Kaçak Damat (BxB)

Niye Utanayım

"Aşkım?? Açar mısınız kapıyı?" Zafer kilerin kapısını tıklatırken yere çöktüm, aklımdan binlerce şey geçiyordu. Bacaklarımı kendime çekip düşüncelerime çekilirken Melih de endişeyle yanıma çökmüştü. 

"Açacağız da aşkım demesek mi!?" diye seslendi.

"Sen sus şıllık." diye tısladı Zafer dişleri arasından.

"Aaa!!" Melih şok olmuş bir şekilde ağzını kapattı.

Derin bir nefes aldım.

Bize ulaşabilirler miydi?

Garsonla bizzat iletişime geçip Yeliz'le ilişkimi anlatmış ve kıyafetlerini istemiştim.

Ayhan ve Melih'in yüzünü düğündeki herkes görmüştü. Hele ki Melih'in biz gayiz diye çığırıp kafa karışıklığı arasında Ayhan'ı kotarmasından sonra.

Şenol kameraların izlediği otoparkta aracın dışında gezinmişti.

"Aracın plakası." dedim bir anda. "Değiştirdik mi?"

Melih gözlerini kırpıştırıp nasıl cevap vermesi gerektiğini düşündü. "Ee, Ayhan çok uyanık biri. Eminim ki değiştirmiştir."

Derin bir nefes aldım. "Eve gelirken peki? Değişmedik. Bizim sokağa kadar her kamera..."

Melih koyulaşan gözlerle bana baktı. Bir anda ayağa fırlamış, kapıya uzanmıştı. "Ayhan halleder. Kenara çekil."

"Onu arayalım-"

"Halledecek, tamam. ÇIK." 

Melih'in acelesine karşın ayağa kalkıp kenara çekildim. Aceleyle dışarı çıkarken arkasından bakakalmıştım. 

"Ne oldu aşkım?" diye mırıldandı Zafer boynuma sarılarak. Gözlerime dikkatle bakıp ne olduğunu anlamaya çalışırken iç geçirdim.

"Arkadaşın bizi araştırmaya başlamış."

"Hmm... Aras mı? Süper." Geri çekilip mutluca gülümsedi. "Evi temizleyelim o zaman. Akşama kadar gelir."

"He?" Şokla ona baktım. "Bu... bu kötü bir şey? Bizi ayıracaklar?"

Bunun onun için de kötü bir şey olmasını umarken Zafer sırıttı. "O istemediğim hiçbir şey yapmaz. Sadece biraz açık bırak kapıları falan, polise gitmeden evi kontrol etmeye gelsin. Karşılaşırsak onu ikna ederim."

"..." Gözlerimi kıstım. "Beni polise vermeyeceksin yani?"

"Niye vereyim ki?" Zafer anlamadan başını yana eğdi. "Senden kurtulmak istesem boynunu kırmam yeter."

"Ehe." Gergince gülümsedim. "Ne?"

Zafer ellerini kaldırdı, sonra bir şeyi kavrar gibi durdu. Aniden bileklerini bükmesiyle boynumdaki hayali acıyla başımı yana savurdum. "T-tamam anladım."

"Aferin." diye cıvıldayıp üst kata ilerledi. "Krep, salatalık, domates, peynir, reçel, çikolata..."

"?"

"Hazırla." Arkasına bakıp sırıttı. "Yoksa seni..."

"HEMEN." diye bağırıp mutfağa koştum.

Tüm gün onun istediği yemekleri yapmak ve etrafı baştan aşağı temizlemekle geçti. Zafer tam bir kraliçe gibi başımda dikilip bir yerleri gösteriyor, benim hızım düştüğü anda beni yiyeceğini ima edercesine dişlerini göstererek provoke ediyordu.

Tatil günümü harcadığım tüm gün kapıya tek kişi bile gelmedi. Zafer camdan dışarı bakıp dursa da beklediği kişi görünmemişti. Kafası karıştı, kaşlarını çattı. "Bu mümkün değil... profesyonelce kaçırmadınız bile beni. Bildiğin çuvala tıktın."