ရိပေါ်သူ့ပါးကိုခြံလေးထဲမှာပဲကောင်းကောင်းမြှုပ်နှံပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့သူ့အဝတ်ထုပ်ကိုအိမ်ထဲကနေဆွဲထုတ်လာသည်။စုဘူးလေးနှစ်ဘူးကလည်းမပါမဖြစ်။
(A/N:သိကြတယ်မို့လားအဲ့စုဘူးလေးနှစ်ခုကိုလေ တစ်ခုကသူ့ပါးအတွက် နောက်တစ်ခုကသူ့ချစ်သောအတွက်ဆိုပြိးလေ မမှတ်မိရင်ပြန်ဖတ်ကြ)
ရိပေါ်အဝတ်ထုပ်လေးနဲ့စုဘူးလေးတွေကိုပိုက်ပြီးသူ့ပါးမြေပုံပေါ်မှာခေါင်းလေးမှီရင်းအိပ်အပျာ်သွားခဲ့သည်။သူငိုရတာပင်ပန်းသွားပြီလေ။
**********************************
တစ်ဖက်တွင်တွင်လည်းကောလဟာလတစ်ခုဟာညနက်သန်းခေါင်တွင်ပျံ့နှံ့လို့နေသည်။နာမည်ကြီးဆောင်ကြာမြိုင်ရဲ့ကချေသည်တစ်ယောက်ဟာဘုရင်ရဲ့တော်ကောက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်တဲ့။
နေအလင်းရောင်ဟာအရှေ့ဘက်ကထွက်လာပြီးပါးဖောင်းဖောင်းနဲ့မြေပုံပေါ်မှီအိပ်နေသည့်ကောင်လေးဆီကိုနေရောင်ဖြာကျလာသည့်အတွက်ထိုကောင်လေးနိုးလာခဲ့သည်။
"ဟင့် ပါးပါး"
"စိတ်ချပါ သားလေပါးပါးကိုချစ်တယ်နော်"
ပြီးတော့ရင်ခွင်ထဲကစုဘူးလေးနှစ်ဘူးထဲကတစ်ဘူးကိုထုတ်ပြပြီး
"ပါးပါး တွေ့လား သားစုထားတာ ပါးနေမကောင်းဖြစ်ရင်ကုလို့ရအောင်လို့လေ သား အင့့်
စုထားတာ အခု အခုတော့ ဟင့် အသုံးမဝင်တော့ဘူး အီးဟီးး ဟင့် သားဒီစုဘူးလေးကိုပါးဆီမှာထားခဲ့မယ်နော် သားကတိပေးပါ အရင်လိုမဆိုးတော့ပါဘူး ပါးဖြစ်စေချင်တဲ့လူတော်တစ်ယောက်ဖြစ်အောင်ကြိုးစားပါ့မယ် ဟင့် ရွှတ် သားအရမ်းတော်တဲ့သူဖြစ်လာရင်လေ သားပါးဆီကလာပြန်ယူမယ်နော် အကယ်၍ပ်းဖြစ်စေချင်သလို သားဖြစ်မလာခဲ့ရင် သားဒီစုဘူးလေးကိုပါးဆီကနေလာပြန်မယူတော့ဘူးနော် အင့် ရွှတ်"
ရိပေါ်စုဘူးလေးကိုမြှုပ်နှံလိုက်ပြီးနောက်ထပ်စုဘူးလေးတစ်ဘူးကိုရင်ထဲမှာပိုက် အဝတ်ထုတ်လေးနောက်လွယ်ကာခမောက်ကိုခပ်ငုတ်ငုတ်ဆောင်းပြီးအိမ်ခြံကြီးကနေထွက်လာခဲ့သည်။သူတစ်နေ့တော့ဒီခြံကြီးထဲကိုအောင်မြင်တဲ့လူတစ်ယောက်အဖြစ်ကျိန်းသေပေါက်ပြန်လာမည်ဟုသံဓိဌာန်ချလိုက်သည်။လျှောက်လာရင်းမြို့ဈေးတန်းဘက်ကိုလျှောက်လာတော့
YOU ARE READING
ချစ်သောအတွက်ဆိုရင်
Fanficဒီficလေးကwattpadမှာကျွန်တော့်ပထမဆုံးficဖြစ်ပါတယ် ဝါရင့်အာသာတွေလောက်တော့ကောင်းမယ်မထင်ပါဘူး အရင်စာအုပ်မှာချရေးထားတာတွေလည်းအများကြီးပဲ ဒါပေမယ့်ဒီမှာရေးဖို့မဝံ့ရဲလို့ငြိမ်နေတာ5နှစ်ရှိပြီ အခုတော့ရေးတော့မယ်လို့
