Cihanşah Serisi - II
Töre kitabı değildir.
&
Kitaplar birbirinden bağımsızdır, istediğinizden başlayabilirsiniz.
&
1. Kitap tamamlandı 🌸
&
"Alaca kızı," diye bağırdığında eve doğru attığım adımlarım sekteye uğradı. Dönüp ona bakmaya cesaretim yo...
Baştan söyleyeyim bölüm bomba, her an her şeye hazırlıklı olun.:))
Bol bol yorum yapmayı unutmayın canlar ve tabii ki oy vermeyi de unutmayın 👀
Keyifli okumalar 💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ALACA KIZI
BÖLÜM: 8 – MÜBAH!
"Biri sana sırtını döndüğünde üzülme, hatta sevin. Çünkü dostunla düşmanını ayırt etmiş olursun."
Hz. Ali
"Sen hiç isyan etmez misin babaanne?" dediğimde kaşları havalandı. "Hiç şikâyet etmez misin? Allah'ım ne vefasız insanlar var bu yalan dünyada, diye hiç söylenmez misin?"
"Haşa, Evliya mıyım ben? Elbette benim de isyana meylettiğim anlar oluyor güzel kızım," dedi babaannem.
"Ama ben seni şikâyet ederken hiç görmedim," dediğimde belli belirsiz gülümsedi babaannem. "Kötü söz söylerken, sitem ederken ya da veryansın ederken hiç görmedim seni babaanne. Sanki her daim soğukkanlılığını yitirmeden, olayları büyütmeden, gereksiz yere kendini ya da başkasını yıpratmadan yaşamayı başarıyorsun gibi."
"Keşke kızım, keşke dediğin gibi olsaydım. Gel gör ki ben de insanım fıtratım gereği kibrime, öfkeme yenildiğim oluyor. Yüreğimdeki isyanım dilime zuhur edeceği vakit zikir çekerim ben," dedi babaannem çok önemli bir sır verirmiş gibi. "Allah'ın sıfatlarıyla yorarım dilimi. Böylelikle hem yüreğim ferahlar hem de vesvese veren şeytan uzaklaşır benden."
Tesbihini ağır ağır çekerken alttan bakışlarıyla bir müddet beni süzdü.
"Dünyanın aldatıcı büyüsüne kapılmış faniler uğruna ahiretimi zorlaştırmamın ne gereği var, değil mi Bergüzar'ım?"
Hayran hayran babaanneme bakarken, "Tahmini ne zaman bu kıvama gelirim ben," diye sızlandığımda acınılası halime tatlı tatlı güldü babaannem. "Gülme babaanne, kime güvensem hayal kırıklığına uğratıyor." Yüzüm mümkünü varmış gibi biraz daha asıldı. "İnsanlar ben de güven namına hiçbir şey bırakmadı. Ben de oturup şikâyet ediyorum haliyle."
"İnsanlarda hata aramadan önce dön bir kendine bak," diyen babaannemle kaşlarım anında çatıldı. "Sen doğru musun da doğruyu arzuluyorsun acaba?"
"Ben ne yaptım şimdi?"
"Yanlış yaptın! Güvenmen gereken tek kişiye," dedi babaannem şahadet parmağını havaya kaldırarak devam etti. "Güvenmek yerine kula meyledersen oturup böyle ahlanıp vahlanırsın."
