Sil Baştan

10

08.04.2023

"Ben gerildim biraz." Sesizliği bir anda bozduğumda Ardıç "Boş ver rahatla, biz varız hiçbir şey olmaz. Kimsenin göz ucuyla bile baktırmayacağıma emin olabilirsin." Diye uzun uzun konuşarak beni rahatlatmaya çalışmıştı.

Benden önce adım, yüzüm o okula gitmişti bu durum daha da çok geriyordu beni.

"Peki." dediğimde derin bir nefes almıştım.

"Canını sıkan her türlü durumu çözmek bizim görevimiz Özge. Abileriniz biz senin, yüzünü düşüren her ne varsa ortadan kaldırmak bizim görevimiz." Armin'in söyledikleri ile başımı sallayarak onu onaylamıştım.

"O yüzden hiçbir şeyden korkma, hiçbir şeye gerilme çünkü her ne olursa olsun biz senin yanındayız." devam ettiği cümleleri üzerine düşünürsem beni ağlatabilecek cinstendi.

Yine düşünmemeyi tercih ettim, ne kadar düşünürsem düşüneyim çözülmüyordu nasıl olsa.

Kucağımdaki telefonum bildirim ile titrediğinde bakışlarımı aydınlanan ekrana çevirmiştim. Arkadaşlarımla olan gruptandı.

kankişlerr

Enfal: özge

Enfal: çıkışta yanındayız

Enfal: haberin olsun

Siz: tamamdırr

"Çıkışta arkadaşlarım gelicekmiş." dediğimde Armin "Seni almaya geldiğim günküler mi? diye sormuştu.

"Evet."

"Tanışmamız sorun olur mu?" çok şey istiyordun Ardıç.

"Sorayım." dediğimde hızla gruba paragraf halinde başından bütün olayları anlatmış ardından Ardıç ve Armin'in onlarla tanışmak istediğini yazmmıştım.

Çıkışa kadar soru cevaplayacak motivasyonum olmadığından grubu arşive atıp ekranı kapatmıştım.

"Tamamız, çıkışta sizde bizimlesiniz." olur cevabı alacağımdan emindim zaten kimsenin odağı çıkışta onların gelip gelmemesi olmazdı.

Okula vardığımızı fark ettiğimde derin bir nefes alıp kendimi toparlamıştım. Her ne denirse densin gergindim.

Otoparka girmiş Ardıç'ın plakasıyla aldığı park yerine arabayı park edip arabadan indiğimizde öncelikli olarak mont almadığımın, sonra da her gün tayt eşofman yaptığım okulumu bırakmanın pişmanlığını yaşamıştım.

Kol çantamı omzuma sabitlediğimde önden giden Ardıç'a yetişip koluna girmiştim.

"İlk dersin ne baktın mı?"

"Paralel Matematik." Cevabını verdiğimde Ardıç "Seninle girmemizi ister misin?" Diye sormuştu.

"Yok halledebilirim." Dediğimde beni onaylamıştı.

"Araya çıkınca geliriz direkt yanına." Diyen Armin'den sonra onlarla vedalaşıp sınıfımın önüne gelmiştim.

Derin bir nefes aldığımda kapısı açık sınıftan içeri girmiştim.

Etrafı inceleyip olduğum yerde kalmak yerine direkt ön tarafta oturan bir kızın yanına gidip "Selam! Boş sıra neresi var acaba?" Diye sormuştum.

"Selam, bu sıranın en arkası boş Ege'nin yanı." Dediğinde teşekkür edip arka tarafa doğru ilerlemiştim.

Ege'nin kim olduğu umrumda değildi, yanına oturmamı umursayacak oluşu da önemsizdi zaten Salih'in abi tavırlarının yokluğu yeterince hissediliyordu.