DLMLU

〔Ep.4〕Ben İzin Vermediğim Sürece Ölemezsin Bile

Meraba meraba amk

Cok kaotik bir karakter Jeongin sansiz bir bedevi
Yazik

Oy verip yorum yapmayi unutmayin tamam mi bad bitchlsrim

ㅡ

06.04.24

『Jeongin'in Gözünden』

Boğuluyordum, nefes alamıyordum. Hareket edemiyordum. Sanki uyku felci geçirmiş gibiydim.

Hareketlenme hissettim, biri beni sırtına almış bir yere götürüyordu.

Gözlerimi açmaya çalışınca yoğun duman gözlerimi yaktı, tıpkı boğazımı yaktığı gibi. Öksürdüm defalarca. Hala boğuluyordum.

Gözlerimi tekrar açmayı denedim, bu kez zor da olsa başarılı olmuştum.

Evim.. Evim yanıyordu. Her yer alev almıştı, yanıyordu baştan aşağı, tüm anılarım gidiyordu.

Gözümden süzülen sessiz bir kaç yaş, dumanın kirlettiği suratımda ıslak bir yol çizip beni sırtlayan kişinin omzuna düşüyordu.

Acı bir tat vardı, ağzımdan ciğerlerime kadar uzanan. Gözlerimi pek fazla açık tutamıyordum, sürekli ağır ağır kapanıyordular.

Direndim, gözlerimi açık tutup beni sırtlayan kişiyi inceledim. Kim olduğunu anlamıyordum, üzerinde koruyucu kıyafetler ve maske vardı.

Hazırlıklı gelmişti, biliyordu..

Elimin ulaştığı ilk yeri tutup çekiştirdim, gücüm de tükenmek üzereydi. Duman yavaş yavaş zehirliyordu beni.

Çekiştirmem ile gözleri beni buldu. Bakışları çok sertti, koyu renk gözlerinde okuyabildiğim tek bir duygu vardı; kin.

Öksürüklerim sıklaşırken, gözlerimi artık açamıyordum. Beni evden çıkarmak için taşıyan bedenin sırtında bilincimi kaybetmiştim.

ㅡ

"Jeongin!"

"Ah uyanıyor."

"Tanrım sonunda!"

Duyduğum boğuk sesler beraberinde gözlerimi araladım. Görüş açıma üç beden girdi. Endişeli Felix, öfkeli Changbin ve boş bakışlarıyla Hyunjin.

Onun ne işi vardı ki burada?

"İyi misin Jeongin?" Diyerek hızla elimi tuttu Felix. Aynı hafta içinde, yine benzer sahneler.

"Iyiyim Felix, endişelenme." diye onu geçiştirdiğimde Changbin'in sert bakışlarıyla karşılaştım. "Ne var?" diyip tek kaşımı havalandırdığımda kolumu çimdikledi.

"Aptal!"

Yüzümü buruşturup kolumu tuttum, sert sıkmıştı mal. "Dün.." İki elimi başıma çıkartıp ovdum. "Ne oldu?"

"Gerizekalı, erişteyi tüpte bırakıp uyumuşsun, ya sana bir şey olsaydı!" diye çıkışan Felix ile gözlerimi yumdum. Siktir. Evim.. Evim gitmişti, o ev.. Ben gençliğimin en güzel zamanlarını orada geçirmiştim. Jieun Noona ve Taemin Hyung ile olan fotoğraflarımız da gitmişti. Tüm anılarla beraber yanmıştı evim.

"İyi değil gibisin.." dedi Hyunjin, gözlerime ilişen önlük ve önlüğün göğüs tarafında yazan "Dr. Hwang Hyunjin" yazısıyla onun neden burada olduğunu kavrayabilmiştim, doktordu ve burada çalışıyordu.

"İyiyim." dedim soğuk sesimle, sevmemiştim bu herifi. Her şeye burnunu sokuyordu.

"Yaran enfeksiyon kapmak üzereydi, dikişin patlamış ve tahminimce kendin atmaya çalışmışsın?"