Birkaç gün geçmişti ve Jiyan'ı gerçekten görememiştim. Baran'la biraz konuşmuştum ama hepsi bu. Bu duygu da neydi? Beden eğitimi dersine doğru yürürken somurttum.
Dolabıma doğru yürüdüm ve kıyafetlerimi değiştirmeye başladım. Jiyan'ın orada olup olmadığını görmek için etrafıma baktım görünürde yoktu. Kendi kendime mırıldandım "Neler oluyor.." Nerede o?
Randevumuzda yanlış bir şey mi yaptım?
Spor salonunun kapısından geçtim ve normal yerimde esnemeye başladım. Baran yanıma geldi ve benimle birlikte esnemeye başladı.
"Jiyan nerede?" Diye sordum.
Baran bana iğrenç bir şekilde baktı. "O çöp parçasını neden umursuyorsun?" Sorudan kaçınarak arkasını döndü.
Garip bir şekilde yüzünü görmek için Baran'ı takip ettim. "Sorun ne?" Endişeli'ye sordum.
Baran durdu ve güldü. "Sorun ne biliyor musun..?" Gözlerimin içine ölü gibi baktı. Yüzünde birkaç çizik ve morluk olduğunu görebiliyordum. "Ondan hoşlandığın-" yüzünü baktığımı görünce sözünü yarıda kesip yüzünü kapatacak şekilde kollarını uzattı. Ne kadar kötü incindiğini görmek için Baran'ın elini çekmeye çalıştım ama o bana izin vermedi.
Birkaç saniye sonra spor salonunun kapısı açıldı ve uzun süredir görmediğim bir figür belirdi. Jiyan.
Jiyan bize doğru yürüdü. Normalden farklı görünüyordu. Yüzü biraz morarmıştı ve dudağı yaralanmıştı.
Jiyan önümde durduğunda uzanıp yüzüne dokundum. "Aman Tanrım!
Ne oldu!" Onu inceleyerek çılgınca sordum. Daha fazla morluk arayarak etrafında döndüm.
"O yaptı." Jiyan, Baran'ı işaret etti ve başını salladı.
Baran alay etti. "Ben mi yaptım." Sonra devam etti "Senin yüzünden." dedi ve Jiyan'ı birden itti.
Jiyan, Baran'ı geri itti ve birbirlerine kaşlarını çattılar.
"Şaka gibisin Jiyan! .Sen onu hak etmiyorsun!" diye bağırdı Baran ve Jiyan'ın yüzüne doğru yaklaştı.
İkisinin arasına girdim ve onları itmeye çalıştım.
Jiyan misilleme yaptı ve birbirlerine hakaret etmeye başladılar. Her biri giderek daha da kötüleşiyordu.
Spor salonundaki bir grup insan onların dövüşünü izliyor, fısıldaşıyor ve kimin kazanacağına dair bahis oynuyorlardı.
"Aman Tanrım." Paniklemeye başladım. Hiçbir zaman kavgayı durdurmak zorunda kalmadım, kavgada olan hep bendim! Bir anda kendimi bunalmış hissettim ve ağır nefes almaya başladım.
Baran ve Jiyan kavga etmeye devam etti, başım dönmeye başladı , dizlerimin bağı çözüldü ve yere düştüm.
Bunu ilk fark eden Jiyan oldu. Kardeşini çok sert bir şekilde itti ve Baran yere düştü. Birkaç saniye sonra Jiyan yanımdaydı.
"Ezmir ! İyi misin?!" Korkuyla bağırdı ve cevap vermemi sağlamaya çalıştı. Jiyan kapanmaya yakın gözlerimi görünce beni ayıltmak için çılgınca bedenimi çekiştirdi , gözlerim ağırlaştı ve bi anda heryer karanlığa gömüldü.
O günün ilerleyen saatlerinde kendimi tanıdığım bir odada buldum. Gözlerimi ovuşturdum ve odadaki bir şeye odaklanmaya çalıştım.
Dönme azaldı. Etrafıma baktığımda okul hemşiresinin ofisinde olduğumu fark ettim. Ah, anılar.
Kıkırdadım, bir not defteri yapmalıyım.
"Hey." Odanın karşı tarafından bir ses duydum
"Merhaba?" diye fısıldadım, sesim sertti..
"Nasıl hissediyorsun?" Tanıdık bir beden yanıma yaklaştı. Elini alnıma koydu, sıcaklığı hissettim. Eli tanıdım, Baran'dı.
"Sadece kestiriyorum." Alaycı bir şekilde gülümsedim ve oturma pozisyonuna geçtim. "Jiyan nerede?" dedim odaya göz gezdirerek.
"Gözaltında." Dedi Baran yüzündeki koca sırıtışla.
Endişeli bir bakış attım. "Gözaltı mı?" Baran cevabımdan hiç hoşlanmadı. Kaşlarını çattı. "Neden orada?" Diye sordum.
"Neden ondan hoşlanmak zorundasın?" dedi ve devam etti "O korkunç bir insan, seni hep döverdi!" Baran bağırmaya başladı. "O sana yaramaz!" Baran koluma uzandı. "Onu sevmiyor olamaz mısın?" Kolumu sıkarak yalvardı.
"Baran.." Onu durdurmaya çalıştım.
"Bak sana ne yaptı!" Baran saklamayı başaramadığım birkaç yara izini işaret etti. Ardından "Bana ne yaptığına bak!" Birkaç morluk ve birkaç yeni kesik bulunan yüzünü işaret etti.
"Dur." Sızlanarak kolunu üzerimden çektim.
"Bu konuyu konuşacak havamda değilim!"
"Onunla birlikteyken güvende değilsin!" Baran emir verir gibi konuştu.
Başımı sallayarak. "Böyle korkunç şeyler söylemeyi bırak Baran!" diye bağırdım.
"Sen onun kardeşisin!"
"Ne! Şimdi de onun tarafını mı tutuyorsun?!" Baran hayal kırıklığına uğradı.
"Konuşmayı bırak!" dedim, Baran bana inanamayarak baktı.
"Pes ediyorum!" Baran dramatik bir şekilde ellerini havaya kaldırdı ve iç çekti. "Eğer yaralanırsan seni uyardım." Baran sandalyeden kalktı ve kapıya doğru yöneldi. Kapıya ulaştığında bana döndü ve içini çekti. "Pişman olacaksın."
"Pişman olacağımı nerden biliyorsun! Bu benim kararım! Senin değil!" Güldüm. "Pişman olacaksın." Sesiyle alay ettim ve kollarımı çaprazladım. Ah! Çok kızgınım!
_____
Q: Söylediğiniz de linç yiyeceğiniz bir şey söyleyin.
Me: Bir ilişkide arada 10 yaş olması bana absürt gelmiyor, 20 yaş üstü için geçerli (20-30)😞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORBA | BXB
General Fiction[TAMAMLANDI] Okul zorbasının günlük dayaklarından kaçınmaya çalışmak zor olabilir. Peki ya okulun zorbası sana aşık olursa ne olur?Bölümler kısadır.
