အရင်ဘဝက ပုန်ကန်ခဲ့တဲ့ စစ်သူကြီးရဲ့ ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီ။

အခန်း (၅၉)

အရင်ဘဝက သစ္စာဖောက် စစ်သူကြီး​၏ ကိုယ်ဝန်ကို ငါ လွယ်ထားရပြီ

အခန်း ၅၉

ညသည် ရေကဲ့သို့ အေးမြပြီး လရောင်က မှိန်ဖျော့နေသည်။

အပြင်မှာ စောင့်နေသော အစေခံအမျိုးသမီးသည် လက်ကိုယှက်ပြီး ရိုသေစွာ မေးလိုက်သည်- "အရှင့်သား၊ ဟင်းတွေကို နွှေးစေချင်ပါသလား?"

လီယွမ်မင်သည် အေးစက်နေပြီဖြစ်သော ဟင်းပွဲများကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် အနည်းငယ် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဟန် ပေါ်နေပြီး သက်ပြင်းချကာ- "မလိုဘူး၊ ယူသာ သွားလိုက်တော့"

"ဒါပေမဲ့ အရှင့်သား မစားရသေးဘူးလေ၊ ဒါ..."

လီယွမ်မင်သည် လန့်သွားသည်၊ ထမင်းမစားရသေးမှန်း အခုမှ သတိရလိုက်ပေမယ့် သူ့မှာ စားချင်စိတ်မရှိတာ ကြာပါပြီ။ အဖွားဝမ်၏ ညည်းတွားခြင်းကို ကြောက်ရွံ့သောကြောင့် မျက်စိထဲတွင် နှစ်လိုဖွယ်ပိုကောင်းသော စားပွဲပေါ်ရှိ ပန်းကန်လုံးတစ်လုံးကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ပြောလိုက်သည်- "ဒီကျောက်စိမ်းလုံးစွပ်ပြုတ်ပန်းကန်ကိုပဲ နွှေးပေးပါ၊ ပန်းကန်တစ်ဝက်လောက်ဆို ရပါပြီ"

အစေခံအမျိုးသမီးက ​ပျော်​​သွားပုံပေါ်သည်​။ သူမက တုံ့ပြန်ပြီး အစေခံမိန်းကလေးအနည်းငယ်နှင့်အတူ အစားအသောက်ပြင်ဆင်ရန် သွားစဉ် လီယွမ်မင်က သူမကို ထပ်တားလိုက်သည်။

"အဖွားဝမ်၊ စုန်းကျူကို အထဲလာခိုင်းလိုက်အုန်း"

မကြာခင်မှာပဲ စုန်းကျူသည် စူးစမ်းသောအကြည့်နှင့် အမြန်ဝင်လာပြီး- "အရှင့်သား?"

လီယွမ်မင်သည် အသာအယာ ချောင်းဟန့်ပြီး သူ့ကို မေးလိုက်သည်- "တပ်မှူးနီ ပြန်လာတာကို တွေ့သေးလား?"

စုန်းကျူက အလျင်စလို ပြန်ဖြေသည်- "ကျွန်တော်မျိုး အခုထိတော့ မတွေ့သေးပါဘူး"

"သူ သတင်းပို့ထားလား?"

စုန်းကျူ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။

လီယွမ်မင်သည် အံ့သြသွားသည်။ နီလျဲ့သည် အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ အချိန်အကြာကြီး သူ့ကို ဘယ်လိုလုပ် စောင့်နေခိုင်းနိုင်တာပါလိမ့်၊ အရေးပေါ်ကိစ္စရှိလျှင် တစ်ယောက်ယောက်ကို သူ့ဆီ သတင်းပါးခိုင်းမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။ ဒါသည် တကယ့်ကို မကြုံစဖူးသော အရာဖြစ်သည်။ သူသည် စိတ်မပူဘဲ မနေနိုင်စွာ ချက်ချင်း အမိန့်ပေးလိုက်သည်။