Sil Baştan

14

15.05.2024

Özge Orhanoğlu'ndan

"Nerdesin?" telefonu açtığımda Eren'den aldığım soru ile olduğum caddeyi ezbere bilsem bile etrafıma bakınmıştım.

İleride onu gördüğümde "Gördüm seni geliyorum." deyip aramayı sonlandırmıştım. Adımlarımı normale göre daha hızlı atmaya başladığımda o çevresine bakıp beni görmeye çalışmıştı.

Göz göze geldiğimizde kulağıma gelen bütün sesler tamamen bir uğultuya dönüşmüş, attığım adımları hissetmemeye başlamıştım.

Bana bunları hissettiren birini bırakma gibi bir niyetim yoktu.

Bugünün arka fon şarkısı Gülşen - Nazar Değmesin olacaktı belli ki.

Bozuyorum aşk orucumu
Yıllar sonra seninle
Âşığım, hayranım her bir zerrene
Bakmaya kıyamadım bir kez yüzüne
Nazar değmesin, eğilsin âlem dizine

Yanına vardığımda beklemeden kollarımı boynuna dolamıştım, bir süre olayı algılamaya çalışsa bile çok uzun sürmeden o da kollarını belime dolamıştı.

"Özge..." geri çekildiğimde Eren cümlesini tamamlayamadan onu sağ elinden tutup peşimden sürükleyerek caddede biraz ilerimizdeki ara sokağa döndürmüştüm.

Beklemek gibi bir derdim yoktu.

"Eren ben düşündüm..." kelimelerimi bölerek araya girmeye çalıştığında "Özge..." ona izin vermeden hızlı hızlı konuşmaya devam etmiştim.

"Bizim için biz olmaktan başka ihtimal yok Eren." söylediklerime tepki vermesini beklediğimde o sadece gözlerime bakıyordu. "Özge..." bir şey söylenmeye yeltendiğinde cümlesini tamamlamamaya karar vermiş olacak ki susmuştu.

Söyleyebileceği şeyler tahmin edilebilirken, konuşmak yerine yaptığı hamle beklenmedikti.

Sağ elini yanağıma sol elini de yandan boynuma sardığında dudakları dudaklarımı örtmüştü. Bir süre güncel durumu algılamaya çalışsam bile, saniyeler içinde ara sokakta olmamıza güvenerek alt dudağını dudaklarım arasına almıştım.

Sol koluna tutunduğumda bu muhabbeti kısa kesmek için geri çekilmiştim, dışarıda bir sokakta olmayıp da kısa kesseydik o da bizim ayıbımız olurdu.

Sol bileğimdeki saatten saati kontrol ettiğimde  çok da fazla vaktimiz olmadığını fark etmiştim.

"E ne yapıyoruz şimdi?" Sol elime sağ elini sardığında sormuştu.

"Sadece bir saatçik vaktimiz olduğunu bilmen lazım." Dediğimde Eren "Nereye?" Demişti.

"Amcamlarla tanışacağım, eve gitmem hazırlanmam lazım o yüzden."

"Bizim genelde yaylaya çıkmadan amcamların yanına hazırlığımız çelik yelek giymek falan oluyor." Dediğinde gülmüş ardından "Ay beni de taramazlar umarım. Akşam için kafamdaki kombin çok güzelde." Demiştim.

"Yok o bize özel."

&&

"Ay şimdi ben nasıl giyineyim?" Yatağımda yatıp telefonuyla ilgilenen Sezgin abime sorduğum soru ile bakışları telefonundan bana dönmüştü.

"Bilmem."

"Çok sağol abi o kadar yardımcı oldun ki." Dediğimde o sadece sırıtmıştı. Telefonda bu kadar ilgisini çekenin ne olduğunu merka etmiyor değildim ama bu sorunun cevabını kendim de verebiliyordum.