-Hatalar-

47 12 1
                                    

Hastaneye varınca hemen Aslan'a ilk müdahale yapılıp bir odaya aldılar.
Bizim ekipten bir kısmı karakola geri döndü bir kısmı da kafeterya bölümüne geçti.

O sırada ben de Aslanın yanında refakatçi olarak durdum.

'Böylece ödeşmiş olduk.'

'Hala şaka derdindesin. Ayrıca arada fark var, benim ki kendi hatamdan oldu. Ama seninki senin yüzünden olmadı.'

'Kimin yüzünden oldu?'

Kafamı öne eğdim.

'Benim. Benim sorumlu olduğum bir görevde seni orada göndermemeliydim. Eğer gitmeseydin bunlar olmayacaktı.'

'Ya sen farkında mısın bilmiyorum ama bir katili göğüs kafesinden yere indirdin üstüne çetesi teslim oldu. Daha ne yapman gerekiyor?'

'Bilmiyorum Aslan. Ama senin canın yandı. Bu böyle olmamalıydı.'

Konuşurken Aslanın yatağının rahatsız olduğunu farkettim, yatağını biraz düzeltmek için kalktım.

'Olsun. Yanımda sen varsın. Hem galiba senden ilgi görmek için benim yaralanmam lazımmış.'

'Aşk olsun. Ben ilgi göstermiyor muyum?'

'Olsun.'

'Ne olsun?'

Yatağı düzeltirken kolumdan tutup yüzüne yaklaştırdı.

'Aşk..'

'Sen önüne gelen her fırsatta yükselecek misin?'

Kafasını salladı.
Yaklaştık. Dudağından öptüm. Geri çekildim. O bana doğru tekrar gelirken;

Kapı çaldı.

'Kapı çalıyor dimi?'

'Hıhı.'

'Hay şimdi kapısının da-.'

İşaret parmağımı dudaklarının üstüne bastırdım.

'Sakin.'

Sandalyeye oturdum.

'Gel.'

İçeri İbo, Yılmaz, Onur, Aslı ve Çiğdem girdi.
İbo sordu.

'Amirim nasıl oldunuz?'

'İyiyim iyiyim. Biraz sızı var geçer o da.'

'Bu akşam için sizi burada tutabilirlermiş amirim. İsterseniz kıyafet getirelim size.'

'Aslında gerek yoktu.'

Evi biliyordum ben alabilirdim.

'Yok yok doğru dedi İbo. Akşama kadar bunlarla durma. Ben biliyorum yerini zaten, alırım.'

Herkes bana kitlendi.

'Siz nereden biliyorsunuz?'

Dediğim cümleyi beynimde tekrar ettim. 'Ben biliyorum yerini zaten, alırım.'

Sanırım şuan küçük bir çeri domatestim.

'Neyi biliyorum?'

Salağa yatmak en iyisiydi.

'Dediniz ya?'

'Ne dedim ben? Bir şey demedim. Aslan, sen evinin anahtarını ver. Çocuklar alsın. Hadi bakalım.'

Üzerimden savdığımı düşünüyorum.

'Tamamdır biz hallederiz amirim.'

Domates olduğum dakikalardan 10-15 dakika sonra telefonum çalmaya başladı.
Başsavcı arıyordu.

Son Başlangıç Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin