Devamı

421 38 78
                                    

Sonraki bölüm 13 oy 20 yoruma


Çınar

Evde bir tane başımın belası vardı. Geceleri yanına ne zaman uzansam sırnaşıp dayamasına, saçlarının evin her yerinde bulmama, yediği yemekleri döküp saçmasına ve tabakları ortalıkta bırakmasına henüz alışmaya çalışıyordum.

BİR DE PROMOSYONUNU GETİRMİŞTİ.

Balkona çömüp hayali sigaramı yakarken banyodan cıbıl cıbıl çıkan Aras'a diktim gözlerimi. Dik dik bakıp utanmasını beklesem de beline sarması gereken havluyla rahatça saçlarını kurutmaya devam etti. Bir yandan da etrafı süzüyordu garip bir ifadeyle.

"Bu ne ya?" dedi şaşkınca. "Bu kadar eski ve küçük evlerin televizyon dizilerinde kalmadığı gerçeğine hala daha inanamıyorum."

"Zengin piçi. Fakirlik öğren." Zafer parmağına dikkatle ojesini sürerken kaşlarını çattı. "Bu amına kodumun şeyi neden parmağımla haşır neşir olmayı bu kadar çok seviyor?"

"Taştı demek için bu kadar uzatmana gerek yok."

"Ben sanatsal bir kişili-" Zafer başını çevirip ona bakmasıyla çığlık atıp hızla bana döndü. "KAHROLASI DEF OL GİT DE KIYAFETLERİNİ GİYİN!"

"Kirli kirli mi? Iyy..."

"HA DONSUZ DOLAŞMANDA SORUN YOK YANİ??"

Aras sırıtırken zarif elini kaslı vücudunda gezdirdi. "Sanatsal kişiliğin beni taktir etmeye yetmedi galiba?"

"YA SİKTİR GİT." Zafer odama doğru koştu, ardından kıyafetlerimi alıp doğruca onun suratına attı. "GİY ŞUNU."

"..." Aras onun bu heyecanlı halini pek taktir etmiyora benziyordu.

"FOTOĞRAFINI ÇEKİP BERKE'YE ATARIM." diye bağırdı Zafer parmağını şiddetle sallayarak. "SİKİNİ ELE GÖSTERİYOR DERİM."

Bir saniye sonra alt eşofmanım üstündeydi. "Böyle çeksene, belki yükselip yanıma falan gelir."

Sabır çekip var olmayan sigaramdan biraz daha tüttürdüm. O kadar zavallı durumdaydım ki... İçimi rahatlatan tek şeyse bu eleman sayesinde götümün daha az tehlikede olacak olmasıydı. 

Zafer de ciddi ciddi gelip fotoğraflarını çekti. Biraz sonra baktıklarında beğenmediler, bu yüzden Aras odamdaki aynadan poz kesmek için yukarı çıktı.

Zafer öfleyip bana döndü. "Ne yapıcaz bunu? Atsan atılmaz..."

"Atılır aslında ya."

"Satsan da satılmaz..." diye devam etti dediğimi tamamen ghostlayarak.

Ben öflerken o da yanıma çöktü. Bana baktı, öyle derin bakıp gülümsedi ki yanaklarım yanmaya başladı.

"Çocuklarımız olduğunda onlarla da böyle başa çıkacağız." diye hayal etti. "Sen iyi polis olursun ben de kötü polis. Benden olan bir şeye asla kötü davranamayacağını en iyi ben bilirim çünkü..."

"Öyle mi..." Başımı dizlerime yaslayıp onu izlemeye devam ettim. "Sonra?"

"Kız mı istiyorsun oğlan mı?"

"Kadın anatomisini öğrenip baş edecek kadar güçlü değilim açıkçası. Ergenlikte nasıl kamyon deviriyorlar? Hiçbir fikrim yok..."

Zafer kahkaha attı. "Ben de oğlan çocuğu istiyorum. Kız çocuk isteyen gayler bana biraz sapık geliyor, kimseye söyleme."

Dudaklarımı kilitler gibi yaptım. Bununla birlikte ikimiz de liseli gibi kıkır kıkır gülmüştük.

"O zaman ilk çocuğumuz erkek olur." diye devam etti Zafer düşünerek. "Düğünden sonra başvururuz. Kuzenim yaptırmıştı ama ilk yaptırdığında sarhoştu... İkincisinde değildi gerçi. Ona sorarım nasıl işlediğini."

Kaçak Damat (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin