Selam gençler, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Fotoğraf isterseniz karakter için atalım.
...
8. Bölüm
Okul kursundan çıkmış eve gidiyordum. Hava yağmurluydu ve şemsiyem olmadığı için koşarak ilerliyordum.
Koştura koştura eski püskü binamıza girip hemen eve yöneldim.
Anahtarımla kapıyı açıp içeriye girdim. İçeriden hiç ses gelmiyordu. Ben de bilhassa ses çıkarmamaya çalışarak montumu ve içindeki kalın hırkamı vestiyere bıraktım.
Lise bire geçmiştik ve okulda hiç arkadaşım yoktu. Okullar açılalı yaklaşık bir ay olmuştu. Hiç güzel kıyafetim yoktu güzel giyinmiyordum.
Sınıfımdaki kızlar gibi süslü ve güzel olmadığım için dışlanıp insanlar tarafından ezikleniyordum.
Ama benim elimde olan bir şey değildi. Yine de gülümsedim. Bugün ilk maaşımı almıştım hava düzelir düzelmez alışveriş yapacaktım. Bunun verdiği mutluluk ile yerimde zıpladım.
Annemin ve babamın içeride olmadığını anlayıp odama doğru adımladım. Evdeki en büyük oda benimkiydi. Buna rağmen en kırık dökük olanda benimdi.
Bazam yoktu. Ama büyük bir süngerim vardı ve onu seviyordum.
Çift kişilik bir yatağa aitti.
Küçük bir bezden dolabım vardı ama neredeyse her tarafı yırtıktı. Ve orta boy bir masam vardı. Üzeri test kitaplarım ile doluydu.
Her şeye rağmen odamı çok seviyordum. Evdeki en temiz yer benim odamdı.
Tüm gün boyunca yapabileceğim bir şeyim olmadığı için odamı düzenlerdim. Henüz bir telefonum da yoktu bu sebeple çok sıkılıyordum.
Bugün göğsüm çok acımıştı ama dert değildi. Doktor geçecek demişti.
Odamın kapısını yüzümdeki gülümseme ile açıyordum ki odamdan gelen sesleri duydum. Gülüşme sesleri ve...
Yavaşça kapıyı açtım. Sessiz davranmaya alışık olduğum için kapıyı açarken bile hiç ses çıkarmamıştım.
Gördüğüm görüntü ile bir elim kendiliğinden ağzıma kapandı. Gözlerim şok ile açılıp göğsümdeki ağrı her zamanki yerini aldı.
Babam, altındaki tanımadığım bir kadın ile münasebetsiz şeyler yapıyordu. Kadının ve babamın bütün vücudu çırılçıplaktı. Babamın elleri onun vücudunda arsızca gezinip duruyor, kadında sürekli sesler çıkarıp gülüyordu.
Öyle dalmışlardı ki beni fark etmemişlerdi.
Birden gelen öğürme isteği ile bir elimi karnıma bir elimi ağzıma örttüm. Çıkardığım ses ile ikisinin de bakışları buraya döndü. Babamın yüzündeki mutlu, tutkulu ifade kendini öfkeye bırakırken kadının yüzü utançla doldu.
"Ayhan, hani ev boştu?" Diye bağırdı.
Yerimden kıpırdayamıyordum. Babam kadının üzerinden kalkıp giyinmeye başladı. Bunları görmek istemezdim. Tişörtünü üzerine geçirirken bana döndü.
"Sen bittin." Korku ile geriledim. Hayır, hayır, hayır!
Arkamı dönüp kaçıyordum ki saçlarımdan tutup çekmesi ile kendimi yerde buldum.
Ağlamaya başladım. Ağlamam her zaman onu daha çok sinirlendiriyordu.
Gözü döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLERİM Mİ?
Adventure17 yıllık hayatını geçirdiği ailesinin öz ailesi olmadığını öğrenen Umay'ın hikayesini anlatıyoruz. Klasik bir aile kitabı olabilir ama çok daha güzeli.
