24. KORDAL ATEŞİ

361 28 115
                                    

Merhabalaarr🪄
Upuzuuun bir bölümle geldim!

Bölümü oylamayı ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın lütfen!⭐️

Keyifli okumalar!

● ● ●
(1 ay sonra.)

Alen Bey: Elfida Hanım, odama gelir misiniz?

Siz: Alen Bey, niçin odanıza geleyim?

Alen Bey: Çok önemli bir konu hakkında size sorularım olacak.

Siz: Önemli konu¿🤨

Alen Bey: Özledim seni. Bence her şeyden önemli bir konu.

Siz: Of Alen! Kaç defa dedim şirkette böyle konuşmak yasak diye.

Alen Bey: Yasak falan işlemiyor bana. Neyiz ya biz, lisede hocalardan gizli aşk yaşayan ergenler mi?

Siz: Lisede olsaydık sen son sınıf olan pedofili bir öğrenci mi olacaktın yani?

Siz: İnanamıyorum sana...

Alen Bey: Elfide Hanım, size tutanak tutabilirim biliyorsunuz değil mi?

Siz: AHAHAHAHAHAHAHAH ŞAKAYDI!

Alen Bey: Bebeğim, odama gel hadi.

Alen Bey: Gerçekten özledim. Sen gelmezsen ben gelip seni kucaklayarak buraya getiririm.

Siz: Anladık ölüyorsun aşkından ya🥸 Az daha bekle geliyorum.

Önümde açık şekilde duran laptop'u kapatarak ayağa kalktım. Elime ise saçma sapan dosyalar alarak Alen'in odasına doğru ilerledim. Kime neyi inandırmaya çalışıyorsam artık...

"Elfida Hanım?" duyduğum ses ile durakladım.

"Azra Hanım?" bu kadın her seferinde bir yerlerden çıkmayı nasıl beceriyordu? Ve neden Alen'in odasına gideceğim zaman burada oluyordu?

"Eteğinizi çok beğendim de nereden aldığınızı soracaktım."

"Üzgünüm ama hediye olarak geldi."

"Anladım. Neyse ben gideyim o zaman."

Elbette ki eteği beğendiği için sormamıştı. Beni aptal sorularıyla durdurmaya çalıştığını fark edebiliyordum. Alen'e karşı hisleri yoktu eğer olsaydı anlardım. Azra Hanım'ın tek amacı beni kendi üstü olarak görme takıntısıydı.

Sabırlı bir nefes verdikten sonra önünde durduğum kapıyı tıklayarak içeri girdim.

Alen'in odaya yayılmış kokusu burnuma dolunca gülümsedim. Masasında oturmuş, beyaz gömleğinin kollarını dirseğine kadar sıvamıştı. Bir eli klavyenin üzerindeyken diğeri ile önündeki kağıda bir şeyler not alıyordu. Uzun parmaklar ve damarlı kolları beni anlık sersemleştirse de kendimi toparlayarak masasına doğru yürüdüm. İçeri girdiğimi biliyordu ama ona yaklaşana kadar yüzüme bakmadı.

MÜDÂNÂHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin