Araz Emirzahoğlu;
Son iki üç gündür etrafımdaki enerjiden dolayı mı bilmem ama kendimi bu aile konusuna çok kaptırmıştım. Bu halimi gören Arat daha çok umutlanıyordu...
Yalan yok, hepsi iyi insanlar. Şu Uğur, Yalın ve Onur dışında...
Tabii Arat için öyle mi bilemem ama bey babayı da unutmayalım.
Rize'de ayrı bir hava vardı, eskileri unutturan bir hava. O yüzdendir tüm bu hallerim. Yoksa benim gibi bir insan yaşadıklarını unutur muydu?
"Araz, iyi misin?" Ben koca ağaç dolu dağların manzarasına dalmışken duyduğum ses ile arkamdaki kapıya döndüm. Arat'tı.
Bir şey demeyip geri manzarama döndüm. Yavaş adımlarla yaklaşıp yanıma oturdu.
"Ne oldu? Neden moralin bozuldu bir anda yine?"
"Benim her zaman bozuk moralim zaten Arat. Sadece burada biraz kafamı dinlemiş oldum, o yüzden unuttum bir kaç günlüğüne." Sessiz kaldı bir süre.
"Hiç... İhtimal vermedin mi bu bir kaç günde aile olmamıza?"
"Hayır." Dedim direkt.
"Küçük, minicik bile mi?" Başımı sağ ve sola salladım. Omuzları düştü. Derin bir nefes aldım. Onları çok sevmişti...
"Arat, altı ay sonra benimle gelmek zorunda değilsin. Sen onlarla kalabilirsin, seni unutacak halim yok. Ama benden yeniden aile olmayı bekleme."
"Hani diyordun ya 'beraber doğduk, beraber öleceğiz' diye. Şimdi ne değişti?" Başımı arkaya yasladım.
"Hâlâ öyle diyorum Arat. Beraber doğduk, beraber öleceğiz. Onlarla değil. Ama sana bir teklif sunuyorum, altı ay süren var. Ya onlarla kalacaksın ara sıra görüşeceğiz, ya da benimle kalacaksın onlarla ara sıra görüşeceksin. Seçim senin." Dediğimde kaşları çatılmıştı.
"Sen bunu bana seçim olarak sunamazsın Araz! Şu ön yargılarını kır artık! Kır ki onlarda kırsın!" Sinirle ona döndüm.
"Neden onların adımlarına biz uyuyoruz Arat?!"
"Adımlarına uymuyoruz Araz, empati kurmaya çalışıyoruz! Ama sen bunu anlamıyorsun! Daha doğrusu anlamak istemiyorsun! Ya altı ay içinde ön yargılarını kırıp aile olmayı denersin, ya da altı ay sonra buradan tek başına çıkarsın!" Dediğinde kaşlarım mümkünmüş gibi daha çok çatıldı.
"Hiç öyle bakma! Madem sen seçim sunuyorsun, bende sana sunuyorum! Senin kararın!"
"Altı ay sonra ağlama peşimden!" Sertçe yutkundu.
"Ağlamam merak etme!"
≠
Masadaki sessizlik dedenin zoruna gitmiş olmalı ki bize döndü.
"Ula uşaklar siz konuşun bari da!" İkimizde sessiz kalınca herkes bize döndü. Arat söylediklerinin alttan alttan pişmanlığını yaşadığı için tabağıyla oynuyordu. Ben ise aç karnımı doyurma peşindeydim.
"Arat, Araz? İyi misiniz anneciğim?" Hülya Hanım'ın ince ve meraklı sesiyle Arat ona baktı.
"İyiyiz." Dedi kısık çıkan sesiyle. Aptal bu çocuk! Söyleyeceklerini düşünmezsen bu olur işte!
"Hee iyisiniz, belli değil mi anne yüzlerinden aralarının bozuk olduğu? Yakında bizim de bozarlar!" Uğur'un dedikleriyle başımı ona çevirdim yavaşça.
"Uğur!" Hülya Hanım'ı takmamış sırıtarak bana bakıyordu.
Asla o sırıtmasına önümdeki bıçağı sokmak istemiyorum.
"Kes lan sesini, seninle uğraşamam akşam akşam." Kaşları çatıldı.
"Sana büyüklerine karşı saygılı olmayı öğretmediler mi hiç?" Alayla güldüm.
Üç yaş var lan aramızda enayi!
"Sen kendini gerçekten büyük olarak mı görüyorsun?" Kaşları çatıldı.
"Gerçekten saygı nedir bilmiyorsun, gerçi geldiğin aileden belli! Geri zekalı!"
"Uğur! İleri gidiyorsun!" Dedi Arslan.
"Ne var abi?! İki günlük çocuğu savunmayın bana!" Bey baba ayağa kalkacakken Tufan amca durdurdu.
"Haklı Uğur abi! Yeter artık! Tam kurtulduk dedik, geri getirdiniz şu aptalları!" Dedi Yalın. Sinirle gözlerimi kapattım bir kaç saniye.
"Eğer sesinizi kesmezseniz ben bizzat kesmesini çok iyi bilirim!" Dediğimde konudan bağımsız olan Onur ayağa kalktı. O kalkınca benim ayaklar durur mu? Durmaz!
Hızla bende kalktım.
"Allah Allah! Hadi bir denesene ya sen! Bir daha kardeşlerimi tehdit etmeyeceksin anladın mı beni?!" Öne doğru eğildim.
"Sende o kardeşlerini susturmazsan o kafalarından tutar, duvara çarpa çarpa gebertirim!" Bir şey diyecekken kestim sözünü.
"Ve ben lafta kalmam! Dediğimi yaparım!" Deyip merdivenlere yöneldim. Arkamdan Arat'ın geldiğini adım seslerinden anlayabiliyordum.
Odalarımız ayrıydı burada. Hızla kendi odama girince Arat'ın yüzüne kapattım kapıyı.
Bir kere! Bir kere olsun şu itlere karşı yanımda destek çıkmamıştı!
Bana destek çıkmayacak kadar çok seviyordu demek ki onları! O zaman ona ailesiyle mutluluklar!
≠
ARAZİMİN TERÖR ESTİRMESİ ŞAKA Mİİİİİİİİİİ
MFÖDLFLELFLLDLSLFLSLSLS
AH BE ARATIM ŞU ÇOCUK SENDEN SADECE YANINDA OLMANI BEKLİYOR AMA NEREDEEEE
SİZİ ÇOK AMA ÇOK AMA ÇOK AMA ÇOK AMA ÇOK AMA ÇOK SEVDİĞİMİ SÖYLEMİŞ MİYDİMMMMM
SÖYLEDİYSEM DE OLSUN YİNE SÖYLÜYORUM
SİZİ ÇOOOOOOOOOOOOOOOOOK SEVİYORUMMM
SAYENİZDE 4K OLMUŞUZ BEBİTOLARIMMMM
SAHURDA YORUMLARDA GÖRÜŞÜRÜZ
HEPİNİZİİ BOLCA ÖPÜYORUMMM
HAMSİLİ RÜYALARRR
🐟🐟🐟🐟🐟🐟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘈𝘳𝘢𝘻 𝘐̇𝘭𝘦 𝘈𝘳𝘢𝘵 (𝘎𝘦𝘳𝘤̧𝘦𝘬 𝘈𝘪𝘭𝘦𝘮) ✅
Random"Bak Arat... İyisin, hoşsun, şu dünyadaki herkesi alabilecek geniş bir kalbin var ama bu dünya o dünya değil kardeşim. Anlıyor musun? Kimsenin kimseye eyvallahı yok Arat. Ulan boşuna dememişler bu hayatta babana bile güvenmeyeceksin diye!" "Tamam...
