EFSERYAN AİLESİ

BÖLÜM 23

İlayda Efseryan

Arel bir süre dosyalarla uğraştıktan sonra hepsini kapatıp bir kenara kaldırmıştı. Sonra arkasına yaslanıp gözlerini kapatmıştı ve sanırım şu an uyuyordu.

Kolundaki saatten saati görünce havanın yavaştan aydınlandığını anladım. Saat beş olmuş hatta geçmişti.

Yataktan kalktım ve örtüyü alıp yavaşça ona yaklaştım. Bu havada, bu odada üşümezdi gerçi ama yine de örtmek istemiştim.

İnce örtüyü hafifçe üzerine bıraktığımda biraz kıpırdandı. Sonra gözlerini araladı. Bir bana bir de üzerine bıraktığım örtüye bakıp gülümsedi.

"Hasta olan sensin, benim seninle ilgilenmem gerekiyor." dedi. "Yeterince ilgilendin sen benimle." dedim. Hafifçe doğrularak iki elini kaldırdı ve ellerimi tuttu. Hafifçe okşarken alttan alttan bana bakıyordu.

Neden kalbim hızlanıyordu şu an?

"Ben bile uyuduysam sen şu an horluyor olmalıydın bence." dedi. "Ama şu an uyanığım gördüğün üzere. Garip bir şekilde hiç uykum yok." dedim. Sonra etrafa baktım. "Koltukta uyuyamazsın ama... Nerede uyuyacaksın?" dedim.

Ayağa kalktı ve yatağa ilerledi. Eğildi ve kenarını çekti. Yatağın kenarından başka bir yatak daha çıkarken bir yastık alıp üzerine koydu.

"Bir şartla burada yatarım." dedi. Kollarımı göğsümde birleştirirken tek kaşımı kaldırarak ona baktım. "Hâlbuki yastık da koydun, hazırlamıştın zaten. Ne istiyorsun?" dedim.

"Sen de uyu..." dedi. Bir adım atarak yanıma geldi ve birden eğilip bacaklarıma sarılarak beni kaldırdı. Bu ani davranışın etkisiyle çığlık atmıştım.

Beni az önce kalktığım yatağa yavaşça bıraktı. "Uyumam diyorum Arel." dedim. "Uyu diyorum İlayda." dedi ve az önce açtığı yere uzandı.

"Sen uyuyana kadar bu gözlerimi kapatmayacağım." dedi ellerini başının altında birleştirdiği sırada. Ardından sinir bozucu bir şekilde gülümsedi.

"Kapatma o zaman." dedim ve biraz yukarı kayarak arkama yaslandım.

"İlayda, hadi güzelim ya..."

Boğuk sesini duyunca ona baktım. Doğru mu duymuştum ben? Bana 'Güzelim' mi demişti o?

"Sen hâlâ sarhoşsun." dedim. Başını salladı, uzandığı yerde sallayabildiği kadar sallamıştı ama onaylamıştı işte. "Ve uyumam gerekiyor." dedi.

"Sen neden içmiştin?" dedim. "Uyuyalım artık..." dedi. "Cevap ver, söz uyuyacağım!" dedim merakla ona bakarken. Bir iç çekti.

"Sana zarar verme düşüncesiyle kendimi yedim bitirdim. Düşünceleri kafamdan atmak içinde içtim." dedi. "Ne? Neden durduk yere bunu düşünesin ki?" dedim. "Gördüğün kabustan korktum İlayda. Oldu mu?" dedi.

Sessiz kaldım ve biraz kayarak yatağa uzandım. Gözlerimi kapattım. Bir süre sonra uyku bastırırken onun olduğu tarafa döndüm. Onun da döndüğünü işittim, yataktan ses gelmişti.

Bir süre beni izliyormuş gibi gelmişti ama gözlerimi açmadım. Sonra elimi tutup hafifçe okşadığını hissettim.

"Seni seviyorum İlayda..."

Fısıltasını işitirken üzerime çöken ağırlıkla gerçekten uykuya daldım.

🦋🧚🏻‍♀️

Öksürük sesleri ile gözlerimi araladım. Arel hâlâ uyuyordu ama öyle yüksek sesle öksürüyordu ki onu o hâlde görünce aniden ayaklandım.

"Arel, Arel uyan!"