MÜDÂNÂ

12. KOR DUDAKLI KADININ CANHIRAŞ TERK EDİŞİ

Satır aralarına yorum yapmayı ve bölümü oylamayı unutmayınız çiçekleriim!

Kitabı okuyup beni takip etmeyen ve yorum yapmayan çok fazla okurum varmış :(
Beni şuraya tıklayarak takip edebilirsiniz! Nayeiss

(ağlamaktangözleriçıkanvehastanelikolanyazaremojisi*)

⭑๋࣭ ⭑๋࣭ ⭑๋࣭ ⭑๋࣭ ⭑๋࣭ ⭑

Keyifli okumalar dilerim!

Şarkı Önerisi

Blueneck - Weaving Spiders Come Not Here
Cem Özkan - Ateş ile Barut (Nehir ve Deniz sahnesi)
Sezen Aksu - Güllerim Soldu

● ● ●

Yabancıydım ben bu dünyaya. Zaten kalbi kırılmış bir kızdım ben. Bundan ibarettim. Biz miydik dünyaya yabancı olan, yoksa hislerimiz miydi bizi dünyaya yabancılaştıran?

Bunun cevabı kişiden kişiye değişse de benim için cevap: hisler ve duygulardı.

Doğarken yaşayıp yaşamak istemediğimizi, bu dünyada başımıza gelecek hadiseleri anlatsalar yine çıkar mıydık anne rahminden?
Benim için cevap: koca bir 'hayır'dı.

Bir insan her şeyinken bir anda hiçbir şeyin olabiliyordu. Dünya bu kadar acımasızdı. Gediz, kız kardeşinin intikamını almak istemişti benden. Doğduğumdan beri neden hep koca bir sorundum ben? Bazen sorun herkes değildir çünkü sorun herkesin bir kişiyi sorun olarak görmesidir.

Çivi çiviyi söker de, insan insanın kalbini sökmez mi sanıyorsun?

Yanıp kül olurum sanmıştım o yangında oysa iki el uzanmıştı aciz bedenime. Kurtulmuştum ama bunu ister miydim diye düşünürsem o yangında ölmeyi tercih ederdim.

Çünkü işin ucunda 'her şeyime' kavuşmak vardı.

Neredeyim bilmiyorum ama büyük bir yatakta ilaç kokusu dolmuş bir odada olduğuma eminim. Ve burası bir hastane odası değil. Beni o yangından çekip çıkaran kişi kim onu da bilmiyordum. En son gözlerim kapanırken bir daha açılmayacak sanıyordum.

Yatakta kıvranırken gözlerimdeki bulanıklığı nasıl geçireceğimi bilmeden sıkıca yumup açıyordum. O sırada odanın kapısı aralandı ve göz hapsime biri girdi.

Mahzar.

Yanıma yürüdü ve baş ucumdaki seruma baktı sonra bakışlarını bana çevirdi. "Nasıl hissediyorsun kendini?" Bu muydu yani? Hiçbir şey olmamış gibi mi konuşacaktı?

"Mahzar," dedim yıllar sonra ismini söyle söylemek dilime ağır gelmişti. "Ben kaç gündür buradayım? Beni nasıl çıkardın oradan? Her şeyi anlat!"

Eliyle alnını kaşıdı ve yatağımın yanındaki koltuğa oturdu. "2 gündür buradasın. İlaçlar ve serumlar sayesinde açlık hissin yok. Seni nasıl bulduğuma gelirsek..." 2 gündür burada olduğuma mı şaşırsaydım yoksa o kulübeden nasıl çıktığıma mı bilemedim.