#හත්වෙනි_කොටස 💜️
"සර් සයිස් එක.." ?
"ඇයි මොන සයිස් වගේද පේන්නෙ...ස්මෝල් වගේද.." ?
යකෝ මූ බලපන්කො..අරින්ඩ හිතෙනවා දත් ටික පුකෙන් එන්න...මං ලාර්ජ් සයිස් එකෙන් අලුතින්ම ආපු ෂර්ට් සෙට් එකක්ම අරන් දිගෑරලා අරූට පෙන්නන්න ගත්තා..
"මේ මොන කුණු ගොඩක්ද බන් මනුස්සයො...උඹලගෙ ශොප් එක මහ ලොකු ශොප් එකනෙ ටවුන් එකේම තියෙන..."
"සර් පොඩ්ඩක් ඕනි දෙයක් තියෙනවා නම් බලලා ගන්න..අපි ගාව තියෙන්නෙ මෙච්චරයි..."
මං ගොඩක් ඉවසීමෙන් උත්තර දුන්නෙ මගේ සීමාව දැන් පනින්න ඔන්න මෙන්න නිසා..තමන්ගෙ තත්ත්වෙ කොච්චර ලොකු වුණත් වැඩක් නෑ මිනිහෙක්ට කතා කරන්ඩ දන්නෙ නැත්නම්...මනුස්සකමක් කියා මිනිහෙකුට දෙන්ඩ ඕනි ගෞරවෙ දෙනඩවත් දන් නැත්නම්...මේ වගේ නමට විතරක් ලොකු වෙච්චි මුගෙ මනුස්සකමක් නැති ලස්සන රූපෙට මුගෙ චරිතෙ කොහොමත්ම ගැළපෙන් නෑ...
"මේකෙන් මේ සුදු එකයි...ලා කහ එකයි දානවා...ම්ම්....."
මූ කටෙ ඇඟිල්ල ගහන් මට ඕනි කරන ටික පෙන්නනවා..උස් පැලැන්තියෙ ගති වෙන්නැති මේවා..අප්පගෙ අම්මගෙ සල්ලි වලින් රඟ දක්වන..අප්පගෙ අම්මගෙ බම්බුවක් නෙවෙයි මේ ඉතින් අපිම දුක් විඳින අපේම සල්ලි වලින් ජීවත් වෙන කාලකණ්නි හැත්තක් මිසක්කා හම්බ කරලා ගන්න සල්ලි නෙවෙනේ...
"ම්ම්ම්...අර ඩිසයින් එකේ තව කලර්ස් තියෙනවා නම් පෙන්නනවා මට..."
"ඒකේ ඔක්කොම ටික ඉවරයි සර්..ඔය අන්තිම එක..."
මං තව කුණු කතාවක් බලාපොරොත්තුවෙන් කිව්වෙම ඒ ඩිසයින් එකේ කලර්ස් තව තියෙද්දින්මයි...මට කිසිම ඕනි කමක් තිබ්බෙ නෑ මේවගෙ එකෙක් ඉස්සරහ පාච්චල් වෙන්ඩ..මේ පහන් කියන්නෙ එකේකගෙ පාමුල දෙකට නැවෙන මිනිහෙක් නම් නෙවෙ...මගේ පාමුල නවන් කටට දීලා පුකෙ ඇරියත් මං මොකා ඉස්සරහවත් දණ ගහන මනුස්සයෙක් නෙවෙයි..දණ ගැහුවත් ඒ මගෙ අම්මා ඉස්සරහ විතරයි...
"ෂිට්..ට්‍රවුසර්ස් මොනාද තියෙන්නෙ..."
"සර් ඕනිම ට්‍රවුසර්ස් වර්ගයක් තියෙනවා..සර්ට ඕනි මොන වර්ගෙන්ද.." ?
YOU ARE READING
🌊වැහිකෝඩ | Non - Fiction
Phi Hư Cấuකොලු හැඟීම්,කොලු වචනෙන්ම ලිවීමි ! 🔞 මෙය සමරිසි ආදර කතාවක් වන අතර සුරංගනා කතාවක් නොවේ.එසේම මෙය යතාර්ථය තුළින් ලියවුණු කතාවක් වන අතර සැබෑ අන්තර්ගතයන්ද අඩංගු වේ.ඔබ සමරිසි කතා කියවීමට අකමැත්තක් දක්වන අයෙකු නම් නොකියවන ලෙස ඉල්ලා සිටීමටද කැමැත්තෙමි.මෙහි...
