BÖLÜM 20

43 6 5
                                    

İlayda Efseryan

"Siz çıktıktan sonra odama diğer evrenden ben geldi. Onunla konuştuğum sırada Agir içeri girdi. Sonra o gitti, ben Agir ile konuştum. O sırada siz geldiniz işte..." dedim. En baştan beri anlatıp en sonunda bu kısa özeti de geçmiştim.

"Agir ile konuşurken? Sen baya tehdit ediyordun onu? Gitmek ile hem de." dedi Batu abim. "Biliyorum ama işte panik oldum. Ne yapayım? Korktum... Of ya!" dedim en sonda ellerimi yüzüme kapatarak.

Birisi elimi tutup geri çekti. "Tamam, sorun yok. Anladık." dedi Oflaz abim. Sonra diğerlerine döndü. "Değil mi abileri?" dedi gülümseyerek.

İkisi önce ona sonra bana daha sonra birbirlerine baktı. Daha sonra Akay abim sıkkın bir nefes verdi. "Anladık." dedi bakışlarını kaçırarak.

Batu abim de "Anladık." dedi. Oflaz abim tekrar bana baktı. "Ama bir daha olmayacak. Bizden gizli hiçbir şey olmayacak." dedi. Hızlıca başımı salladım.

"Gel buraya." dedi kollarını iki yana açarak. Hemen üzerine atıldım. "Biz de sarılacağız!" dediler Akay abim ve Batu abim. İkisi de etrafımızı sardı.

"Biriniz bebek gibi kokuyor." dedim gülerek. Üçü de güldü. "Ben sen kaybolduğundan beri Dalin kullanıyorum da o kokuyordur." dedi Akay abim.

Bu daha çok gülmeme neden oldu. Benim gülüşüm üzerine onlarda tekrar güldü.

Biz öylece dururken Agir içeri girdi. "Ben de!" dedi ve üzerimize atladı. Biz onun atlaması ile yere yığıldık.

Kahkahalarımız tüm odada yankılanıyordu. Mutluyduk. Tam şu an, beraber mutluyduk.

---

"Hop!"

"Agir!? Niye izin veriyorsun sana vurmasına?"

"Şuna bak ya, hâlâ vurmaya çalışıyor!"

"Batu! Yapmasana."

Ben ve Oflaz abim bağırıp duruyorduk. Agir bizim takımdaydı ve Batu abim topu ondan almaya çalışıyordu. Bunun için çalışırken de hile yapıyordu.

Bizim hemen arkamızda Batu abiden pas bekleyen babam ve Akay abim vardı. Babama baktım. "Baba bir şey desene! Batu abim ile Agir bir mi ya?" dedim. Bana baktı. Gözlerinin sevinçle parladığını gördüm.

"Tabii babacım. Hemen!" dedi ve onların yanına ilerledi. Agir ağlıyor gibi Batu abimden kurtulmaya çalışırken babamı görünce gülümsedi. Batu abim onun gülüşüyle bu yöne baktı ve babamı görünce topu alıp ona attı.

Babam topu sektirerek bize döndü. "Akay!" dedi ve üzerimize doğru attı. Oflaz abim havaya zıplayıp topu başıyla çevirdi. Yere düşünce ileri doğru attı.

"İlayda!?"

Bana seslenmesini beklemeden koşmaya başlamıştım zaten. Babam Akay abime söyleniyordu. Onlara bakmamak için kendimi tutup topu sürmeye başladım.

Kaleye atacakken karşıma çıkan Batu abim ile sinirle ona baktım. Bacaklarını iki yana açmış, kollarını da aynı doğrultuya sokmuş bekliyordu.

Elimi ona doğru uzattım. Bahçedeki su dolu üç kuş havuzundaki sular havalandı. "Hile yapana hile ile karşılık vermek icap eder ki haddini bilsin." dedim. Bir anda havada birleşen suyu üzerine gönderdim. Elimi kendime çekip geri itmem ile havaya baktı.

"İlayda ya!" demeye kalmadan sırılsıklam olmuştu. Topu kaleye attım. Gol olunca sevinçle bağırıp arkama döndüm. Oflaz abim ve Agir üzerime koşuyordu. Onlara koştum ve Oflaz abimin üzerine atladım.

EFSERYAN AİLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin