Hoii
Selam kayincolarimSize bahsettigim Jeongho ficine bu fic bittikten sonra baslarim galiba
Iyi okumalar
ㅡ
05.06.24
"Jeongin, lütfen daha fazla ağlama, bitip düşeceksin." Yatakta göğsüne vurarak ağlayan sevgilisini durdurmaya çalışıyordu Hyunjin.
Jeongin günlerdir deli gibi ağlıyordu, onu susturan tek şey günde belirli aralıklarla verilen sakinleştiriciydi. Etki ettiği sürece uyuyor, uyandığında yine eski haline dönüyordu.
Hyunjin ellerini sıkıca kavramıştı, kendine vurmaması için. "Jeongin yalvarırım yapma böyle."
"Sumbae.." dedi arkadaki doktor.
Hyunjin, Jeongin'i bırakmadan kafasını ona çevirdi. "Efendim?"
"Korkarım ki; böyle devam ederse, Bay Yang'ı akıl hastanesine sevketmek durumunda kalacağız."
"Hayır!" Diye bağırıp yataktan kalktı ve camın önüne geçti Jeongin.
Hyunjin ile beraber odada bulunan doktor ve iki hemşire hızla ileri atıldı.
"Gitmeyeceğim!"
"Jeongin lütfen ge-
Hyunjin'in kollarını ona uzatıp üzerine bir adım atmasıyla "Yaklaşma!" diye bağırarak yanında bulunan masaya devirdi.
"Bay Yang, lütfen zorluk çı-
"Gidin buradan, yaklaşmayın!" Diyerek eline ne geliyorsa etrafa savuşturuyordu. Dirseğiyle serçe cama vurup kırılmasına neden oldu. Bu sayede Hyunjin endişeyle onun adını söyleyerek üzerine ilerlerken, doktor ve hemşireler çığlık atmış, Jeongin de kırdığı parçalardan birini avuçları arasında sıkarak boğazına dayamıştı. "Yaklaşmayın."
Hyunjin'in gözleri, Jeongin'in kanayan kolu, eli ve boğazına temas eden cam parçası arasında mekik dokuyordu.
Kolları hala havadayken "Jeongin, bırakır mısın onu?" diyerek ufak bir adım atmayı denedi fakat Jeongin, elindeki camı birazcık boğazına bastırıp "Sakın." dedi. Hafifçe kesilen deri nedeniyle boynunda ufak bir kırmızılık belirdi. "Asla gitmem oraya! Kapatamazsınız beni."
Hyunjin dudaklarını birbirine bastırdı; canı yanıyordu, gözleri doluyordu fakat ağlamıyor, güçlü durmaya çalışıyordu.
"Jeongin.." dedi çatallı sesiyle. "Jeongin'im.." Sesi titriyordu. Anlık olarak gözlerini yumdu, güç almak için. "Gitmeyeceksin, bırakmam seni oraya."
"Yalan söyleme, inanmıyorum sana!"
Kafasını sağa sola salladı. "Hayır.." dedi. "Hayır Jeongin." Aralarındaki mesafe çok azdı, ama yine de hamle yapmaktan korkuyordu. "Seni asla bırakmam, kimsenin seni benden almasına izin vermem. Eğer öyle bir şey olursa kaçırırım seni, beraber kaçarız, kimse bulamaz bizi. Söz veriyorum Jeongin, yemin olsun ki seni bırakmayacağım. Hep Yanımda olacaksın, hep yanında olacağım."
Jeongin, boğazına dayadığı camı yavaşça indirdi. "Söz mü?"
Hyunjin kafasını salladı hızla. "Söz."
Jeongin dudaklarını aralayıp bir şey diyeceği sırada, Hyunjin bile farketmeden sessizce yaklaşan doktor, yine sakinleştiricinin Jeongin'in damarlarında gezinmesini sağlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DLMLU
FanfictionSavcı olmak, Jeongin'in yapmaması gereken bir şeydi. "Seni sevmeme izin verme." ㅡ -Hyunin -Yetişkin İçerik -Angst DEĞİL 〔Tw: Ölüm/ Cinayet/ Tehdit/ Yaralama/ Silah/ Cinsel İçerik/ Psikolojik Bozukluk ve Rahatsızıklar/ Rahatsız Edebilecek Olaylar〕 ...