Kaçak Damat (BxB)

İz

13. oyla birlikte bne ve serimiz sizlerle beraber!

Oy ve yorum atmayı unutmayınn

Çınar

"Şimdi tekrar ediyoruz." Aras bıçağı bana doğrulttu. 

"..." Göz devirmemek için uğraşırken bıçağın ucundaki elmayı alıp ağzıma attım. Bu insanlar kimdi ve neden evime girer girmez benden daha rahat davranıyorlardı? Göz ucuyla Zafer'in şapşal bir ifadeyle ve sonsuz ciddiyetle Aras'a kitlendiğini gördüğümde boğazımdakini yuttum ve sakince cevap verdim. "Melih gelince bayıltıp set haline getirilen senin evine kaçırıyoruz. Sen sanki o hafızasını kaybetmiş gibi davranıp ağzından laf almaya çalışırken biz de odalardan birinde saklanıp kontrol edeceğiz."

"Kontrol etmene gerek yok." dedi Aras keyifle. "Sırlarını öğrendiğimi sandığı an kollarım arasına düşecek..."

"Sonra da altına yatarsın." diye dalga geçti Zafer sahte bir tiksintiyle suratını buruşturarak.

"KİM?" diye yükseldim şokla. "KİM KİMİN ALTINA? BU MU? MELİH'İN Mİ?"

Aras kızarıp yanaklarını tutarken şokla onun kollarına yapıştım. "LAN SEN... SEN CİDDİ MİSİN?"

"Üff, ne var yani?" Aras ellerimden kurtulup omuz silkti. "Biraz daha uzun ve yapılıyım diye üstte mi olmam lazım?"

"VE MELİH GÜZEL OLAN??" Elimle yüzümü işaret ettim. "YA SEN ŞAKA MISIN?"

Zafer'e baktım. Konunun ne olduğunu anladığı için pis pis sırıtıyordu, bense fenalık geçirmek üzereydim. Yok yok, Zafer aramızdan güzel olandı. Olmazdı öyle şey. Tabii ki ben üstte olacaktım.

Zafer uzanıp kolunu belime sardığında nefesim kesildi. Korku filmlerinden fırlamış bu sahneye karşı kıpırdamadan dururken Zafer dudaklarını tenime değecek kadar yaklaştırdı, nefesimi kulağına verdi. "Yaa," diye mırıldanırken dudakları kulağıma değiyordu. "Kendini hazırla sen istersen."

Erkeklik onurum yerlebir olurken öfkeyle Aras'a baktım. Bu bizim gibi karşıdakine oranla nispeten çirkin erkeklere yapılmış bir pusu değil de neydi!? Derin bir nefes aldım, peki, o yavşak öyle yapsa da ben yapmak zorunda değildim ya?? Değildim.

Zafer'in çenesini kavrayıp ona döndüm. Dudağına ufak bir öpücük bırakırken sırıtmıştım. "Gerek olmayacak. Aksine sana öneririm."

Puff! Zafer kızarırken beni itmişti. "Görürüz  bu akşam."

"Görürüz." dedim sebebi belli olmayan o aptal özgüvenimle. Sanki daha önce erkek sikmiştim.

Derken çalan kapı ziliyle herkesin eli ayağına dolaştı. Aras hızla ayağı fırlayıp kapıya uzanmış, deliğe baktıktan sonra bize dönüp 'geldi' diye fısıldamıştı gergin bir şekilde.

Ben de peşisıra ayağa kalkarken doğal davranmaya çalışarak kapıya gittim, Aras kapıyla duvar arasına saklanırken kapıyı hızla çekerek açmıştım.

"Tsk!" 

"Sıs. Ihıhıh." Sırıtarak kapıdaki Melih'e baktım. Melih somurtkan bir suratla bana bakarken elindeki poşeti kaldırmıştı. 

"Geldim. Söylemedin ama 20 volüm açıcı da aldım..."

"Süpersin, içeri girsene." dedim gülerek kapıdan çekilirken.

Melih suratıma garip garip baksa da kapıdan içeri girdi. Koltukta doğal bir poz vermeye çalışırken rönesans döneminin tablolarından fırlamış bir şekilde koltuğa yapışan Zafer'le bakıştılar.

"Saçını yıkamadın, değil mi?" dedi Melih her şeyden habersiz. Aras kapıyı arkasından kapatırken hepimiz gözlerimizi ona dikmiştik. "Yakar çünkü..."

Aras ona sessizce yaklaştı, Melih bir an duraksayıp arkasına dönecek olmuştu ki ağzına kapanan bezle boğuk bir çığlık atmıştı. Kısa süre sonra Aras'ın  kollarına yığılırken dehşet dolu bir ifadeyle onları izliyordum. "Sen yanında ne taşıyorsun yavşak?" 

"Ne zaman işe yarayacağını bilemeyiz tamam mı?" diye savundu kendini Aras, kolları arasındaki Melih'e kitlenip kalmışken. Ona eğildi, kokusunu içine çekti ve kıkırdadı. "Seni yakaladım..."

Peki. Bu biraz hastalıklı gibiydi...

Ben onları izlerken Zafer bana sırnaştı. "Bir gün seni istemeyip kaçsam beni bayıltıp yanında tutar mısın?"

"Hayır??" dedim dehşet içinde.

Zafer somurtup başını çevirmişti. "Hmph. Kötü koca. Düğünümden kaçırırsın ama bayıltıp kaçırmazsın ha."

Bu zenginler cidden biraz garipti... Aras'ın evine gittiğimiz sırada yaşanan Melih'i kim giydirsin kavgasıyla da bu tastiklenmişti.

"Sen ne münasebet giydireceksin benim arkadaşımı ya?" dedim arabayı süren Aras'a dik dik bakarak. "Sapık mısın nesin belli değil."

"Lan ben onun-" Aras derin bir nefes aldı. "Terbiyemi bozmayacağım. Ben de seni tanımıyorum, sana niye emanet edeyim sevgilimi?"

"Çınar sen niye başka adamları soymak istiyorsun??" Zafer de sinirle bana baktı ön koltuktan. "Kafana kurşun mu yemek istiyorsun nedir, derdini anlayamadım."

"Biz kardeşiz kardeş!" diye yükseldim.

"SİKERİM SENİN KARDEŞİNİ." diye yükseldi Zafer'de.

"KİM KİMİ SİKİYOR?" diyen Aras'la ikimiz de susmuştuk. Birbirimizi dik dik bakarken ilk konuşan ben oldum.

"Sen sikmeye çok niyetlisin zaten Zafer..." Ağzımdan bir 'hah' sesi çıkarken camdan dışarı bakmıştım. "Öyle olsun."

"Hay Allah'ım ben onu mu diyorum..." Zafer duraksadı. "Onu mu demiyorum mu? Çınar ne diyorsun?"

Ona tam anlamıyla trip atıp Aras'ın evine gidene kadar ağzımı açmadım. Eve geldiğimizde tüm evi doldurup taşıran çalışanlarla bir anlığına şaşkınlıktan küçük dilimi yutsam da herkesle kavga ede ede boş bir oda bulmuş, Melih'e ayrılan kıyafetlerle ve tabii ki de Melih'le içeri girmiştim.

Onu soyarken çok bakmamaya çalışıyordum ama pek umurumda olduğu da söylenemezdi. Dümdüz bir erkek vücuduydu işte. Kolları beklediğimden biraz daha kalındı, sanırım kilo almıştı ama o kadar. Bunu bile fark etmeyecek kadar ona bakmıyordum.

Derken üstündeki kazağı sıyırdığımda gördüğümle durdum.

Beyaz tenine tezat koyu ve yumuşak deri, pürüzsüz derinin arasından öne çıkıyordu. Parmaklarımı izin üzerinde gezdirirken beynim algılamayı bir anlığına reddetti. İnsanlar bu tarz şeyleri görürdü ama internette görürdü, televizyondaki boktan filmlerde ya da fazla detaylı çizgi romanlarda falan.

Kurşun iziydi. 

İyileşmişti ama hala oradaydı, tiksindirici bir şekilde fazla gerçekti. Midem bulanırken kazağı hızla yukarı çektim. Çığlık atmamak için kendimi sıkarken sol göğsünün üzerindeki çirkin izle bakıştım. Kalbinin olması gerektiği yerin tam üstündeki izle.

Biz lisedeyken böyle bir şey olmadığına emindim. 

Emin olmadığım tek şeyse arkadaşımı gerçekten tanıyıp tanımadığımdı.