#හැත්තැ_හයවන_කොටස 💜️
අපි දෙන්නා උදේට කාලා ලැහැත්ති උනා..අම්මගෙන් ගොඩක් අමාරුවෙන් තමයි අවසර ගත්තෙ..කකුලෙ අමාරුවකුත් තියාන ආපු ගමන් යනවා කියලා අම්මා බැන්නේ..එයා හිතන්නේ මං වෙනින් ගමනක් ගිහින් ආපහු ප්රශ්නයක් දාගනිවී කියලා..එයාට ඒ සැකේ තියෙන්නෙ..ඇත්ත ඉතින් අම්මා හරි..ඒත් මට ඕනි උනේ එයාව අමතක කරන්න විතරයි..මගේ ජීවිතේ එහෙම කෙනෙක් මට හිටියෙ නෑ කියන ගාණට මට හැමදේම අමතක කරන්න ඕනි උනා...
අද මට යන්න ඕනි උනෙ දීප්තව බලන්න..ඒ මතකෙන් මිදෙන්න හරි අමාරුයි..අපි දොඩාවට එද්දි එකොළහට ළඟයි..මෙහෙ වගේමයි..සීදුව වත්තටත් වඩා දොඩාව වෙනස් වෙලා තිබ්බා..මට නොසෑහෙන්න හොයන්න උනා සොහොන් කොත..ඇයි අලුතින් අලුතින් ගොඩක් ගොඩක් සොහොන් කොත් ගහලා තිබ්බා..ඒක ඇත්තෙම නෑ..දියසෙවල කාලා මැකිල ගිහින් අන්තිමට මට ඒක හොයාගන්න පුළුවන් උනා..
දීප්ත උඹ සැපට නිදිද බන්..?
අපිව මතකද රත්තරං උඹට..?
අවුරුදු දෙකහමාරකට තුනකට කලින් උඹට හිටිය යාලුවා පහන්..ඔව් මේ මං තමයි බන්..මං කැම්පස් ගියානේ..උඹේ මල්ලිට ආදරෙ කරලා මට නොසෑහෙන්න විඳවන්න උනා දීප්ත..
ඊයෙයි මං අවුරුදු දෙහෙකින් ආවේ..ඉතින් සැප සනීප කොහොමද ? උඹ නැතුව මේ හිතට දැනෙන පාලුව..වේදනාව..ඒ දේවල් දරාගන්න අමාරුයි මට..උඹ මගේම සහෝදරයා වගේ නේද හිටියෙ..වගෙ නෙවෙයි උඹ නේද මගේ සහෝදරයා..මට උඹට කොච්චර නම් දේවල් කියන්න තියෙනවා ද..මට මාසෙකුත් මදි බන් ඒ දේවල් ඔක්කොම එකින් එක මට උන දේවල් හැමදේම කියන්න..
උඹ දන්නවද බන් මාත් මැරි මැරි ජීවත් වෙන්නෙ දැන්..දරාගන්න බැරි දේවල් ගොඩක් උනා බන්..වෙනවා තාමත්..ඉස්සරහටත් වෙයි අනිවාරෙන්ම..උඹ මං ළඟ උන්නනම් උඹෙ උරහෙට ඔලුව තියාන හරි මං ඉන්නවා මගේ එකො..
එහෙනම් මේ ජීවිතේ මීට වඩා හුඟාක්ම වෙනස් වෙන්න තිබ්බා..හැමදේම අනික් පැත්ත ගැහෙන්න තිබ්බා..ඒත් මොනා කරන්නද බන්..මගෙ ජීවිතේ මටවත් හදාගන්න බැරි තරම් දැන්..හැමදේම වෙනස් උනා..දෛවෙ හැමදේකටම හරස් උනා..
YOU ARE READING
🌊වැහිකෝඩ | Non - Fiction
Não Ficçãoකොලු හැඟීම්,කොලු වචනෙන්ම ලිවීමි ! 🔞 මෙය සමරිසි ආදර කතාවක් වන අතර සුරංගනා කතාවක් නොවේ.එසේම මෙය යතාර්ථය තුළින් ලියවුණු කතාවක් වන අතර සැබෑ අන්තර්ගතයන්ද අඩංගු වේ.ඔබ සමරිසි කතා කියවීමට අකමැත්තක් දක්වන අයෙකු නම් නොකියවන ලෙස ඉල්ලා සිටීමටද කැමැත්තෙමි.මෙහි...