08

17 4 0
                                    

tw: language, death, blood

A/N: edited version na i2, nkakatmad pir0h kail4ngan q nang matapuz i-edit 2, pazukn na namin sa lunes umay


Pina-upo si Jamiel sa tabi ko at sa kabilang gilid ko ay naro'n naman si Renz. Pinanindigan niya talagang gusto niya 'kong katabi kaya diyan siya.

"Long time no see, Chloe!" Bati sa 'kin ni Jamiel at nakipag-handshake pa. Akala mo naman sobrang tagal naming 'di nagkita.

"Long time no see." I said. Tinanggap ko na lang ang handshake na 'yon. Doon kasi siya masaya e.

"Kamusta ka na?" He asked me. I just replied 'I'm okay'.

Narinig kong may binubulong si Renzo. Na-buang na 'yan siya. Baka na-ulol? Nangkukulam 'ata? Wizard ba siya?

"Okay ka lang?" I asked Renzo. Para kasi siyang tangang hindi mapakali. Concerned ako, baka nakakahawa 'yon.

He gave me a smile, 'yung naiihing smile. Parang napilitan pang ngumiti. Sarcastic ba 'yon? Bakit sarcastic? Sabi na! Na-ulol siya!

"I'm okay," he said. Hindi ako kumbinsido, pero wala akong magagawa.

Nagpagawa si Ma'am Gail sa 'min ng plate. Need naming matapos ito dahil deadline na agad bukas. Another puyatan. Normal day in Architecture.

"By pair ito. You're going to choose your partner. Pass me the names." Ma'am Gail said.

Tahimik lang ako at hindi umiimik. Kahit sino na lang siguro ka-pair ko.

"Chloe, pair tay—" Hindi natuloy ni Jamiel ang sasabihin niya nang mayroong kupal na sumingit.

"Partners na kami, bro. Find yours na lang." Renzo said in monotone at tinapunan ng tingin si Jamiel.

"Ah, gano'n ba?" Tanong ni Jamiel. Medyo tunog sarcastic siya, o sadyang pang-gago lang talaga ang tono ng boses niya palagi?

I slowly nod and look at Renzo that's now starin' at me na parang kukunin niya ang mata ko. He rolled his eyes on me and looked away. Oh, my gosh! Na-ulol!

"Kailan natin gagawin?" I asked him.

"Gusto mo bukas?" Pamimilosopo niya sa 'kin. I'm terrified. What if nasaniban na siya. Hindi 'to si Lorenzo!

"Ano ba, Renzo? Umayos ka nga! Saan ba?" I asked him again.

"Bahala ka," he said. Walang kwentang kausap talaga 'to. Madali lang naman sumagot.

I take a deep breath. "Okay, sa place mo na lang." I said. "After class," I added.

He nodded na parang walang pakialam sa mga sinasabi ko. Edi 'wag, sino man sa 'tin ang mawawala sa pagiging Valedictorian.

No'ng break time namin, sa room lang ako kumain dahil ayokong lumabas. I startled a bit when the newbies came closer to me to started a conversation.

"Hello, I'm Alex." Bati sa 'kin no'ng magandang babae. Maganda ang ngiti nito. Mas maputi pa ngipin niya sa kinabukasan ko.

"Chloe," sagot ko. "I'm Chloe,"

"Sungit ng boyfriend mo." She said. Napa-buntong hininga pa siya na parang dismayado.

Napakunot ako ng noo. Sinong boyfriend? Bigla-bigla na lang akong nagkaka-boyfriend nang 'di ko alam.

When she saw my face, parang may nalaman siyang misteryo.

"Hindi mo boyfriend 'yung pres? Si uhm... Lorenzo." She asked me, raising her brows.

Unsolved Mystery (Nilacabb Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon