SEXεμπερδέματα

Κεφάλαιο 45

"Τη βρήκαμε νεκρή στο δάσος αλλά δεν είναι μόνο αυτό." Την κοιτούσαν και οι δύο σοκαρισμένοι.

"Συνέχισε Άννα μου.." την προέτρεψε ο Πέτρος.

"Αντί να καλέσουμε την αστυνομία, τη θάψαμε. Ήμασταν 15 δεν ξέραμε τι κάναμε. Νομίζαμε ότι θα κατηγορούσαν εμάς για το φόνο της."

"Ναι , αλλά έτσι εμποδισατε να βρουν το δολοφόνο της ρε Άννα."

"Δεν το κάναμε επιτηδες Άλκη , εντάξει ;"

"Για 15χρονα πάντως μες στην ίντριγκα ήσασταν! Μωρο μου , πρέπει να πάμε στην Αστυνομία."

"Πέτρο ξέχνα το ! Η Ωραιοζήλη δεν θα το δεχτεί με τίποτα. Αφήστε που νομίζω ότι γνωρίζει τον δολοφόνο." Και οι δυο την κοιτούσαν άναυδοι. Η μία βόμβα μετά την άλλη.

"Τι εννοεις ;" τη ρώτησε ο Άλκης.

"Δεν ξερω ρε Άλκη , απλά μια υπόνοια έχω. Αν τη βρεις ρώτα τη." Ξαφνικα το κλίμα άλλαξε. Ο Άλκης άρχισε να πιστεύει ότι τελικά η Ωραιοζήλη μπορεί να μην είναι αυτό που φαίνεται.

Στο μεταξύ η Ωραιοζήλη βρισκόταν στο σπίτι του Χάρη.

"Πάντα σε σένα θα βρίσκω καταφύγιο." Του είπα ενώ του έπιασα το χέρι. Εκείνος με κοιταξε με απορία.

"Χαρη τι συμβαίνει; "

"Εσύ θα μου πεις Ωραιοζήλη! Γιατί είσαι εδώ ;"

"Νευρίασα με τον Άλκη και σηκώθηκα και εφυγα. Μπορείς να με φιλοξενήσεις για λίγο ;" Εκείνος μου έγνεψε καταφατικα και ανακουφιστηκα.

"Θέλω να σου πω και κάτι άλλο. Θέλω επιτέλους να το βγάλω από μέσα μου."

"Τι συμβαινει Ωραιοζήλη; πες μου."

"Πριν τρία χρόνια ήμασταν τρεις φίλες αντί για δύο που είμαστε τώρα. Εγώ , η Άννα και η Πατρίτσια. Ήταν καλοκαίρι και είχαμε πιει εξαιτίας ενός φεστιβάλ που γινόταν κάθε χρόνο. Εγώ και η Πατρίτσια πήγαμε βόλτα στο δάσος. Η Πατρίτσια απομακρυνθηκε και την έψαχνα παντού. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να ξυπνάω ξημερωματα στο σπίτι κάποιου αγνώστου. Μου μίλησε και μου είπε ότι δεν θα μιλήσει αν δεν μιλήσω και εγώ. Μετά δεν θυμάμαι κάτι άλλο.. μονο το τηλεφώνημα της Άννας στις έξι το πρωί. Αλλά το περίεργο είναι ότι ήμουν σπίτι μου. Δεν ήξερα αν ήταν απλά ένα όνειρο με τον τύπο στο σπίτι του ή όχι.. Τέλος πάντων η Άννα μου είπε να πάμε να βρούμε την Πατρίτσια γιατί δεν μας άφηναν οι γονείς μας να πάμε μόνο με την προϋπόθεση ότι θα γυρνούσαμε και οι τρεις μαζί. Τότε πήγαμε στο δάσος , εκεί είχα πει στην Άννα ότι άφησα την Πατρίτσια.. Είχε αίματα στο κεφάλι και μια πέτρα δίπλα της. Της πρότεινα να την θάψουμε γιατί νόμιζα ότι την είχα σκοτώσει εγώ.. αλλά όταν βρήκε το πτώμα της ή Αστυνομία την επόμενη μέρα είπε ότι τη σκότωσαν μεταξύ 3-4 που σημαίνει ότι εγώ ή ήμουν σπίτι μου ή στο σπίτι αυτού του τύπου." Σταμάτησα για λίγο και ο Χάρης μου έδωσε λίγο νερό. Με κοιτούσε σοκαρισμένος.