DLMLU

〔Ep.25〕 Özür Dilerim Seni Seviyorum

HI BAD BITCHLERIM

UZUN ZAMAN SONRA YB (taslakta 1bolum kaldi ama hemen atamam)

Gecis bolumu ve normal bolum karisimi bir vibe aldim bolumden oyle iste
iyi okumalar

ㅡ

08.07.24

Hyejin, çalışma odasının tıklatılan kapısına "Gel." diyerek baktı.

"Anne, benim."

Araladığı kapıdan içeri giren oğluyla beraber gözlüklerini çıkartıp hafifçe sandalyesinde doğruldu. "Gel oğlum."

"Jeongin hakkında konuşmak istiyorum, müsait misin?"

"Evet, ben de tam o konu üzerinde tezlerimi inceleyip araştırma yapıyordum."

Hyunjin annesinin yanına bir sandalye çekti bilgisayar ekranına baktı.

"Uyudu mu?"

"Evet.. Çok uyuyor, farkettin mi?"

"Farkettim. Sağlık raporlarını getirdin mi?"

Hyunjin, parmakları arasındaki ince dosyayı masaya koydu. Beraber raporları ve tezleri inceleyip tartıştılar.

"Anne.. Bugün hakkında, erken demans olabileceğini düşünüyorum. Tümör de bir diğer ihtimal." Bunu söylerken sesi çatallaşıyordu. "Tümöre bağlı demans ise en kötü ihtimal." Tırnakları, sıktığı yumruğundan dolayı avuç içine geçmişti. "Kaybetmek istemiyorum.."

Kadın yutkundu. "Beyin tomografisi çekilmedi değil mi? Olumsuz düşünme hemen."

"Chan'dan randevu aldım, yarın gideceğiz Jeongin ile beraber tomografi için."

"Bahsettiğin şeylerin çıkmayacağına inanıyorum, psikolojik durum olmalı, travmadan kaynaklı. Olumlu düşün, olumlu olsun. Sen, Jeongin'i de etkiliyorsun, unutma."

Hyunjin, annesinin gülümsemesine bakıp aynı ifadeyi takındı. "Unutmayacağım, iyi geceler."

"Jeongin ile mi uyuyacaksın?"

Hyunjin sırıtan annesine döndü.

"Evli çift gibisiniz." dediğinde gözleri kocaman olmuştu. "Anne ne alak-"

"Ne ara sevgili olduğunuzu sonra dinleyeceğim, iyi geceler."

Hyunjin'in ağzını açık bırakarak odadan ayrılmıştı Hyejin.

ㅡ

『Hyunjin'in Gözünden』

Jeongin'in yine neredeyse hiçbir şey yemediği, sessiz bir kahvaltıdan sonra arabaya binmiş, hastaneye gidiyorduk. Jeongin dün olduğu gibi değildi, tekrar içine kapanık bir ruh haline bürünmüştü ve annem ile babamın kendi ailesi olduğunu sanmıyordu, gerçeklik algısı yerindeydi yani.

Dün onun konuşkan ve gülücük saçan halini görünce atlattık sanıp sevinmiştim fakat, daha kötüsü oluyordu. Şu an psikolojik mi yoksa, beyninde sorun mu meyadana gelip de mi böyle oldu, emin değilim ama dünkü ruh hali tamamen buna bağlıydı.

O aslında ailesinin öldüğünü unutmuştu, hatırlamak istememişti belki de...

Check-up'a girmişti Jeongin ama hastanedeki işimiz çok da uzun sürmemişti, Chan bizim için izin gününü kullanmıştı. Sonuçları da akşam mail olarak atacaktı.