Unsolved Mystery (Nilacabb Series #1)

10

tw: depression, language

A/N: miss ko na siya guys, miss niya rin kaya ako?

CHLOE

To: Hazel
Eat your lunch. Nag-iwan ako ng pagkain sa table mo. Pumunta ako riyan kanina pero tulog ka kaya hindi muna kita ginising.

I sent a message to Hazel. Isang linggo na siyang ganiyan. Hindi kumakain, lumalabas, pumapasok ng school at hindi kami kinakausap.

It hurts whenever I saw my friends suffering. Masakit din sa 'kin ang nangyari dahil kaibigan ko rin si Christian.

"How's Hazel?" Renzo asked me.

Nandito kami ngayon sa gazebo na may puno para magpahangin. Niyaya niya 'ko rito dahil alam niya daw na kailangan ko ng comfort. Binil'han niya rin ako ng distilled water at pagkain.

"Gano'n pa rin. Still haven't make any progress. Hanggang kailan kaya siya magiging gano'n?" I asked. Napangisi ako sa sakit. Nasasaktan ako para kay Hazel.

"It hurts. Someday, Celes... everything will be fine." He said. "Trust God. He knows what's best, and trust his plan. Surrender yourself to him, he will make everything better."

I smiled at him. I left out a heavy breath. Sinandal ko ang ulo ko sa balikat nita to seek for some comforts. He just let me do that at inayos pa ang position namin para hindi ako mangawit.

"I hoped so. Ayoko na nito. Sobrang nasasaktan ako no'ng nakita ko si Hazel na nags-suffer." I said. I felt a tear coming from my eyes.

Hazel is such a soft soul. Sobrang lambot ng puso niya. She never forget to put others first before herself. And now that she's suffering, it breaks me into pieces.

"Last night na ni Chris?" He asked. I nodded, not wanting to talk about it. Kaibigan ko rin si Chris, masakit din sa 'kin 'to.

"Pupunta ka sa libing?" Tanong niya sa 'kin. Nag-hesitate pa siyang itanong 'yon, pero ayos lang naman sa 'kin.

"Oo naman,"

"I see. Pupunta ako mamaya. Chris was one of the kindest person I know." He said.

Gano'n lang kami for a couple of minutes. He let me found a comfort. Hindi ako pwedeng umiyak sa mga kaibigan ko. Pare-pareho kaming magluluksa at ayokong dagdagan ang burden sa kanila. I have to act strong for them.

No'ng susunod na araw ay burol na. I am searching for Hazel pero hindi ko siya nakita. Pupunta ba siya? Naiintindihan ko kung ayaw niya. She refused to see Chris at the casket.

To: Hazel
hindi ka pupunta?

From: Hazel
Ayoko

To: Hazel
baka pagsisihan mo?

I didn't get any replies after that so assumed na ayaw niya talaga. I was shock when I saw her. She came.

No'ng makita niya 'ko, dumeretso siya sa 'kin at niyakap ako nang mahigpit. She cried on my shoulders.

"Ang sakit, Chloe." She said. "Sobrang sakit. H-hindi ko alam kung makaka-bangon pa 'ko nito."

I cried when I hear her cry. It's so painful to watch your love ones suffering and crying.

"He promised me. Sobrang sakit." She added. "Hindi niya tinupad 'yung promise niya. Bakit gano'n siya, Chloe? Ang sakit niyang mahalin."

I caressed her hair to calm her down. Paulit-ulit kong sinasabi sa kaniya na magiging okay din ang lahat, kahit hindi ko alam kung magiging okay lang ba.