Araz Emirzahoğlu;
Kapıyı çaldı Onur abim, annem açtığı zaman bizi görünce genişçe gülümsedi.
"Oğluşlarım gelmiş! Hoş geldiniz anneciğim!"
"Hoş bulduk." İçeri girip salona geçtik. Uğur'un içtiği çay bizi görünce soluk borusuna kaçmıştı.
Öyle keserler adamın nefesini!
İt!
"Hoş geldiniz." Dediğinde babam karşılık verdik ve yerlerimize oturduk.
"Sizde beni iyi sattınız ha!" Dedi Arslan abim.
"Abartma abi, daha dün yanındaydık." Dediğinde Arat gözlerini devirdi.
Al bizi sok cebine, yanında götür istersen!
Ya sabır ya selamet!
"Yani Onur abimi de avucunuza aldınız ya, yakında beni de alacaksınız diye ödüm kopuyor!"
"Seni niye alalım?" Dedim tek kaşımı kaldırırken.
Sana hayatta abi demem!
Köpek!
Yalın, elindeki telefona sırıtarak bakıyordu.
Allah bilir neler konuşuyorlar?!
Bundan da olmazdı be ablam! Nerede denk geldin?! Nereden buldun bu muşmula suratlıyı kurban olduğum?!
Vallaha hayatını kaydırır bu senin!
Annemle babamın kaydırmış zaten!
Bakmışlar bu olmamış, Uğur'suzu yapmışlar, o daha beter olunca bizi yapmışlar!
Yemin ediyorum israf!
Evlat israfı diye bir şey var artık bu saatten sonra!
En büyük örnekler de karşımda duruyor!
"Çay içer misiniz anneciğim?"
"Olur anne." Dediğimde gözleri parıldadı, sertçe yutkundu ve sendelendi. Yalın iti mesaj dışında başka bir şey algılamadığı için o dışında hepimiz ayağa kalktık birden.
"Ay...A-" derken gözleri kapandı, düşecekken yanındaki babam tuttu hızla.
"Kadın olmayan kalbinden gidiyordu! Alıştıra alıştıra söylesene oğlum!" Dedi Arslan abim.
"Alıştıra alıştıra nasıl söyleyeyim?! Bebek gibi heceleyeyim mi?! Ya sabır ya!"
Anneme baktım sıkıntılı bir nefes alıp.
Kadın bayıldı ya la...
≠
"Ay! İyi geceler canım oğluşlarım! Sizi yerim ben ya! Turan çok tatlı değiller mi?!" Annem kendine gelmiş sevinç öpücükleri kondurmuştu yüzümüzün her yerine, saat geç olduğu için de şu an yataklarımızda kapıda duran annemle babama bakıyorduk.
Annemin son dediğiyle babam gülünce ikimizinde kaşları çatıldı.
"Ay ne tatlısı ya! Yakışıklı oğullarım!" Dediğinde kaşlarımız eski haline döndü.
Bence de yakışıklı daha iyi!
"Hadi biz çıkalım, uyusun çocuklar." İyi geceler demiş çıkmışlardı.
Arat'a döndüğüm an bana kapak yaptı. Kaşlarım havalanmış ona baka kalmıştım.
"Zamanında diyordun kardeşim aile olmayacağız diye! On sekizimiz de gideceğiz falan diyordun! Ne oldu ha?!" Dedi alayla.
Güldüm istemsizce.
"Büyük konuştum..." dediğimde o da güldü.
Aklıma gelen Ihtiyar'la sıkıntılı bir nefes aldım.
"Ne oldu? Bir anda moralin bozuldu."
"İhtiyar... Hiç aramadı, biz de aramadık. Adamdan özür dilemedik, kaç gün geçti bak..."
"Haklısın, yarın da onun gönlünü mü alsak?"
"Olur... Bizde bu gidişle barış meleklerine döndük ha!" Dediğimde güldü.
"E yatalım hadi! Sabah işimiz var!" Başımı sallayıp yatağa tamamen girdim.
"İyi geceler..."
"İyi geceler abiciğim." Dediğimde homurdandı, güldüm ve gözlerimi kapattım.
Seviyom lan seni!
≠
SELAAAMM
GÖRÜŞÜRÜÜÜZZZ
MFMSMFMDÖDÖ
UYKUM VAAARR
YATMAYA GİDİYOM
HAMSİLİ RÜYALARRR
🐟🐟🐟🐟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘈𝘳𝘢𝘻 𝘐̇𝘭𝘦 𝘈𝘳𝘢𝘵 (𝘎𝘦𝘳𝘤̧𝘦𝘬 𝘈𝘪𝘭𝘦𝘮) ✅
Aléatoire"Bak Arat... İyisin, hoşsun, şu dünyadaki herkesi alabilecek geniş bir kalbin var ama bu dünya o dünya değil kardeşim. Anlıyor musun? Kimsenin kimseye eyvallahı yok Arat. Ulan boşuna dememişler bu hayatta babana bile güvenmeyeceksin diye!" "Tamam...
