ရှောင်ကျန့်ယခုတွင်တော့ရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့နေမိသည်။နေ့ခင်းကဟိုမင်းသမီးကြောင့်ဒီညမှာရိပေါ်ကအဲ့အဆောင်ကိုသွားမှာမဟုတ်ပေ။
ဟက် ဒီညတစ်ညလုံးရိပေါ်ကသူ့အနားမှာရှိလိမ့်မည်။
"ရိပေါ် ရိပေါ်"
"ဗျာ"
"ကလေးလေးနောက်တစ်ယောက်မွေးမယ်နော် ငါ့ကိုမွေးပေးနော် အဟင့် နော်"
"ဟားဟား ချစ်သောရယ် ခင်ဗျားလေးပင်ပန်းမှာနော်"
ရှောင်ကျန့်နားရွက်ဖျားလေးတွေနီသွားရသည်။သူကရူးချင်ယောင်ဆောင်ထားတာမပေါ်ဖို့အရေး မရှက်ချငိယောင်ဆောင်မှပဲရမည်။ဟူးး ရူးချင်ယောင်ဆောင်ရတာပင်ပန်းလိုက်တာနော်။
"ဟင်"
မျက်လုံးရွဲရွဲလေးတွေနဲ့ရင်ခွင်ထဲကမော့ကြည့်တဲ့ချစ်သောကြောင့်ပြုံးလိုက်မိသည်။ဒီလိုေလးဖြစ်နေတာပဲကောင်းသည်။ဖြူစင်တဲ့ချစ်သောကိုဒီနန်းတော်ကြီးကြောင့်အရောင်မစွန်းစေချင်ပင်။
''ဘယ်လ်ုလဲ လိုချင်သေးလား ကလေးလေး"
"အင်း "
"အရမ်းနာမှာနော်"
"အဲ့ဒါပြီးရင်ကလေးရမှာမို့လား"
"ဒါပေါ့ကွာ"
"ရတယ် "
"ဟား ပြီးမှနာတယ်ဆိုပြီးအော်မငိုနဲ့နော်အချစ်"
"အင်းလို့"
ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခွင့်ပြုချက်အဆုံးမှာအခိစ်ကိုပွေ့ချီလို့ကုတင်ဆီသို့ချီတက်သည်။ကုတင်ပေါ်ကိုသူ့အချစ်ကိုတင်ပေးလိုက်ပြီးအပေါ်ကနေအုံ့မိုးလိုက်သည်။အရူးလေးကရှက်နေသေးတာ။ဘယချိန်ပဲချစ်ရည်လူးလူးအချစ်ကအမြဲရှက်နေတာမို့ရိပေါ်မှာရူးမတက်။အဲ့ရှက်နေတဲ့ပုံစံလေးကရိပေါ်စိတ်ကိုပိုဆွသည်။နီရဲရဲနှုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့အပြိုင်ရဲနေသောမျက်နှာနုနုလေးကိုတဝကြီးကြည့်လိုက်သည်။ပြီးတော့ထိုနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ပါးစပ်ထဲရောက်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးဟာအိစိအိစိနဲ့မို့ရိပေါ်အသားယားလာတာကြောင့်အခိစ်ရဲ့ခါးကိုခပ်တင်းတင်းပွေ့ထားလိုက်မိတော့ အင့်ဆိုတဲ့အသံလေးထွက်ပေါ်လာသည်။
YOU ARE READING
ချစ်သောအတွက်ဆိုရင်
Fanfictionဒီficလေးကwattpadမှာကျွန်တော့်ပထမဆုံးficဖြစ်ပါတယ် ဝါရင့်အာသာတွေလောက်တော့ကောင်းမယ်မထင်ပါဘူး အရင်စာအုပ်မှာချရေးထားတာတွေလည်းအများကြီးပဲ ဒါပေမယ့်ဒီမှာရေးဖို့မဝံ့ရဲလို့ငြိမ်နေတာ5နှစ်ရှိပြီ အခုတော့ရေးတော့မယ်လို့
