Unsolved Mystery (Nilacabb Series #1)

33

Disclaimer: This chapter contains scenes of blood, violence, and death that may be disturbing or triggering to some readers. Viewer discretion is advised. If you find this content uncomfortable, you are encouraged to stop reading or skip this chapter. Your mental well-being matters.

TW: gun, blood

____________________________________________________________________________________________

"Stop it!"

Natigilan kaming lahat nang mayroong lalaking nagsalita. Nasa likod siya ni Ate Mae ngayon.

He was wearing a black jacket, a black pants and black cap. Hindi ko makita nang maayos ang kaniyang mukha marahil dahil sa kaniyang suot na sumbrero.

"S-sino ka?" Tanong ko.

I am sure I never met him before.

"Samuel," Ate Mae called the man. "Samuel Benedict. Anong ginagawa mo rito?"

"I am here for my father, Denver Erodias."

Tinulungan niya ang papa niya at binuhat. Hiniga niya ito sa upuan ng gazebo habang naghihintay kami ng re-rescue.

"I think I hit him so bad?" Kyra smile innocently. "I'm sorry, Kuya Samuel."

Ate Mae scoffed. "Ano namang ginagawa ng katulad mong walang kwenta rito?" tumawa ito nang malakas para mang-inis.

"Hindi masamang tao ang tatay ko. Ikaw ang dahilan kung bakit siya pumapatay." Samuel said and pointed Ate Mae.

"Pa'no mo nasabi 'yan? Gusto niya talaga maghiganti sa pagkawala ni Samantha." Ate Mae said. "Tinutulungan ko lang ang ama mo." Pagpapaawa nito at nag-pout kay Samuel.

"Wala akong kapatid na Samantha."

My jaw dropped.

Nagtinginan kami ng mga kaibigan ko na pare-parehong nagulat sa isiniwalat ng lalaking ito. Anak siya ni Kuya Denver? At ang mas malala, hindi totoo si Samantha?

"Alam mong mayroong problema sa pag-iisip ang tatay ko. Wala siyang anak na Samantha, ikaw meron. And you used him... inabuso mo 'yung sakit. Nilason mo ang utak ng tatay ko. Pinaniwala mo siya na mayroon siyang anak na Samantha at kailangan niyang maghiganti." Dinuro ni Samuel si Ate Mae at galit siyang tinitigan. Ramdam ko ang mainit na tensyon sa pagitan nila na sa kahit anong oras, sasabog na sila.

"Ano ang gusto mong mangyari, Samuel?" Hinimas ni Ate Mae ang kutsilyo bago ito hinalikan. One thing's for sure now. She's crazy.

"'Wag mong idamay ang mga kabataan na 'to. Hindi masamang tao si Papa, alam mo 'yan... Chamae. Naging masama lang siya dahil pinagsamantalahan mo ang kahinaan niya." He added, raising a brow.

"Let's just say na ginawa ko 'yon. Pinagsamantalahan ko ang kahinaan niya. Hindi mo pa rin naman magbabago ang katotohanang siya ang pumatay. Wala akong nasaktan, Samuel!" Pagtatanggol ni Ate Mae sa sarili niya at ngumisi kay Samuel.

"Liar," Chris laughed sarcastically. "Sinungaling ka, Ate Mae."

"Ano ba ang ibig mong sabihin, Chris?" Pa-inosenteng tanong ni Ate Mae sa kaniya.

"Walang pinatay si Kuya Denver. Pinagtangkaan niya si Aya at ako, pero ikaw ang tumapos sa buhay ni Aria, 'di ba?" Chris added. "Nakita namin sa footage na ikaw ang pumatay kay Brey at sa iba pang biktima. Pinagtangkaan ni Kuya Denver ang mga biktima dahil sinabi mo sa kaniyang ilalayo mo sa kaniya si Chloe, 'di ba? Yung pagtangka kay Chris, ikaw rin ang nag-utos no'n." Shanelle speaks, shaking because of anger.

"Akala ko rin no'ng una si Kuya Denver ang pumapatay. But all this time, inuutusan mo pala siya. 'Yung kay Brey, 'yung pagtangka sa 'kin, I also heard na inutusan mo siyang patayin si Caleb. 'Yon 'yung dahilan ng pagtatago namin ni Shanelle ng katotohanang buhay pa kami." Chris added, laughing sarcastically. "Ang galing mo!"