SEXεμπερδέματα

Κεφάλαιο 36

Οι μέρες περνούσαν και εγώ δενόμουν με τον Άκη ακόμα πιο πολύ. Οχι ερωτικα αλλα φιλικα , μονο ετσι μπορουσα να τον δω . Και αυτά τα χαπάκια που μου έδινε , θαυματουργά! Το κακό βέβαια ειναι ότι μετά από μια ώρα ήμουν χάλια. Έτρεμα και κρυωνα πάρα πολύ , ίσως να έχω αρρωστήσει. Τα χρειάζομαι ολο και περισσότερο πλέον νομίζω πως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά αλλά είναι ακριβά ρε γαμωτο και στο τέλος θα πρέπει να ζητήσω από τη μάνα μου και δεν πρόκειται να μου δώσει λεφτά για κατι που δεν πωλείται σε φαρμακείο αλλά το βρίσκεις από ειδικούς. Επιπλέον δεν παίζει να καταλάβει πόσο απαραίτητα μου είναι!

Είναι μεσημέρι και νιώθω καταπληκτικά , εντάξει βοήθησε λίγο και το χαπάκι. Επιτέλους φτάνω σπιτι μετά από 7 ώρες σχολείου. Στο δρόμο συναντάω τον Άλκη. Τον είχα ξεχάσει εντελώς αυτόν ! Νομίζω πως είχε δίκιο η μάνα μου , περιστασιακό ήταν. Ένας απλός ενθουσιασμός και τίποτα παραπάνω! Αναγκαστικά όμως  πρέπει να τον χαιρετήσω.

"Γειά." Του λέω και πάω να φύγω αλλά με πιάνει από το χέρι και δεν με αφήνει.
"Ετσι φεύγεις ; Με ένα απλό 'γεια; ' τόσο καιρό έχουμε να τα πούμε , τι κάνεις ;"

"Καλα είμαι Άλκη , βιάζομαι." Του ειπα οσο πιο γρήγορα μπορούσα αλλά και πάλι με σταμάτησε.

"Σίγουρα ; Γιατι δεν μου φαίνεσαι και τόσο καλά."

"Αχ Άλκη τι θες ; Πρώτα από όλα με κουράζεις δεν το καταλαβαινεις ; Και καλό είναι να μην μας βλέπουν μαζί."

"Από ποτέ σε νοιάζει ρε πούστη μου αν μας βλέπουν μαζί ή όχι ; Δεν είμαι καθηγητής σου πια..."

"Ναι δεν είσαι." Του ειπα γλυκα,  χαμογελώντας και εφυγα.

Το ξεπέρασα κι αυτό. Δεν πρέπει όμως να αφήσω αυτό που έγινε να μου χαλάσει τη διάθεση. Μπήκα σπίτι και με περίμενε η μάνα μου με την κουτάλα στο χέρι. Όσο πάει χειροτερεύει!

"Ωραιοζήλη πάλι ψέματα μου λες ; Δεν είπες ότι ξέκοψες με τον Θεοτοκά; "

"Φυσικά και ξέκοψα. Δεν είδες ότι εγώ έφευγα και εκείνος με τραβούσε πάλι πίσω ; Δεν τον θέλω πια. Είχες δίκιο , ένας ενθουσιασμός ήταν."

"Τότε θα του πω δυο λογάκια γιατί μου φαίνεται πως δεν με πηρε και πολύ στα σοβαρά."

"Που πας τώρα ; Άστον ρε μαμά δεν αξίζει να ασχοληθούμε περαιτέρω." Ευτυχώς την επεισα.

"Έλα να φας."

"Δεν πεινάω... τι μαγείρεψες; "

"Κρεατόσουπα." Εδώ δεν έτρωγα τις καλές μέρες , θα φάω τώρα ; Γαμωτο ανακατευομαι. Έτρεξα κατευθείαν στο μπάνιο και έκανα εμετο. Αμέσως μη χάσει , και η μάνα μου από πίσω να με ρωτάει αν είμαι καλά λες και μπορούσα να τις απαντήσω.

"Εισαι καλα μωρο μου ;"

"Τωρα ναι , μάλλον έφαγα κάτι στο σχολειο και με πείραξε." Ψέμματα τίποτα δεν έφαγα στο σχολειο απλά δεν ήθελα να με πρήζει.

"Αμάν βρε κοριτσάκι μου , πρόσεχε τι τρως εκεί , πήγαινε στο δωματιο σου να ξαπλώσεις." Ελπίζω να με αφήσει στην ησυχία μου για τρεις ώρες τουλάχιστον. Ξάπλωσα και ενιωθα μια αηδία στο στομάχι μου. Ίσως επειδή σε ένα μήνα περίπου  είναι το μνημόσυνο της Πατρίτσιας.

Η Πατρίτσια ήταν κολλητη μου , κάναμε πολλή παρέα. Εγώ , η Άννα και εκείνη. Η 'Αγία Τριάδα' μάς φώναζαν. Ήταν πολύ γλυκιά με όλους και πολύ όμορφη όλες μας τη ζηλεύαμε. Ήταν καστανόξανθη με μελί ματιά... και ποιος δεν θα την ήθελε για φίλη ή για κοπέλα του.

Μια μέρα όμως εξαφανίστηκε , στα γενέθλια της. Θυμάμαι πως τα έκανε στο μαγαζί του Στέφανου. Εγώ και η Άννα στην αρχή πιστεύαμε ότι αυτός της έκανε κακό και την κρατάει κάπου. Ήταν ωραίο παιδί ο Στέφανος , γύρω στα 25 και είχε ένα club λίγο πιο έξω από το χωριό. Την ήθελε την Πατρίτσια αλλά εκείνη ούτε να τον κοιτάξει. Έτσι έκανε πάντα , στην αρχή προκαλούσε και μετά τους έφτυνε.

Οι Αρχές άρχισαν να κάνουν ερωτήσεις σε όλους μας και πιο πολύ σε μένα και την Άννα. Η αλήθεια είναι πως με κούραζε όλο αυτό. Έξι μήνες μετά βρήκαν το πτώμα της στο ποτάμι που είναι πάνω στο βουνό  μέσα σε μια μαύρη σακουλα σακουλα σκουπιδιών και μισό φαγομένη από σκυλιά υποθέτουμε. Ποσο απάνθρωπο ! Σκεφτόμουν τις όμορφες στιγμές μας και με αυτόν τον τρόπο κοιμηθηκα ηρεμα.

Αρχισε να χτυπαει το κινητό μου , γαμωτο ποιος με ξυπνάει τέτοια ώρα ;

"Παρακαλώ."

"Ωραιοζήλη είδα την Πατρίτσια στον ύπνο μου και μου είπε ότι ήρθε η ώρα να πληρώσουμε για όλα. Φοβάμαι.... μ ' ακούς ;" Οχι δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο!

"Ναι Άννα απλά τώρα δεν είμαι καλά , θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή."
Δεν μπορεί να ήταν τυχαίο όλο αυτό τώρα. Δεν είμαι καλα ελπίζω να έχω ακόμα λίγα χάπια στην τσάντα μου.