DLMLU

〔Ep.20〕Seni Sevdiğim İçin

Selam

Su olaylwr bitsin Jeongin'in bicir bicir gulucuk sacarak ortalikta dolandigi gunler de gelecek

Iyi okumalar bad bitchlerim

ㅡ

29.05.24

『Hyunjin'in Gözünden 』

Bugün yaşadığım şeyler o kadar beklenmedikti ki.. Şaşkındım.

Jeongin'in beni orada durduracağını düşünmemiştim, hatta o an günü o şekilde bitiririz diye düşünmüştüm.

Kolumdan tutup neden onu görmezden geldiğimi sorması beni sinirlendirmişti. O istediği için yapmştım fakat melül, melül gözlerime bakarak özür dilemesi ve ondan nefret ettiğimi sanması klabimi sızlatmıştı. Sanırım istediğini yapıp ondan uzak durayım derken, yanlış bir izlenim verip kalbini kırmıştım.

Onu öpmemi istemişti fakat, en ufak dokunuşumda parmaklarım arasında titriyordu. Onun o hali fazlasıyla hoşuma gitmişti.

Sonrasında nasıl o kadar yükseldik, gözümüz nasıl döndü hiç anlamadım bile. Bana güvenip kendini teslim etmiş ve sadece benim dokunuşlarımla kendinden geçmişti. Hassas bedeni parmaklarım arasında alev alıyordu. Yumuşak sesini bana bahşediyor ve daha fazlası için sürtünüyordu.

Tıpkı akşamın başında kollarım arasında kendini bana bıraktığı gibi, kollarım arasında beni sevdiğini söylemiş ve şimdi yine kollarım arasında, benim evimde, benim odamda, benim yatağımda, vücudunda benim izlerimle ve üzerinde benim kıyafetlerimle uyuyordu.

Bu durumda huzurlu olmam gerekirdi.

Fakat ben oldukça tedirgindim.

Çünkü katil kendini günün sonunda belli etmiş ve yine tehditlerini esirgememişti.

Ama sona yaklaşıyordu, onun için son yakındı. Hissediyordum, biliyordum.

Komodinde hissettiğim titreşimle Jeongin'e doladığım kollarımdan birini açtım, arayan Felix'di.

"Efendim?" Dedim fısıltıyla.

"Kayıplara karıştı."

"Siktir, yakalayamadınız mı?

"Hayır, olayı çakmış. Jeongin evinde değil ve ulaşamıyorum, ona bir şey yapmış olmasından korkuyorum."

"Endişelenme, benimle beraber, uyuyor."

"Seninle mi, sizin aranız bozuk değil miydi?"

"Orası uzun mesele. Jeongin güvende şuan. Benimleyken ona zarar gelmesine asla izin vermem"

"Aklım çıkmıştı, ekip hazırlıyordum aramak için. Çok şükür."

"Jeongin'e nasıl söyleyeceğiz peki?"

"Bilmiyorum, bir sorun olmadan şunu bulalım. Orası halledilir. Ama biliyorsun Hyunjin, Jeongin bir kişiyi daha kaybetmeye katlanamaz."

Yutkundum. "Biliyorum." Dedim oldukça güçsüz çıkan sesimle. Lanet olsun ki, biliyordum. Psikolojisi bozuktu zaten. Stresten dolayı yemek yemeyip zayıflamıştı da. Bir kişinin daha zarar görmesi demek, Jeongin'in daha çok harap olması demekti.