Unsolved Mystery (Nilacabb Series #1)

32

"Tulong! Please!" sigaw ko, pero parang walang kwenta lang ang tinig ko dahil walang nakakarinig.

Nabuhayan ako nang nakita ko ang pag-twist ng doorknob. Bumukas ito at nakita ko sina Jairel, Rheeon at Leo. Ang ngiti na naka-pinta sa mga mukha nila ay napalitan ng pagtataka.

Umatras ako at humawak sa kamay ni Renzo. Signal iyon ng tatlo para pumasom. Leo stepped in first. His eyes widened, and help his brothers' hands.

"Ano'ng nangyayari? Kuya Denver, bakit ka may baril?" naguguluhang tanong niya.

Napatingin sa kanila si Kuya Denver at tinutok kay Leo ang baril. "Huwag kayong mangialam dito. Pero kung gusto niyo, puwede rin. Sino ang gustong mauna?"

Napasinghap ako nang may nagsaboy ng buhangin sa mata ni Kuya Denver. Ang bilis ng mga pangyayari, pinagpagan ni Kyra ang kaniyang kamay bago niya inagaw ang baril. Napatakip ako sa mata nang sipain niya pa ito sa kaniyang pagkalalaki.

"Argh! Tangina ka, Kyra!" He screamed because of pain. Halos mahimatay na siya sa sakit. Nakita kong bumagsak siya sa sahig habang naka-hawak sa ari nito.

"Ouch!" Rinig kong react ni Jairel na parang siya ang nabayagan. "Sakit niyan!"

"Let's go. Run!" Kyra yelled and run away. Sumunod kami sa kaniya. I held Hazel's hand para akayin siyang 'wag umalis sa tabi ko .

Dinala kami ng aming mga paa sa likod ng BSA building. Tahimik at walang tao rito. Wala 'atang pasok ang mga BSA dahil may program sila sa ibang school.

Pare-parehong malalim ang paghinga namin nang makatakbo. Pareho-pareho kaming hingal, takot at nanginginig. I held Hazel's hand nang mapansing takot na takot siya. I gave her an assuring smile to give some comfort.

"I can't believe it's him. All this time, siya pala ang pumapatay!" reklamo ni Chescka habang nakahawak sa dibdib, pinapakiramdaman ang paghinga.

"Neither do I. I treated him like my own Father." Hazel said with a teary eye. Hazel is kind all the time kaya siguro hindi siya makapaniwala dahil akala niya, katulad niya si Kuya Denver.

"Is it because of me? I'm sorry. I looked Samantha, and it's all because of m—"

I was cut off when Renzo speaks.

"Hey," hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. "Look at me. It's not your fault, okay?"

Tumango ako at yumakap sa kaniya. I felt safe when I'm in his arms—like no one can ever land a hand on me.

"Kyra, mga Prince... Thank you for saving us." A smile formed on the corner of Shane's mouth.

"Small thint. Uh, Leo nga pala!" sagot ng isa at inalok ang kamay. Bigla itong hinampas ni Jarenn at tinitigan siya nang masama.

"Daming lamok," Jarenn said sarcastically, kunyaring chine-check ang paligid. "Baby, baka makagat ka."

Tumawa naman ang isa sa mga kapatid ni Leo at napa-iling. "I'm Jairel,"

"Ako si Rheeon. Alam kong pogi ako, ha, pero pwede bang saka niyo na ako pagkaguluhan pagtapos nito? Salamat." He said as he run his hands through his hair. Feeling pogi.

"Kanina pa kayo ro'n? Bakit kayo tinutukan ng baril ni Kuya Denver?" Tanong ni Jairel sa 'min.

"Long story," sagot ko naman. "I'll explain kapag okay na." Napahilamos ako sa mukha ko sa sobrang stress.

"You guys are so chismoso talaga." Kyra said and rolled her eyes. "Stop being so nosy. Lalo na you, Rheeon!"

"Okay lang, at least 'di maarte." Sabi ni Rheeon and mocked Kyra's eye roll.