Bluebell Jikook

XVIII🪻

Yazardan~

Herkes yaşarken yeniden doğar. Doğmak hayata sıfırdan başlamaktır. Jimin tam olarak onu yaşıyordu.

Senelerdir çizdiği sert profili kucağında taşıdığı dünyayla yerle bir olmuştu sanki. Küçücüktü ama etkisi o kadar büyüktü ki. Hastaneden eve geldiklerinden bu yana Yoonji'yi kucağından indirmemişti.

Evi tam yanı başında olan arkadaşının evinde biraz karmaşa mevcuttu. İki Alfa oraya buraya koşuşturuyor, ancak Omega gözlerini bir an olsun ayırmıyordu bebekten. Sürekli öpüp duruyordu.

"Saçmalama, Jungkook! El kadar çocuk yemek masasına mı oturacak? Ne gereği var şimdi burada durmasının?"

"Sanki her numaradan bezin şu an burada olmasının gereği var, Taehyung!"

Heyecanlı oldukları epey belliydi. Neyi hangi sırayla yapacakları konusunda ikisinin de fikri yoktu ve her işe aynı anda yetişmeye çalışıyorlardı öylece.

Nihayet atışmaya başladıklarında artık sabrı tükenen Omega "İkiniz de siktiğim çenenizi kapayın! Şu an daha önemli sorunumuz var" dediğinde sonunda sessizlik oluşmuştu. Sorunun ne olduğunu ikisi de merak ettiğinden hızlıca oturmuş, gözlerini Omega'ya dikmiştiler.

"Aşkım, sorun ne? Söyle ben hallederim hemen"

Jungkook'un sevecenliğine ne kadar gülümsemek istese de şu an o güce sahip olduğuna emin değildi. Ne kadar güçlü olursa olsun bir yerlerde zayıf olduğunu şimdi çok iyi anlıyordu.

"Göğsümü emiyor"

Sesi açıkça belli ediyordu bir yerlerde acı çektiğini. Belli etmemeye çalıştıkça daha çok belli oluyordu sanki.

Üstünü çıkarmış, yavruyla ten tene olmak için otururken böyle bir şeyin olacağını asla düşünmemişti. Küçük bebek tok olmasına rağmen göğsünü emiyordu. Ona tam anlamıyla hiçbir vakit yetemeyeceğini anlamak canını sıkıyordu.

Taehyung ise mahcup sesiyle "Jimin, gerçekten özür dilerim. Bağ kurdunuz ya, annesi zannetmiştir. Kusura bakma, senin de canını yakıyordur. Ver bana, mama hazırlarım şimdi" diyerek bebeği kucağına almaya yeltenmişti.

"Ben zaten onun annesiyim!"

Asla beklenmedik bir tepkiydi. Göğsüne bastırdığı bebekle yerinden kalkmış, dolu gözleriyle "Canım yanıyor. Süt olmayan göğsüm çekiştirildiği için değil. Ona yetememek acıtıyor" dediğinde iki Alfa'dan da bir karşılık almamıştı.

Şu an bir başkasının bebeğine zorla sahip olmuş gibi göründüğünün farkındaydı. Böyle davranmak kişiliğine tersti. Ancak kucağındaki yavrunun etkisini asla anlatamazdı.

Yine de bebeğin ebeveyni Taehyung iken başına buyruk kendisini annesi diye nitelendirmenin saçmalığının farkındalığıyla dudaklarını birbirine bastırıp "Özür dilerim... Ben, sadece o aç diye sinirlendim" diyerek yavruyu göğsünden uzaklaştırıp arkadaşına uzatmıştı.

Sanki birileri göğsünden bir ipi çekiştirip kesmeye çalışıyorlarmış gibi hissediyordu. 

Hâlâ gözlerini kırpıştırarak kendisine bakan arkadaşı eğer bebeği kucağına almazsa bu işin sonunu kestiremediğinden bebeği zorla Taehyung'un ellerine bırakmıştı.

Koltuktaki tişörtünü alıp giydiği gibi evi terk etmeye koyulmuştu ki, yanı başından geçtiği Jungkook kolundan tutarak engel olmuştu ona.

Anlık sarsılmadan ötürü duraksayarak kocasına bakan Omega onun gözlerindeki yaşları gördüğünde yutkunamamıştı.