Cihanşah Serisi - II
Töre kitabı değildir.
&
Kitaplar birbirinden bağımsızdır, istediğinizden başlayabilirsiniz.
&
1. Kitap tamamlandı 🌸
&
"Alaca kızı," diye bağırdığında eve doğru attığım adımlarım sekteye uğradı. Dönüp ona bakmaya cesaretim yo...
Uzun, duygusal ve sinir bozucu bir bölümle geldim.:))
Herkesin kendi davasında haklı olduğu ve bir bütünün içinde çıkar çatışmasının yaşandığı, nihayetinde kaosa sürüklendikleri bir bölüm.
Bölümün sonunda düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın, çünkü deli gibi merak ediyorum.👀
Keyifli okumalar diliyorum aşklar 💋
(Dipnot: Oy vermeyi unutmayın ballar)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ALACA KIZI
BÖLÜM: 9 – VİRAN!
"İnsanı gördüklerinden ibaret sayma, görmediklerinde ara. İçidir hakikatin resmi, dışı sadece bir manzara."
Hz. Mevlâna
"Çok mutluyum babaanne," diye şakıdım içime dolup taşmış sevincimle babaanneme koşup sarılarak. "Çok mutluyum babaanne, kazandım, kazandım. Üniversite sınavında hedeflediğim puanı aldım, İstanbul'a gidebileceğim, çok istediğim o okulda okuyabileceğim Torunun kazandı, duydun mu beni? Kazandım ben!"
Nefes nefese aktardıklarımı babaannemin anladığından şüpheliydim. Ziyanı yoktu, o beni anlamasa da sırf ben mutluyum diye mutlu olurdu. Nitekim babaannem, annem ve babamın aksine bana bir şeyleri direterek değil, beni ben olduğum için seven ve kabul eden yegâne kişiydi. Bu sebeple sonuçları öğrendiğim anda evde duramamış, arabama atlayıp sevincimi paylaşabileceğim tek kişiye babaanneme koşturmuştum.
"Anladım beni değil mi?" diye sordum geriye çekilip boncuk gözlerinin içine beklentiyle bakarak. "Sınavı kazandım babaanne, kazandım, kazandım."
"Aferin benim güzel kızıma," dedi babaannem yüzümü avuçlarının arasına alıp yanaklarımdan öperek. "Aferin benim zeki kızıma, Rabbim utandırmasın," dediğinde başımı sinesine bastırdı. Saçlarıma ardı ardına öpücükler bıraktı, benle birlikte sevincimi yaşadı.
"Hadi kalk git abdest al gel," dediğinde niye dercesine yüzüne baktım. "Eee, Allah sana soruları doğru yaptırtmış," dedi babaannem. "Mutluluğunu benimle paylaşmak için koştur koştur buraya gelmişsin ama önceliğimiz o olmalı," dedi babaannem şahadet parmağıyla tekbir getirerek. "Abdestini al gel huzuruna çıkalım, şükredelim, teşekkür edelim seni muvaffak kıldığı için."
"Muvaffak kıldı ne demek?"
"Başarılı kıldı demek," dedi babaannem şefkatiyle çenemi avuçlayarak. "Başarılı oldum demek, doğru değildir. Allah beni başarılı kıldı, demek doğru olandır. Hayır ve şer Allah'tandır, deriz değil mi? Bazen iyilik nasip olur, bazen kötülük, bazen hayır, bazen şer, bize düşen her daim şükredenlerden olmak."
