Kaçak Damat (BxB)

Elçi

Selammm kimler beni özledi?

Hyr, soru bu değil. 

KİMLER MEYDAN OKUMA ADLI KİTABIMI OKUDU?? Özlemişim Lucas'ı, gel dedim, misafir ettim buraya. Sağolsun kırmadı beni.

Sonraki bölüm 19 oy ve 5 farklı kişiden yorum gelince

Vurulmak hiç bu kadar güzel olmamıştı.

Daha önce deneyimlediğimden değil tabii. Yine de hastane yatağında sizi ilgiye ve sevgiye boğan sevgilinizle oynaşmanız eğlenceliydi.

Zafer'le oyalanarak öpüştük, daha ilerisine gitmek istediğini biliyordum ama yaram hala çok acıtıyordu- tamam tamam, bu sikimde bile değildi. Altta kalırım diye ödüm patlıyordu da mızıldanıyordum.

"Yeterli değil mi?" diye mırıldandım o boynuma gömülüp ufak ufak ısırıklar bırakmaya devam ederken.

"Mm, yok." Zafer burnunu tenime sürttü. "Aşkım kabarıklandı."

"Kabarıklandı mı?" dedim gülerek. "Sen saf mısın acaba? Bu nasıl bir konuşma şekli?" 

Ve koskoca Harvard'ı bitirmiş, köpek gibi zengin ve tehditkar elemanı gıdıklamaya başladım. Zafer kıkırdayarak benden kaçınmaya çalışırken kapının sonuna kadar açılmasıyla irkilmiştim.

Gelen kişi kocaman güneş gözlüklerini bir domuz kadar kalkık olan burnuna indirdi, zehir yeşili gözleri değerlendirircesine bizi süzdü. Buğday teni, kestane saçları ve bir seksenlerde boyu vardı. Üzerindeki kıyafetler pahalı olduğunu resmen haykırdığından doğruca Zafer'e baktım. "Tanıdığın herhal-"

"LUCAS!" Zafer ayağa fırlayıp hızlı adımlarla ilerledi ve giren kişinin resmen üzerine atladı. "Özlemişim seni!"

Herkes herkesi özleyebilirdi tabii. bunda sorun yoktu. Seğiren gözümü elimle kapatırken tatlı tatlı gülümsedim. Hiçbir sorun yoktu.

DA BU ELEMAN KİMDİ? MAĞARA ADAMLIĞIMI ORTALIĞA SAÇTIRMADAN AÇIKLIĞA KAVUŞTURULMASINI TALEP EDİYORDUM.

"Yalancı." diye homurdansa da Zafer'in sarılışına, pardon bir sülük gibi yapışmasına izin verdi Lucas denen eleman. "Kaç gündür hastanedesin, haber bile vermedin."

"Hahahaha." Zafer samimiyetsiz bir gülüşle hafifçe geri çekildi, yine de onu bırakmamıştı. Kolları hala o adamın ince belin çevresine sarılı halde duruyordu. Kapatmadığım gözüm bir kamera lensi gibi oraya kitlendi, onların konuşmaları flulaşırken Zafer'in baş parmağıyla onun belini okşayışını full hd izledim. 

Ya benim belim? Öyle kilolu falan değildim ama belim ince değildi, açıkça zarif bir figürüm yoktu. Zafer böyle mi seviyordu yani? Benden öncekiler hep böyle miydi? Sırf belim yüzünden beni ve üç çocuğumuzu terk ettiği bir hayali melodramın içine çekilirken kaskatıydım- ki geliştirilen teknolojiyle eşcinsellerin sahip olmasına izin verilen çocuk sayısı ikiydi. Olsundu. Bir yerde hata yapmış ve ikinci çocuğu ikiz anlamış olabilirlerdi. Hayalim şekillenirken üç koca ağızlı Zafer çakması bebenin ince bir bel karşısında yıkılışımı izlediğini düşündüm.

"...mi Çınar? Çınaar?" Zafer elini salladı. "Kime diyorum?"

"Allah belanı versin." dedim sinirle. "Sırf bir bel için."

"Ne?" Zafer gözlerini kırpıştırdı. "Ne için?"

Hızla kendimi toparlarken yapmacık bir gülüş ve şaka şaka, mırıltılarıyla geçiştirdim. "Kim bu eleman?"