SEXεμπερδέματα

κεφάλαιο 5

Ξαπλωνω και προσπαθω να κοιμηθώ αλλα είναι ματαιο. Σκέφτομαι τι περασαμε σημερα. Αν δεν ηταν ο Πέτρος δεν ξερω πραγματικα τι θα γινοταν. Είναι τέσσερις και πραγματικα δεν εχω υπνο. Όμως πρεπει να κοιμηθώ γιατι αύριο θα σέρνομαι και ποιος την ακουει την Αννουλα.

Το πρωι αφου φάγαμε πρωινο αρχισαμε να ετοιμαζόμαστε για το πρωτο μας μπανακι στη θαλασσα. Η Αννα ηταν στεναχωρημενη λογω του χθεσινου συμβαντος αλλα σκεφτηκα κατι για να επονορθωσω. Οση ωρα ηταν στην τουαλετα εγω πηρα κρυφα το κινητο της και εψαχνα να βρω έναν αριθμο. Αφου τον βρηκα τηλεφωνησα από το δικο μου τηλέφωνο φυσικα.

"Γεια σου Πέτρο , Καλημέρα ελπιζω να μην ενοχλω"

"Καλημέρα.....ποιος είναι;" ωχ κάποια ξέχασε να συστηθεί!

"Ε ναι εχεις δίκιο, η Ωραιοζήλη είμαι."

"Γεια σου μικρή, τι κάνετε ; όλα καλά ; η Άννα; Πάθατε κάτι;" Βομβαρδισμός από ερωτήσεις

"Χαχα ηρέμησε όλα καλά, απλά... έλεγα μήπως πηγαίναμε για μπάνιο όλοι μαζι μιας και χάλασε το χθεσινο"

"Ναι γιατί όχι; Πέιράζει να φέρω και έναν φίλο μου ;"

"Όχι βέβαια. Να βρεθούμε σε κανένα μισάωρο στην παρρλία που είναι κάτω από το ξενοδοχείο μας ; Σας βολεύει ;"

"Φυσικά τα λέμε εκεί... Γεια σου" ειπε και το έκλεισε

"Ωραιοζήλη.... με ποιον μιλούσες ;" Ωχ τώρα τι της λένε ;

"Με την μάνα μου μωρέ, πήρα να δει αν είμαστε καλά. Να ξέρεις δεν της είπα τίποτα."

"Αυτό έλειπε ρε Ωραιοζήλη , θα έπαιρνε τηλέφωνο και τη δικιά μου και θα ερχόντουσαν εδώ. Jesus ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω. Πρώτη φορά κάνουμε διακοπές μόνες μας" Ιου μόνο που το σκέφτομαι ανατριχιάζω

"Καλά ετοιμάσου τώρα να πάμε για μπάνιο. Μην αργήσουμε και δεν βρίσκουμε ξαπλώστρες μετά."

"Ντάξει μωρέ δεν θα βρούμε δύο ξαπλώστρες ;" Αμ' δε που είναι δύο ξαπλώστρες

"Καλα , καλά πάω να ετοιμαστώ κι εγώ"

Μέτα από 45 λεπτα ήμασταν έτοιμες. Έλεος τον στήσαμε τον άνθρωπο. Θα μας περάσει και για ντίβες. Αν το έλεγα στην Άννα πως μας περίμενει ο Πέτρος και ο φίλος του , θα μ'έπριζε ! Όταν βγήκαμε από το ξενοδοχείο συναντήσαμε τα "αγοράκια" από χθες. Η Άννα τρόμαξε και τότε την έπιασα από το μπράτσο και περπατούσαμε γρήγορα. Οι άλλοι μας ακολουθούσαν αλλά δεν έδινα σημασία, σε λίγο φτάναμε στην παραλία. Εκεί έχει πολύ κόσμο δεν θα τολμούσαν να μας κάνουν τίποτα.

Μόλις φτάσαμε είδα τον Πέτρο μόνο του και σκουντηξα την Άννα.Μόλις το είδε το προσωπο της έλαμψε. Τη χάρηκα αυτή τη στιγμη. Είχε κάτσει σαν ηλίθια και τον κοιτούσε , χαμογελουσε και αυτος όμως το ιδιο. Παιδιά ήρεμα , είμαι και εγώ εδώ! Δεν ειχε καμια αντιδραση και ετσι την πηρα από το χερι και πηγαμε πιο κοντα.

"Γεια σας κορίτσια, σας κράτησα θέσεις γιατί όπως βλέπετε η παραλία είναι τιγκα!" τι καλος που είναι μωρέ, τον είχα παρεξηγήσει

"Γεια σου Πέτρο τι κάνεις;" Καρφώνεσαι Αννούλα, ήρεμα μωρό μου¨

"Ε Πέτρο σε ευχαριστούμε πάντως!" έπρεπε να σώσω κάπως την κατάσταση

"Σιγά. Οι τρεις μας θα'μαστε ο φίλος μου δεν μπόρεσε κάτι του έτυχε αλλά μου είπε να συναντηθούμε το βράδυ για να επανορθώσει. Του είπα για τις όμορφες παρουσίες του νησιού και θέλει πολύ να σας γνωρίσει" Λιγούρια γαμώτο

"Χαχα ωραία. Όμως ας βάλουμε αντιλιακό και να βουτήξουμε. Δεν αντέχεται η ζέστη"

"Θα σου βάλω εγώ...και στις δυο δηλαδή" Ψιτ φιλε μην καρφωνεσαι . Το καταλάβαμε θες την Αννούλα οκευ δικιά σου απ'ότι φαίνεται!

"Όχι Πέτρο δεν χρειάζεται εγω έβαλα σπίτι, ευχαριστώ πάντως"

Κατά τις τέσσερις φυγαμε για να φαμε , να ξεκουραστούμε και ναι ετοιμαστούμε για το βράδυ.