ZORBA | BXB

GİZLİ

Ezmir p.o.v

Jiyan inanmamıştı ve tekrar neden durduğumu sormuştu.

"Özür dilerim, sadece oruç tutuyordum." dedim beceriksizce ,bazen ağır saçmalıyordum. Jiyan'ın benden nefret edeceğinden endişeleniyordum. "Yavaştan alabilir miyiz?"  ona ancak burnunu görebilecek kadar baktım. Onun gözlerine bakamadım.

Jiyan  içini çekti, "Evet, yavaştan alabiliriz." Bana sarılmak için uzandı. "Sadece... seni o kadar çok istiyorum ki." Fısıldadı. "Sensiz bir saniyeyi hayal edemiyorum."

Onu sıkıca sıktım, "Seni istiyorum ama..." Başım göğsüne çarptığında sesim zayıfladı. Jiyan duygusal olarak incinmiş görünüyordu.

Jiyan bana daha sıkı sarıldı ve sırtımı okşadı.
"Başka bir şey söyleme... Anlıyorum." Beni bıraktı ama ellerimiz birbirinden ayrılmıyordu. "Bir randevuya çıkmaya ne dersin?" Gülümsedi, ellerimiz hafifçe sallanıyordu. "Yavaş başlayıp zirveye çıkmaya ne dersin?"

Gülümsememi tutamadım. Başımı güçlü bir şekilde yukarı aşağı salladım. "EVET!" diye bağırdım. Hafifçe yanağını öptüm.
Yavaş yavaş düşünüp "Bir paten pistine gitmeye ne dersin?" diye sordum.

Jiyan endişeli görünüyordu ama sanırım Jiyan beni hayal kırıklığına uğratamazdı bu yüzden kabul etti. "Bu bir randevu." Diyip sırıttı.

_________

Birkaç gün geçti ve sonunda o gün geldi. Randevu gecesiydi. O kadar heyecanlandım ki mutluluğumu gizleyemedim.
Yatak odamda bir aşağı bir yukarı zıplıyordum. Jiyan'ın evine gitmem gerekiyordu, sonra da paten yapmaya gitmemiz gerekiyordu.

Sahip olduğum en güzel ve en cazbedici kıyafetlerimi seçtim. Yani, paten kaymaya gidiyorduk biraz absürt tü ama umursamadım. Saçımı güzelce şekillendirdim ve sonra da berbat ettim. İlk buluşmada pek hoş görünemem, değil mi? Bu her şeyi mahvetmez mi?
Aman Allahım, gergin miydim? Sadece heyecanlandığımı sanıyordum.. Derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "İyi olacak."

Jiyan'ın evine vardığımda kapıyı Baran açtı. Bir süre ikimiz de birbirimize boş boş baktık. "Burada ne yapıyorsun?" dedi Baran.

"Ne, bir arkadaşın gelemez mi?" Koluna vurarak cevap verdim. Sanki benim evimmiş gibi eve girdim. Baran'ı neredeyse tüm hayatım boyunca tanıyordum, bu yüzden buraya gelmem doğaldı.

Oturma odasına girip kanepelerden birine oturdum. Baran dikkatle bana baktı. "Neden giyindin?" İpuçları bulmak için vücudumu taramaya başladı.

"Nesin sen Sherlock Holmes?" Güldüm.
"Bir erkek giyinemez mi?" Baran bana şüpheyle baktı.

Sadece bir saniye sonra Jiyan merdivenlerden aşağı indi. Gözlerimiz kilitlendi ve sonsuzluk gibi gelen bir süre boyunca birbirimize baktık.

"Ah, bunun ne olduğunu anlıyorum.." Baran tükürürcesune konuştu ve bizi işaret etti.

"Katkılarınız için teşekkürler, Kaptan Belli." Jiyan kardeşine sırıtarak karşılık verdi. "O benim." Jiyan emreder gibi konuştu.

Kızarmadan edemedim.

"Bu ne zaman oldu?" Baran huysuzca sordu. "O aslında benimdi." Mırıldanıyor, nefesi zar zor duyuluyordu.

Jiyan agresif bir şekilde Baranın omzuna yumruk attı ve bana döndü. "Gidelim mi?" Jiyan merakla bana sordu.

"Evet." Garip bir şekilde konuştum, ne yapacağımı bilmiyorum. Baran bir şeye mi kızgın dı?

_____

Q: Şahit olduğunuz en kötü şey?

Me: Arkadaşımla hocamın mesajlarını yakalamştım ☠️