Love At First Argument (Law student series#1)

CHAPTER 28

Sobrang bilis ng mga araw at ito kami ngayon naka-upo sa classroom bilang unang araw namin as third year law students.

“Hi bebe!” Soleia exclaimed happily the moment she stepped in our classroom.

Sinalubong ko naman siya ng yakap. Its been weeks since we haven’t seen each other, nag stay kasi siya sa cebu noong bakasyon.

“Hello, how are you?” Tanong ko sa kaniya habang nag lalakad kami papuntang upuan namin.

“I’m fine, bebe. Ikaw ba? Kayo ni Kade?” Napa-irap naman ako sa tanong nito. Hindi kami good terms ni Kade ngayon because something happened, pero hindi naman ganoon ka lala.

“Aba’y bakit galit ang beshy ko?” Tanong nito saakin na may pang-aasar.

Kaya kinuwento ko naman sa kanya ang nangyari noong last day ng vacation na rason bakit hindi kami good terms dalawa.

Umagang-umaga ay niyaya ako ni Kade mag breakfast sa favorite coffee shop namin. At habang papasok kami ay sinalubong siya nang parehong babae na umaway saakin sa mismong coffee shop na ‘to dati.

I was so shock nang hindi lamang ito bumati at hinawakan din ang balikat niya. Pero agad rin naman niyang tinabig ang kamay ng babae.

“What the hell is wrong with you, woman?” His voice is filled with irritation. Na-sense ko talaga sa diin ng mga salita niya.

“I’m sorry, baby Thaddie. Hindi mo kasi ako nirereplyan eh. Buti nalang at nakita kita di—” Her words were cut by Kade. Hindi muna ako nakisali dahil if Kade will protect my feelings, just like what he did the last time, gano’n rin ang gagawin niya.

“Why the hell would I reply on you? Don’t you understand it?! Ayoko nga sa’yo. Hindi kita gusto. Alin ba sa mga sinabi ko ang hindi mo maintindihan? Just so you know, I am not scared to slap into your face how much I love my girl, and how much I hate you to enter our peaceful relationship!” Aminado akong kinilig ako sa sinabi ni Kade. He never failed to protect my feelings sa mga babaeng nag-tatangka sa kaniya.

“Nakakakilig naman kayo beh! Eh bakit ka galit? Ano ba nangyari after no’n?” Tanong naman ni Sol nang i-cut ko ang kwento ko.

Umirap naman ako sa hangin bago ipinagpatuloy ang kwento ko.

After the incident in the coffee shop, nag breakfast kami peacefully at nag-sorry si Kade saakin dahil sa ginawa noong girl.

However, while we are walking papuntang parking lot another girl approached us. Pakiwari ko ay business woman ang babae dahil naka business attire ito at kaedad rin namin base sa physical na anyo nito.

“Hi Deus, I haven’t seen you spending time with your friends lately. Na-miss kita. Hindi ka rin nag rereply sa messages ko, para namang hindi ako nag confess sa’yo!” Ay ang kapal. Doon umusbong ang selos, at inis ko sa sinabi nang babae. Kasi, bakit niya ma mi-miss si Kade?? That means, kapag may friend’s bonding ang bebe ko, nando’n siya??? Tapos, Deus pa talaga ang tawag niya ha! Sinong nag bigay ng permission sa kaniya para gawan ng nickname si Kade?!

“I’m busy with my girl—” Hindi pa natapos si Kade ay ako na ang pumutol nang sasabihin niya at hinarap ang babae.

“Nakaka-intindi ka ba ng bebe time? Ay ops! Wala ka pala no’n kasi nasa akin na ang lalaking gusto mo. Oh! How poor, ate girl. Pwede bang tumabi kana? Wala kana do’n kung hindi mo nakita si Kade na nag-spend time with his friends. At bakit mo naman ma mi-miss ang boyfriend ng iba? Naka-laklak kaba ng vitamins ng katangahan? Another thing, cut that ‘Deus’ nickname of yours towards him dahil wala kang permission. Now, if you’ll excuse us. Tabi.” Good thing that I am taller than her dahil napa-raise ang ulo niya saakin ‘tsaka nilagpasan ko siya. Dali-dali namang hinawakan ni Kade ang kamay ko pero tinabig ko lamang ito.

Pagkarating naman namin sa sasakyan ay hinawakan nito ang kamay ko pero hindi ko siya pinansin.

“Baby, I’m sorry if I ever made you feel na baka may connection ako with that girl. Believe me, hindi ko siya kilala. Maybe, one of those girls na dinadala ng friends ko dati, pero hindi ko maalala dahil wala naman akong pakealam eh. At alam mo namang nag s-spend time with friends pa ako ‘di ba? That means, hindi na ulit ‘yon nadala ng friends ko. Or, baka isang beses niya lang akong nakita.” Saad nito habang ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, alam kong nag wo-worry siya sa nararamdaman ko.

“Oh, bakit ka niya na mi-miss?!” Tanong ko sabay irap.

He softly chuckled and kissed my hand. “Awww. My baby is so cute when she’s jealous.” I rolled my eyes again at binawa ko ang kamay ko.

“Whatever. Just answer me.” Malamig na sagot ko dahilan para sumimangot ulit siya.

“I don’t know baby because I don’t really know who she is. Bigla nalang siyang sumulpot, imbes na okay na tayo.” He explained again.

Pero hindi ko lang siya sinagot, hanggang sa nakarating na kami sa bahay namin. At kahit panay ang suyo niya, hindi ko parin siya pinansin, hanggang sa tinawagan nalang siya ng daddy niya dahil mag aasikasuhin sila. Hindi ko rin pinansin ang mga chats niya. Naiinis kasi talaga ako. Bakit ba kailangan niyang maging sobrang gwapo, o ipanganak na sobrang gwapo? Andami tuloy’ng mga babae na nag hahabol sa kaniya.

Soleia laughed at me after I told her the story. “Gosh bebe! Doon ka naiinis? Paniguradong nag o-overthink ‘yon buong mag damag!” Tumatawang saad nito.

Umirap naman ako sa kaniya. “Wala akong pake. Kasalanan niya naman bakit ang gwapo niya.”

Tinatawanan parin ako ni Soleia. “Babae nga talaga tayo. Ano?” She said while laughing.

Habang inaasar niya ako, panay naman ang ingay ng mga kaklase ko kaya napatingin ako sa pinto.

There, I saw my man holding a bouquet of blue flowers and walking towards me.

Napakurap naman ako, at tinanong siya ng makalapit saakin. Bukod sa dala niya ay napansin ko rin ang lalim ng mga mata niya. Ano bang ginawa nito ka gabi?

“Bakit ganyan ang mga mata mo?” Mahinang tanong ko sa kaniya.

“I was overthinking last night na baka hindi mo na ako pansinin forever.” Malungkot na sagot nito. Narinig ko naman ang tawa ng mga kaibigan niya.

“Nag bago na talaga ang isang maangas na Lopez!” Pang-aasar ni Lucas. One of our classmates, na kaibigan niya rin.

“Shut up, Salvador!” Naiinis na sagot ng lalaki sa harap ko, pero tinawanan lang siya.

Niyakap ko naman ito, at tinanggap ang bulaklak.

“At ano naman itong pakulo mo na ito?” Tanong ko sa kaniya referring to the flowers he brought for me.

“Because you’re mad of me po. That’s why I brought you flowers. Hindi kasi enough na sa words lang kita suyuin, dapat through actions rin. My words should align with actions.” He answered making me feel the butterflies in my stomach and my cheeks turning its color into red.

---
enjoy reading!

A/N: hi sunnies, sorry. natagalan ng two days. babawi ako sainyo. mahal ko kayo, maraming salamat sainyo!💞

btw, happy 800+ reads LAFA! sobrang salamat sa supportang iginawad ninyo sa first baby ko.💗

@dfndrsun