𝘈𝘳𝘢𝘻 𝘐̇𝘭𝘦 𝘈𝘳𝘢𝘵 (𝘎𝘦𝘳𝘤̧𝘦𝘬 𝘈𝘪𝘭𝘦𝘮) ✅

31

Araz Emirzahoğlu;

Babamla konuşup barışmıştık, evet babam. Bu gerçeği sonunda bende kabullenmiştim...

Sanırım buzdan duvarlarım yavaş yavaş çözünmeye başlıyordu, eski Araz olsaydı buna anında engel olurdu ama artık olmak istemiyordum.

Arslan abim vardı, annem vardı, babam vardı, Alp vardı...

Onur'u bir yanım affetmek, diğer yanım affetmemek istiyordu...

Bu konudan dolayı kafam çok karışıktı.

Uğur ve Yalın'ın yüzünü şeytan görsün zaten.

"Abi! Yemek hazır!" Kapının önündeki Alp'in sesiyle odadan çıktım hızla, bana gülümseyip kolumun altına girdi. Birlikte aşağıya inmeye başladık.

"Arslan abim bozuk mu hâlâ bize?" Dediğimde başını salladı sadece. Sıkıntılı bir nefes verdim, salona girince masaya oturduk.

Arat bacağıyla alttan dürtünce ona döndüm.

"Ne oldu?"

"Arslan abimin gönlünü nasıl alacağız bul bakalım, ben sana dedim söyleyelim diye!" Dedi sessizce. Kaşlarım çatıldı.

"Adam tek bana küsmedi! Olayın başrolü sensin, birlikte bulacağız!"

"Mal!" Deyip önüne dönünce sabır çektim. Değişik ya!

"Arslan abi." Bana yan gözlere bakıp geri önüne döndü.

"Hm?"

"Sen bugün karargaha gidecek misin?"

"Evet."

"Bizde gelebilir miyiz? Sıkıntı olur mu?" Biraz düşündü, sonra başını onaylar anlamda sallayınca sırıttım.

İyi iyi!

"Aferin lan." Dedi kısıkça Arat. Ona dönüp göz kırptım.

"Sen abini ne sandın oğlum?"

"İyi ki üç dakika sonra doğdun anasını satayım!" Güldüm.

"Abinle düzgün konuş." Dediğimde gülerek sabır çekti.

Neyse ya, Arslan abimi de çözeceğiz bugün!

≠

"Uslu uslu oturun burada, etrafta gezindiğinizi görmeyeceğim! Tim, gözünüz bunların üstünde olacak!"

"Emredersiniz komutanım!" Bize son bir bakış atıp çıktı odadan. Arat kollarını göğüsünde birleştirip bana döndü.

"Bu muydu planın?!" Elim enseme gitti istemsizce.

"Naz yapıyor ya!" Gözlerini devirdi oflarken.

"Çok sinirli hâlâ!" Dedi arkasına yaslanıp.

"Aranızda sorun mu var Arslan komutanla?" Serkan abinin sorusuyla başımı salladım.

"Bir olay yaşandı, bizde ona söylemeyince sinirlendi bize. Affetmiyor."

"Biraz zor o. Arslan komutan öyle bir şeye sinirlendi mi affetmesi zor olur."

"Onu anladık iki gündür abi. Hiç bakmıyor yüzümüze bile." Dedi Arat.

"Madem bakmıyor, bizde dikkatini çekeriz!" Dedi birden Arat. Ona döndüm hızla. Ne düşünüyordu lan bu?