"İbrahim"
"..."
"İbrahim bak hele."
"..."
"İbrahiiim"
"..."
"İboş-"
"La havle vela kuvvete!"
Ani bağırışıyla yerimde hareketlendim ama hazır uyanmışken bırakmamalıydım.
"Bak lütfen rica ediyorum.Allah belamı versin ki bugün yanına bir daha uğramayacağım."
İbrahim öğle yemeklerinden sonra hep kestirirdi.Ama ona şuan ihtiyacım vardı ve uyanmıyordu.Omzunu beş dakikadır dürtüyordum ama cevap dahi vermiyordu.
Yatağında doğruldu ve uykudan dolayı tam olarak açamadığı gözleriyle yüzüme baktı.Fırsatı kullanıp defteri ve kalemi yüzüne doğru tuttum.
"Al defteri,başına dua falan yaz.Kutsanmış olur."
"Tövbe tövbe."
Takkesini yastığın altından aldı ve başına geçirdi.Yamuk duran takkeyi düzeltip alın kısmından çıkan saçları parmağımla içeri ittirdim.Suyuna gitmek için her yolu deniyordum.
"Hadi sen yaparsın.Hem baka baka ezberlerim sevaba da girersin."
"Ver ver,yarabbim." kalemi elimden kapıp ilk sayfayı açtı.
Sabah kalkar kalkmaz ilk iş defterin mor çiçek çizimli sayfasından sonraki sayfayı boş bırakıp ezberlediğim bir kaç şiiri yazmıştım.
Karmaşık bir yazıyla bir dua yazdıktan sonra kalemi defterin arasına sıkıştırıp elime tutuşturdu ve tekrar kafasını yastığa koydu.Sesimi çıkartmadan ranzama ilerledim.
Oturduktan bir kaç dakika sonra Necmi gelip yanıma oturdu.Garip bir ürperti hissetmiştim.Yüzüme bakmıyordu.Bende bakamıyordum.
"Abi-"
"Kaç yaşındasın sen?" sesinde sıradan ve samimi bir tını vardı.
"28"
"Hm" kafamı hafifçe kaldırıp yüzüne baktım.Doğrudan kucağımdaki deftere bakıyordu.
"56 bende." şaşırmamıştım.Ne cevap vermem gerektiğini de bilmiyordum.
"Ne defteri bu?Kantinde satmıyorlar sanki bunlardan?"
"Ben...kendim evden getirdim."
Bakışlarını bir anda defterden çekip yüzüme çevirdi.Kaşlarım değişik bir şekil almıştı.
"Yalan söyleme bana." yutkundum.
Gözlerimi koğuşun içinde gezdirdim.Birilerinin gelip müdahale etmesine ihtiyacım vardı.Yaşı beni ikiye katladığı içinde hiçbir şey diyemiyordum.Yoksa çoktan bir kavga çıkartmıştım.
Daha öncesinde ismimi nöbetçi listesine yazdıran isminin Yağız olduğunu öğrendiğim sarışın adam hızla yanımıza gelip Necmi'yi kolundan kavradığı gibi kaldırdı.Aşırı sinirli görünüyordu.
Yaşlı başlı adama bu şekilde davranması doğru mu diye sorgularken,sürüklercesine yürüttüğü adamı bir hışımla açtığı banyo kapısında içeriye soktu.Kapıyı arkasından hızla kapattı.Okey oynayan adamlardan birisi içtiği çayı bir anda kafasına dikip masaya sertçe bıraktı.
"Bu herif uslanmayacak."
"Uslanır mı hiç?"
"Uslanmaz."
