2022 Kasım 12
Asık suratıyla eve gelen Umay, yine okulda kıyafetleri yüzünden zorbalığa maruz kalıyordu.
Kıyafetlerinin aksine fazla güzel olan suratı kıskanılıyordu.
15 yaşındaydı ergenlik döneminin en baskın olduğu dönemlerden biriydi.
Havanın fazla soğuk olmasına rağmen üzerinde ince bir hırka vardı. Titreye titreye eve gidiyordu ama yine de soğuk havayı çok da hissetmiyordu.
Çünkü fazlasıyla alışıktı.
Eve gitmeyi asla istemiyordu ama gitmek zorundaydı. Biraz geç gitmek adına parkın etrafında bir tur attı. Tam banka oturuyordu ki çıkan ışıkla etrafına baktı. Birkaç saniye sonra şimşek çalınca korkuyla ayaklandı.
Üst üste şimşekler çalarken yağmur yağmaya başladı.
Koşa koşa eve giderken çevre yolundan geçmesi gerekiyordu.
Çantasından bir kitabı çıkarıp el mecbur kafasının üzerine tuttu. Deli gibi yağmur yağıyordu ve Umay şimşekten babasından korktuğundan bile daha çok korkuyordu.
Çevre yolundan geçerken aniden yola atlamasıyla önünden geçtiği araba anı fren yaptı. Duyduğu sesle daha çok korkarken olduğu yerde durdu.
Lüks arabadan bir adam inip ona doğru gelirken korkuyla geriledi.
Ona kızacak mıydı?
"İyi misiniz?"
Elini Umay'ın koluna götürerek dokunmaya çalıştı ama aniden kolunu çekince olduğu yerde kalakaldı.
Bakışlarını kaldırıp korkuyla adamın yüzüne baktı. Ama Umay'ın kapüşonu, dağınık saçları ve başının üzerindeki kitabı yüzünden yüzü net görünmüyordu.
"Özür dilerim, aniden atladığım için."
"Sorun yok, iyi ol da yeter."
"Teşekkür ederim."
"Seni evine bırakabilirim, ıslanmışşın."
"Hayır teşekkür ederim."
Adam ısrar etmedi.
Ardından arabaya gitti. Umay da gidiyordu ki adamın ona tekrar geldiğini görünce durdu.
Elinde bir şemsiye vardı.
"Al bunu," diyerek eline tutuşturdu.
"Teşekkür ederim." Dedi Umay Ulusay.
Bir yabancıdan aldığı bu hediyeye çok ihtiyacı vardı.
Gülümsedi.
Hayatında ilk kez hediye almıştı.
Adam bir şey demeden gittiğinde o da şemsiyesini açarak içindeki mutlulukla koştura koştura eve gitti.
Eve gittiğinde başına geleceklerden bihaberdi.
Olsundu.
Hediye almıştı.
Mutluydu.
O adamın öz abisi Ali Ulusay olduğundan habersizdi.
Kötü kokulu merdivenlere gelip yukarıya çıktığında yüzünden gülücükler eksik olmuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLERİM Mİ?
Adventure17 yıllık hayatını geçirdiği ailesinin öz ailesi olmadığını öğrenen Umay'ın hikayesini anlatıyoruz. Klasik bir aile kitabı olabilir ama çok daha güzeli.
