အရင်ဘဝက ပုန်ကန်ခဲ့တဲ့ စစ်သူကြီးရဲ့ ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီ။

အခန်း (၅၂)

အရင်ဘဝက သစ္စာဖောက် စစ်သူကြီး​၏ ကိုယ်ဝန်ကို ငါ လွယ်ထားရပြီ

အခန်း ၅၂

ထိုနှစ်ရက်အတွင်း သူတို့သည် တကယ့်ကို အလွန့်အလွန် ရူးသွပ်ခဲ့ကြောင်းကို လီယွမ်မင်သည် နောက်ပိုင်းကျမှ ပြန်သတိရမိခဲ့သည်။ အစက အစီအစဉ်အရ သူသည် ကလေးတစ်ယောက်လို ပြုမူကာ အခြားကလေးကို ဦးဆောင်ကာ အပြင်တွင် နှစ်ရက်ကြာ လှည့်လည်ရန် ကြံစည်ခဲ့သည်။ ဒီအကြောင်းကြောင့် ကွမ်အန်းနန်းဆောင်ရှိ လူတိုင်းကို လှည့်ဖြားရန် ဆင်ခြေကို တွေးတောရန် သူ့ဦးနှောက်ကို ညှစ်ထုတ်ခဲ့ရသည်။

သို့သော် နောက်ဆုံးတွင် သူတို့သည် ဘယ်မှ မသွားဘဲ တည်းခိုခန်းထဲတွင်သာ နေပြီး ဘယ်သူမှ ဖြတ်သွား၍မရသော ဧည့်သည်ခန်းတွင် ပုန်းကာ ရမ္မက်​၏ လွှမ်းမိုးမှုကို ခံနေရသည့်အလား အရှက်ကင်းမဲ့စွာ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ဖက်တွယ်နေခဲ့ကြသည်။

လီယွမ်မင်သည် အိပ်ရာထဲတွင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် မနေသင့်ဘဲ၊ သူ့ချစ်သူနှင့်အတူ ရှုခင်းကို ခံစားကာ သူ့နှလုံးသားနှင့် ပြောဆိုဆက်ဆံချင်သည်ဟု အစက တွေးမိခဲ့သည်။ သို့သော် အမှန်စင်စစ်မှာတော့ သူနှင့် သူချစ်ရသော လက်အောက်ငယ်သားသည် တည်းခိုခန်းထဲမှာပဲ ရူးမိုက်စွာ နှစ်ရက်ကုန်ဆုံးခဲ့သည်။

အစားအသောက်ကို အချိန်မှန် ပို့ဆောင်ပေးသော စားပွဲထိုးမှလွဲ၍၊ ခမ်းနားသော အခန်းထဲတွင် ဒီကောင်းကင်ဘုံမှ တွဲဖက်ပေးထားသော မန်ဒရင်းဘဲရိုင်းတစ်တွဲနှင့် သူ၏ ဂုဏ်သတင်းကို မည်သူမျှ မမြင်နိုင်ပေ။

တော်တော် ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းပါသည်။

လီယွမ်မင်သည် ထိတ်လန့်စွာ တွေးလိုက်မိသည်၊ သူတို့သည် အဆုံးမသတ်ဘဲ နှစ်ရက်ကြာအောင် အမှန်တကယ် ဒီလိုမျိုး နေထိုင်ခဲ့ကြသည်လား။ လူငယ်၏ မျက်လုံးအတွင်းမှ အလင်းရောင်ကို ကြောက်ရွံ့ခဲ့ရသည်။ သို့သော် တစ်ဖက်လူသည် ပင်ပန်းပုံမပေါ်သည်မှာ ထင်ရှားပြီး စကားအနည်းငယ် ပြောရန် နိုးလာပြီး တဖန် သူ့ကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှိမ့်ချလိုက်သည်။

လီယွမ်မင်သည် သူ့ကို သွေးဆောင်ရန် ခွန်အားမရှိခဲ့ပါ။ သူသည် ကျားခေါင်းကျောက်စိမ်းဆွဲသီးကို လည်ပင်းမှ မူးဝေစွာ ချွတ်ကာ သူ့လက်ထဲတွင် တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ ကလေးမိခင်၏ ကျန်ရစ်ပစ္စည်းရှေ့မှောက်တွင် မမျှော်လင့်ဘဲ သူသည် ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးကို ပြုလုပ်ရန် ဒီကလေးကို အလိုလိုက်ခဲ့သည်ကို သူ ဘယ်လိုရှက်ရွံ့ခဲ့ရကြောင်း ဘုရားသခင် သိပါသည်။