Sevgili yol arkadaşlarım... Şimdi nereden nasıl anlatmaya başlasam bilmiyorum. Sizinle dertleşir gibi yazacağım. Bir hafta 10 gündür hiçbir yerde aktif değildim. Bölüm beklediğinizi biliyorum ama hiç beklemediğim hayatımın en zor dönemini geçirdim bu süreçte ve hala geçiriyorum. 10 gün önce hamile olduğumun haberini aldım ve çok geçmeden sağlıksız olduğunu öğrendim. Ben şaşkınlıklarımı atlatamadan bugün kaybettim.
10 gündür içinde bulunduğum durumda psikolojim hiç iyi değildi ki hala değil. Kimseyle konuşmak istemedim yemek yemedim zaman geçmek bilmedi. Dışarı çıktım sokaklara sığamadım eve girdim ev dar geldi. Sadece uyumak istedim. Öyle de yaptım. Değil bir şeyler yazmak zihnim hiçbir şey düşünmek istemedi. Mahru'ya yazdığımı yaşadım. Yazdığım kötü şeylerin hayatımda bir şekilde benden çıkması da beni çok etkiledi. Yazdığım cümleleri bile tekrar tekrar gözden geçirdim. Başıma ne gelebilir diye. Bir kez bir ölüm yazdım ve en sevdiğimi kaybettm. Birkaç olay daha... Belki tesadüf belki değil ama kendimi kurmaya meyilli olduğum bu dönemde her şey üstüme çullandı sanki ve ben aklımı kaybedecek gibi hissettim.
Bir de her yeni kitap çıkarma sürecimde bir şeylerin başıma gelmesi beni her şeyden kopardı. Visal'in hazırlıkları bitti ama yayınlanmasını istemedim. Çünkü o da benim bir emeğim, çocuğum, gecelerim gündüzlerim... Yeteri kadar ilgi vermezsem bunda da kendimi suçlardım. Ama bu demek değil ki çıkması ertelenecek. Yarın matbaada basım sürecine giriyor. Sadece paylaşımlarını ertelettim. Çünkü instagrama da giremedim, giremiyorum. Tadım tuzum yok.
Zaten bir terapi sürecindeydim. Bunu daha da arttırdım. Bilmiyorum toparlanmak için elimden geleni yapıyorum ama zihnim çok dolu ve karışık. Bir çoğunuzla artık tanışıklığımız yıllara dayanıyor. O yüzden bir okur değil arkadaşsınız bana. Ne şanslıyım ki binlerce arkadaşım var elini omzumda hissettiğim. Ben neleri atlattım bunu da atlatırım diyorum ama çok yorgun ve kırgın hissediyorum kendimi. Hikayelere gelecek olursak Bıçak Sırtı'nı kaldıracağım ya da askıya alındı yazıp belki kışın devam edeceğim. Onun yolu uzun çünkü ve benim o uzun yola şimdilik gücüm yok. Elzem için ise son bölümlerde olduğumuz için uzun bir araya girmek istemiyorum. Kendimi biraz toparladıktan sonra ya hızlı hızlı döneceğim ya da kendimi iyi hissettikçe yazar paylaşırım ve bitiririm. Şu an gerçekten bilmiyorum. Tek bildiğim bu hikayeyi de layığıyla final yapıp kendimi toparlamak için bir araya çekilmek.
Beni anlayacağınızı biliyorum. Geçmiş olsun dilekleriniz için de çok teşekkür ediyorum. Senelerdir yaptığınız yol arkadaşlığınız da siz de çok kıymetlisiniz benim için. 4 mayıs Ankara imzası önceden söz verdiğim ve ayarlandığı için bir süre için katılacağım son imza olacak. Visal ile orada olacağım. Siz de oralardaysanız gelip bana sıkıca sarılırsanız bu dönemde ne güzel olur ne iyi gelir bana.
Bir an önce dönmek için çabalayacağım. Sizi gerçekten çok seviyorum. ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elzem: Leyla Gecesi
Romance"Leyla!" Günlerin yer değiştirdiği o saatlerde, gecenin en karasında, bir ruhun kilitli kalmış sokaklarındaydık. "Burada ne arıyorsun?" Başkası için kül olan bir yüreğin yeniden yanacağını düşünmezdim ona kadar. Sigaranın külünün düştüğü zeminde a...
