Tansiyon

3.4K 158 89
                                    

Ertesi sabah son derece tuhaftı. Anneleri krep ziyafeti hazırlarken Jiyan, Baran ve ben yuvarlak masanın etrafında oturduk.
Dün geceki olaylardan dolayı bu sabah aç değildim. Bu sabah çok yorucuydu ve her dakikasından nefret ediyordum.

Baran birdenbire ve birdenbire bağırdı: "JİYAN! EZMİR'E BAKMAYI BIRAK!!" Atmosfer daha da kötüye gitti. Jiyan çatalını sıktı ve kardeşine döndü.

"Ona bakmıyordum, siktirme belanı bana Baran!" dedi ve sandalyesinde geriye doğru eğildi. "Sadece dalmıştım" diye devam etti ve sıktığı için gıcırdayan çenesiyle  başını aşağıya doğru indirdi. Biraz homurdanmadan edemedim, ne çocukça ama. "Neye gülüyorsun sikik?" diye bağırdı.

"Hiçbir şey."  dedim ve sessizce çatalımla oynamaya başladım. Gözlerim hafifçe dışarı baktı ve camın yansımasından Jiyan'ın bana baktığını fark ettim. Sanırım Baran haklıydı, bana bakıyordu."Ne bakıyorsun "Zar zor duyulacak şekilde fısıldadım.

Jiyan duydu ve sustu. Çatalını tabağına bıraktı ve tüm vücudunu bana doğru çevirdi. "Dinle inek, sana bakmadım ve asla bakmayacağım." Jiyan yarım yamalak konuştu bu kadar büyük bir tepki vereceğini beklemiyordum. Göğsüme hafif bir sızı çarptı, yüzüm sertleşti.
Ciddi olabilir mi?

Tüm bunlara tanık olan Baran gergin bir şekilde "Siz ikiniz çıkıyor falan mısınız?"dedi ve güldü, "İkinizin arasındaki gerilim inanılmaz. Yıldırımların kıvılcımlarını görebiliyorum." Baran sanki birbirlerinden fırlayan cıvatalar varmış gibi ellerini hızla aramızda ileri geri hareket ettirdi.

Jiyan bağırdı " defol git Baran, biz çıkmıyoruz.
Biz sadece düşmanız." Ancak Jiyan bunu söyledikten sonra yüzü pişmanlıkla doldu.

*
*

______

Q: Senin favori yemeğin ne?

Me: Kavurma , içli köfte, İskender

ZORBA | BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin