mokita, hyunin

25'

Kitaplarim arasindaki en uzun bölüm oldu arkadaşlar.

❗Nedeni en sonda uzun uzun ve boş boş konuşmam olabilir❗

Sıkılmadan okursunuz umarim

İyi okumalar💕

💌

Jeongin

Minhoyu uğurladıktan sonra keyfi yerine gelen sevgilime baktım. L koltuğa uzanmış kolunu kafasının altına koyup gülüyordu. Şerefsiz. Şuan kucağı benim için güzel duruyordu ama minho buradayken yaptığı küçük kavgalardan dolayı kucağına yatmak yerine baş ucuna oturdum.

"Azıcık daha sinirlerine hakim olabilirdin."

"Yok olmam."

Yüzünden anlaşıldığı üzere minho gittiği için çok mutluydu. Ancak bana karşı olan siniri geçmemişti.

"Şimdi gel şöyle sen ve doğru düzgün konuşalım." Dirseklerinden yardım alarak kendini düzeltti. Belimden tutarak beni kucağına almasına izin verdim. Aslında güç kullanıp kucağına oturmaya bilirdim ama işime gelmedi. Burası rahat.

"Ne konuşalım?" Dedim sanki konuyu bilmiyormuşum gibi. Benim oyunculuk şaka mı?

"O niye buradaydı? Pasta bile yapmışsın."

"Tuzluydu"

"Olsun. Yaptın. Konumuz bu mu jeongin? Bir daha bana yalan söylersen eğer olacaklardan ben sorumlu değilim"

"Ne yapacaksın?" Dedim kucağına kendimi daha da bastırarak. Bu onu zor duruma soktuğu için gülüp bedenimi ona yaklaştırdım.

Şu kıskançlıkları siktir edersek hayatımız daha güzel olacak sanki.

"Yapma bir daha"

"Ne yapmayayım?"

"Yalan söyleme. Benden bir şey saklama ve son olarak o çocukla arkadaş olarak bile bu kadar yakın olma."

"Dediğini yapmaya çalışırım."

Elinin altındaki bacağımı uyarırcasına sıktı. "Çalışma, yap jeongin. Bir bildiğim var da konuşuyorum bebeğim."

"Bebeğin miyim gerçekten?" Diyerek suratını ekşiten sevgilimin dudaklarına kelebek öpücükleri bıraktım. O ise bana karşılık vermeyip sadece öpmeme izin vermeyi tercih etti.

Onun bu haline sinirlenip alt dudağını ısırdım. Acıyla inleyip elini dudağına attı.

"Ne yapıyorsun ya?" Yüksek sesine karşı dudaklarımı büzüp kafamı göğsüne koydum. Bana niye bağırıyor ki şimdi? Sevgimden dolayı ısırdım.

"Bebek misin bu haller ne?" Yüzünü görmüyordum ama sanırım benim bu hareketini tatlı bulmuştu. Neyse bana olan siniri geçecekse bebek olabilirim.

Bacağımı kaldırıp kendine çekince kafamı kaldırarak ona baktım. Elimi daha demin ısırdığım için kızaran dudağına çıkarttım. Dudağına dokunurken aklımda canlanan manzara ile gözlerimi kapatıp kendime gelmeye çalıştım.

Niye Hyunjin'in parmaklarımı ağzına aldığını düşündüm ki şimdi? Ergen misin jeongin? Ergen değil de bu sıralar biraz şeyim... Rüyalarım yüzünden zor durumdayım diyelim. Bu iki haftalık yalnızlıktan dolayı mı bilmiyorum ama hyunjin'i hep hayal ediyordum. Bu rüyalarıma bile girmişti artık.

Benim gibi düşündü mü beni acaba? Hyunjin'in beni düşünmesini istiyordum ama sanırım şuan bunu düşünmüyordu. Benim düşüncelerime göre masumdu şuan. Dudaklarının üzerindeki elimi öpmüştü.