Araz Emirzahoğlu;
"Araz! Anneciğim, ikizin gibi düzgün iliklesene şu gömleğinin düğmelerini!"
Daralıyom ana, daralıyom!
"Bana bu gömleği zorla giydirdiniz zaten anne! Benden düğmelerini iliklememi mi bekliyorsunuz cidden?! Ben bu lanet olası düğmeleri iliklersem boğulurum!" Arat yan yan baktı bana.
"Abart abart! Alt tarafı iki tane düğmen kalmış, onu ilikleyeceksin!" Dedi bir saat önce pantolon yerine eşofman giysem olur mu diyen Arat!
"Hele bak, hele bak! Anne, pantolon giymesem olur mu?!" Dedim onu taklit ederek. Güldü babam ve aramıza geçip kollarını omuzlarımıza attı.
"Üç dört saat dayanırsınız, bir şey olmaz. Siz böyle iki gömlekle pantolona dayanamıyorsanız ilerde üniformayla ne yapacaksınız acaba?"
"O üniformaya kurban olayım ben baba!" Dedim hiddetle. Kısık bir kahkaha attı.
"Anne, geç kalacağız!" Dedi Yalın ceketini düzelterek yanımıza gelirken. Uğur ellerini şıklatmaya başladı.
"Abim damat oluyor! Sırada bana geliyor!"
Seni kim alsın köpek?!
Seni gören dönüp bir daha bakıyor!
Yakışıklılığından değil, yanlış anlaşılmasın!
Mesmursuz suratından!
"Ne öyle bakıyorsun?" Dedi Uğur.
"İçimden saydırıyorum, o yüzden." Gözlerini devirip yanındaki aynadan kendini süzüp gömleğinin yakalarını düzeltti.
"Uğur, papyon niye takmadın annem?" Gülerek anneme döndüm.
"Papyon mu?!"
"Evet, çok tatlı oluyor abin." Ciddileştim ve Uğur'a yan yan baktım.
"Tatlıysa gitsin pastane açsın!" Arat güldü.
"Tatlı olarak ağlayan pasta!" Dediğinde Yalın bile gülmüştü buna, Uğur ağzını yayarak taklit etti bizi.
Şeytan çarpmışa döndü böyle de
Bu çocuğun hiçbir yandan oluru yok ya!
Amcamlar, kendi evlerinde hazırlanmaya gitmişlerdi, çok şükür!
Evet seviyorum onları ama ev mülteci kampına dönmüştü oğlum!
Dedemle babaannem vardı sadece, onlarda hazırlanmış bir şekilde salonda bizi bekliyorlardı. Merdivenlerden konuşarak inen Arslan ve Onur abimle Yalın ofladı.
"Ya abi günlerdir evde yan yanasınız, ağzınızı bıçak açmadı. Gideceğimiz gün konuşacağınız tuttu!"
"Kes lan! Sanki kaymakamın kızını istemeye gidiyoruz!"
"Kızı değil ama torunu abi."
"Nasıl?" Arslan abim dediğini yuttu mu az önce?
"Yedi yıl önce ki emekli kaymakamın torunu abi."
"Ebesinin ni-"
"Arslan!" Babamın uyarısıyla sustu abim hızla, mutfaktan ağzı dolu çıkan Alp Arat'ın kolunun altına girdi.
"Ne yedin be Alp?!" Dedi Uğur.
Alp sertçe ağzındaki lokmayı yuttu.
"Git sende ye abi! Allah Allah, lokmalarımızı da saymaya başladı ya!" Uğur şaşkınlıkla Alp'e baktı.
"Vay anasını! Alp'ten de azar işittim ya, ölsem de gam yemem!"
Alp açılmıştı artık, eskisi kadar içine kapanık değildi aslan parçası!
"Hadi baba ya! Çıkalım artık!" Dedi Yalın eline çiçekle, çikolatasını alırken.
"Nasılım?!" Dedi bize dönerken.
Hâlâ piç gibisin oğlum ya.
"Mükemmel mükemmel hadi! Daralmaya başladım ben!" Dedim gömleğimin yakalarını çekiştirirken.
"Dede!"
"Ne var?!"
"Hadi gidiyoruz da!" Dedemler de gelince çıktık evden.
Gazamız mübarek olsun bakalım!
≠
BÖLÜM ATICAM DEİDKTEN SONRA ORTADAN KAYBOLAN BEN ŞAKA Mİİİ
ARKİDİŞLER SINAVLAR YAKLAŞIYOR
EDİCEKLER AĞZIMIZA
AYIPTIR SÖYLEMESİ POPİŞTOŞUMA KADAR DENEME KİTLEDİLER
HER GECE AĞLIYORUMMM
ŞİMDİ DE OKKALI BİR UYKUYA GİDİYORUM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘈𝘳𝘢𝘻 𝘐̇𝘭𝘦 𝘈𝘳𝘢𝘵 (𝘎𝘦𝘳𝘤̧𝘦𝘬 𝘈𝘪𝘭𝘦𝘮) ✅
Random"Bak Arat... İyisin, hoşsun, şu dünyadaki herkesi alabilecek geniş bir kalbin var ama bu dünya o dünya değil kardeşim. Anlıyor musun? Kimsenin kimseye eyvallahı yok Arat. Ulan boşuna dememişler bu hayatta babana bile güvenmeyeceksin diye!" "Tamam...
