9

16.1K 985 376
                                    

9. Bölüm
                   
Bir hafta geçmişti ve şu an evimizdeydik. Şu bir hafta da birçok olay gerçekleşmişti ama en güzel olanı Aral ile aramız çok iyiydi.

O mesajın ardından bir mesaj daha gelmemişti ama hemen onu engellemiştim. Yine de mesajları duruyordu. Silmemiş bırakmıştım.

Bugün yaz tatilinin ilk günüydü, hayatımın en güzel günü mü ne?
Diye içimden geçirerek güldüm.

Hemen yanımda oturan Aral 'hayırdır' bakışları atınca omuz silktim.

Şu an hepimiz oturmuş 'isim şehir hayvan' oynuyorduk. Grupluyduk.

Ben ve Yiğit bir grup, Ali ile Can bir grup, Aral ile Adal bir grup, Ardıl ile Poyraz bir grup, Yiğit'in abisi Akın abi ile Mert bir grup olmuştu.

Heyecanla yerimde doğruldum. "Harf söyleyin."

Mert mırıldandı. "M" ben ve Yiğit kahkaha attık. "Çok yaratıcı bir abim var."

"Abisi kurban olsun." Kıkırdayıp önüme döndüm.

Hepsini bulmuş ama eşyayı bulamamıştım.

Can 'süre bitti' diye bağırınca ben de ona bağırdım.

"Bitmedi!" Herkes bana kahkaha atarak gülerken Akın abi konuştu.

"Çok tatlı bu kız ya,"

"Höst," diye atladı Ali.

Son anda yazarak kağıt kalemi bıraktım.

Yiğit bir elini omzuma atıp bana biraz daha yaklaştı.

Ona gülümsedim.

Bu sıra Poyraz öksürünce Yiğit 'off' diyerek azıcık yanımdan uzaklaştı.

"Okuyorum." Diye başladı Mert.

"Mert." Yiğitle ben kahkaha atarak gülerken diğerleri bize göz devirmişti.

Ali konuştu. "Çok gülmeyin ne yazdınız?"

"Melisa."

"Murat." Can ve Ali yazmıştı.

"Merve." Ardıl ile Poyraz.

"Ne demek Merve?" Diye bağırdı Aral.

"Merve işte ne bilelim oğlum?"

"Eski sevgilimin adı ile ne işiniz var."

"Bunlar beş puan, devam." Adal bana kötü kötü baktı.

Mert, hayvanı söylemeye başlayacaktı ki Yiğit konuştu.

"Mert abi, buna da Mert yazmadın değil mi?" Deyince haykırarak gülmeye başladım. Mert yanındaki yastıkları bize fırlattı.

"Ama abi, çok komik vurmasana." Diye gülerek konuşuyordum ki Mert elinde yastıkla kalakaldı.

"Abi mi?"

"Ne demek abi?"

"Umay, daha bana abi demedin tövbe et."

Şokla elimi ağzıma götürüp vurdum. Bu sıra Mert yanıma gelip alnımdan öpmüştü.

"Abisi kurban olsun." Deyip yerine oturdu.

"Hadi!" Diye bağırdım. Niye böyle heyecanlanmıştım bilmiyorum ama hayatımda ilk defa kalabalık bir ortamda oyun oynuyordum.

Hayatımda ilk defa başkaları ile isim şehir hayvan oynuyordum!

Mert konuştu.

"Maymun."

"Biz en son söyleriz." Diye Yiğitle birbirimize baktık.

 ABİLERİM Mİ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin