Medya:Melih
Yeni ranzalar eskiden ne kadar köşede olduğumu tekrardan hatırlatmıştı.Bulunduğum konum koğuştaki her yeri daha net görmemi sağlıyordu.
Işıklar kapatılmıştı ve herkes yatağındaydı.Herkes uyuyordu.İkimiz hariç.Yataklarımızda birbirimize dönmüştük.Sadece birbirimize bakıyorduk.
Gerçekten özgür hissediyordum.Kimse beni tanımıyordu,kimseden saklanmak zorunda değildim.Ve Melih vardı.Melih olmayınca sahipsiz hissetmeye başlamıştım.Koğuştan hiç gitmesin istiyordum.Hiçbir şey yapmasın sadece dursun ve bana baksın.Şuan yaptığı gibi.
Yatakta geri çekildi ve biraz yer açtı.Boş kalan yere eliyle hafifçe bir kaç kez vurdu.
"Gel yanıma." fısıldar gibi konuştuğunda ranzalar dipdibe olduğu için rahatlıkla duymuştum.
Yatağımda doğrulup ayağa kalktım.Bir adım attığımda kendi battaniyesini kaldırdı.Battaniyenin altına girip kafamı yastığa koydum.
"Melih?"
Yumduğu gözlerini yavaşça açtı.
"Hm?"
"Sen hergün nereye gidiyorsun?"
"Bahçeye"
"Benide götürecek misin?"
Bahçe işi ile uğraşması bana çok tatlı gelmişti.Hem bahçesini görmek hem de bahçe ile uğraştığını görmek istiyordum.Orada sadece yanyana oturmak bile bana yeterdi.
Gülümseyip gözlerini tekrar kapattı.
"Daha vakti değil."
"Anladım."
Bir soru daha sormak için ağzımı tekrar açmak üzereydim.
"Uyu Selim."
"Son bir şey,lütfen." derin bir nefes verdi.Uykusu vardı ve konuşmak istemiyor gibiydi.
"Sor"
"O odaya ne zaman gideceğiz tekrar."
Kıkırdadı.
"Gideriz yarın."
Gülümsedim.Midemde bir heyecan ağrısı oluşmaya başlamıştı.
"Peki ne yapacağız orda?Yarın?"
"..."
"Melih? Uyudun mu?" Başka bir şey demeden bende gözlerimi yumdum.
Uyandığımda her yerim her yerdeydi.Deli uyuduğum konusunda Melih'i uyarmayı unutmuştum.Ki zaten şuan yanımda değildi.Başımı çevirip yana baktım.Melih benim yatağımdaydı.Üstünü giyinmişti ve sanırım saçını da taramıştı.
Elinde bir şey vardı.Benim defterim.Yüzünde minik bir gülümseme vardı.Yerimden fırlayıp defteri elinden kapmaya çalıştım ama benden hızlı davranıp hemen elini çekti.Dengemi sağlayamayıp yatağa düştüm ama umursamayıp defteri elinden kapmaya çalıştım.
Yatağın iki kocaman herife dayanamayıp çıkarttığı gıcırtılı ses,Melih'in kahkahaları ve benim küfürlerim eşliğinde koğuş yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı.Kimse bu tarafa bakmıyordu ama içlerinden geçenler yüzlerine yansıyordu.
Defteri en sonunda alıp koşup dolabıma koydum ve kilitledim.Çok utanmıştım.Uzun zamandır hissetmediğim duyguları Melih yüzünden yeniden deneyimliyordum.
Yatağa tekrar döndüğümde Melih kendi yatağına geçmişti ve yüz ifadesi sertleşmişti.Mesajı alıp mesafeyi koymam gerektiğini anlamıştım.
