Sevda Masalı

✨Yan Sahne✨

Not: Hikâyenin akışına dâhil değildir. Rahatsız olanlar okumasın, teşekkürler.

~~~

"Kimin defterini kimden istersin Hileci?"

Almaya çalıştı ama almaya çalıştıkça Alaeddin defteri daha da yukarıya kaldırıyordu.

"Boşuna uğraşmayasın Hileci Hatun, alamazsın"

"Alırım, hem de öyle bir alırım kiii"

"Nasıl olacakmış o?"

Gonca aniden verdiği kararla Alaeddin'e yaklaştı, biraz ayak ucuna yükseldi. Alaeddin şaşkınla ona bakıyordu. Alaeddin'in dudaklarına sıcak bir öpücük bıraktı. Birkaç saniye bekledi, sonra geri çekti kendini. Alaeddin böyle bir şeyi beklemiyordu, şaşkınlıkla Gonca'ya baktı. Bütün düşünceleri alt üst olmuştu, kalbi delicesine çarpıyordu. Gonca bu öpücükten bu kadar etkilenmeyi beklemiyordu kendisinden. Alaeddin Gonca'ya baktı uzun uzun. Gonca ise hiç suçlu hissetmiyordu, az önce Alaeddin de onu öpmüştü sonuçta.

Defteri aldı, Alaeddin hâlâ onun gözlerinin içine bakıyordu. Az önceki sıcak öpücüğün etkisindeydi, defteri unutmuş gibiydi. Gonca defteri aldığı için memnundu ama az önceki öpücüğü onun da içini gıdıklamıştı. Alaeddin'in bedeni bu kısa öpücüğün devamı için çırpınıyordu ama Alaeddin kendini toparladı, Hileci bunu sadece defteri almak için yapmıştı. Almıştı da. Hayal kırıklığıyla olduğu yerde kaldı bir süreliğine. Gonca'nın defteri okumaya başladığını görünce daha fazla tutamadı kendini. Gonca'yı yakalayıp duvarla arasına sıkıştırdı. Alaeddin, bileklerini tutup duvara bastırdığı için elindeki defter düşmüştü Gonca'nın. Donup kalmıştı, böyle bir şey beklemiyordu. Şaşkınlıkla Alaeddin'e baktı.

"Alaeddin ne edersin sen?!"

Alaeddin yüzünü yaklaştırdı, kulağına fısıldadı.

"Çok mu merak edersin o defteri?"

Sakalları yanağına batıyor, sıcak nefesi tenini yakıyordu sanki. Yutkundu. Kalbi delicesine çarpmaya başlamıştı, Alaeddin'e bu denli yakın olmak nefesini kesiyordu. Cevap vermek yerine yüzünü yana çevirip teması kesti.

"Çok mu merak edersin Gonca?"

Gonca cevap vermedi, yüzünü ona çevirmeye cesareti yoktu.

"Edersin. Sırf defteri almak için beni öptün"

Alaeddin'in nefesi bu sefer de boynuna çarpıyordu. Kurtulmak için kıpırdandı. Ama Alaeddin daha da sıkı tuttu duvara yapıştırdığı bilekleri. Gonca kaçamayacağını biliyordu aslında.

"İmdi de kaçmaya mı çalışırsın?"

Gonca yavaşça yüzünü ona döndü. Arada pek mesafe olmadığını fark edince hemen yana çevirdi yüzünü tekrardan.

"O defterde ne olduğunu söyleyeyim sana"

Gonca bir an önce kurtulmak istiyordu ama duymak da istiyordu diyeceğini.

"O defterde sen varsın Gonca"

Boynunu öptü. Gonca duyduğuna mı yoksa Alaeddin'in öpücüğüne mi şaşırsaydı bilemiyordu. Alaeddin, Goncasının kokusunu iyice içine çekti. Sonra yanağını öptü.

"O defterde sen varsın Gonca, sana karşı olan hislerim var"

"Sus Alaeddin sus!"

Yüzünü Alaeddin'e çevirmişti. Tekrar etti.

"Sus Alaeddin!"

"Yok. Susmayacam"

Alnından öptü.

"İmdi susarsam bir daha söyleyememekten korkarım"

"Alaeddin sus derim sana, lütfen sus"

"Gonca ben ne zamandır bunları söylemek isterim sen bana sus dersin"

Gonca yalvarır gibi baktı.

"Sus"

Alaeddin yutkundu. Susmak istemiyordu, konuşmak hatta haykırmak istiyordu. Ne zamandır içini yakan bu sevda artık ortaya çıkmalıydı.

"Senin bir bakışın bir gülüşün benim içimi nasıl yakar bilmezsin sen"

Gonca nefesini tutmuştu. Duyduklarına inanamıyordu.

"Gonca... Gonca ben ben seni düşünmekten deli oldum"

Alaeddin daha fazla konuşmak yerine ani bir kararla Gonca'nın bileklerini bıraktı, belinden tutup kendine çekti ve öptü onu. Gonca'nın kaçmadığını hatta heyecandan soğumuş ellerini, boynuna attığını görünce içi rahatladı. Dudaklar buluştu, iki sevdalı da böylece vuslata erdi...