Sil Baştan

17

19.06.2024

Dostlar öncelikle selam çok ufak bir şey söyleyeceğim.

Şu anlık bölümlerin okunma sayıları düşük evet farkındayım ama okuyanlar da oy vermeyince, yorum yapmayınca ilerleyemiyor maalesef. İlerleyemiyordan kastım ben bölüm yorumlarına gerçekten kıymet veriyorum ve hani okuyanların fikirlerinin bölümler üzerinde çok büyük, konudan sapacak şekilde olmasa bile etkisi oluyor.

Ve son bölümler ya sıfır yorum, ya da bir-iki yorum. Fikirlerinizi almak, ne düşündüğünüzü görmek için satır arası yorumlar gerçekten çok kıymetli.

Her bölüm başı rica ediyorum neredeyse, bu şekilde kendimi açıklamak daha doğru geldi.

Çok konuştum, kusura bakmayın okuduysanız çok teşekkür ederim.

Keyifli okumalarr.

__

Özge Orhanoğlu'ndan

"Hafife alma, aşk vurur insana, bu kadar kolay sanma, delikanlım." Yıldız Tilbe'nin sesine eşlik eden sesim cam şişesi olan likit allığıma elimin çarpıp yere düşmesi ve şişenin pompasının giriş kısmından kırılmasıyla susmuştu. "Siktir."

Daha yeni aldığım ve gerçekten pahalı olarak nitelendireceğimiz bir markaya ait olan allığımın kırılışı ile oturduğum sandalyeden ayaklanıp yere dökülen allığın yanına çökmüştüm.

Buğday tarlalarım yansa daha az kahrolurdum.

Açılır sonsuz kere yoluna güllerim
Koparıp atsan da solmaz gönlüm nafile
Yokluğun soğuk tenine, susadı tenim
Üşüdüm, yorgan misali seril üstüme

Ayaklandığımda odamdaki lavabodan peçete ve yüzey temizleme mendili paketini almış peçete ile içi neredeyse boşalmış şişeyi alıp masanın üzerine koymuş yüzey temizleme mendili ile de yayılan allığı temizleyip çöpleri çöpe atıp makyaj masama tekrar oturmuştum.

Bu kadar kahrolmak yeterdi.

Neyseki iki yanağıma da sürdükten sonra kırılmıştı.

Dudağımı nemlendirdiğimde dudak kalemi ile dudağımı tam sınırından çizip dudaklarımı birbirine sürterek kalemi tüm dudağıma dağıtmış üzerine de şeffaf gloss geçmiştim.

En iyi vakit öldürme etkinliğimdi makyaj yapmak. Dışarı bile çıkmayacaktım ama fark etmiyordu.

Odamın kapısının çalınması ile kapıdakinin odama girmesi için izin verip girecek olan kişiyi beklemeye başladım.

"Akşam yemeği hazır, aileniz masaya bekliyor." Daha önce evde hiç görmediğim benim yaşlarımdaki bir kızdı kapıdaki, büyükçe gülümsediğimde "Teşekkür ederim, iniyorum şimdi." Demiştim.

O yüzünde mimik oynatmadan kapıyı kapatıp çıktığında bayık bakışlarla bir süre arkasından bakmıştım.

Böyle insanları hiç sevmiyordum, gülümsese ne olurdu ki.

Karşındakinin de enerjisini düşürmene ne gerek vardı ki.

Çalışma masamın üzerindeki telefonumu alıp odamdan çıktığımda karşıdaki kapıdan gülümseyerek ayrılan bana hiç gülümsemeyen kız ile adımlarım duraksamıştı.