Cihanşah Serisi - II
Töre kitabı değildir.
&
Kitaplar birbirinden bağımsızdır, istediğinizden başlayabilirsiniz.
&
1. Kitap tamamlandı 🌸
&
"Alaca kızı," diye bağırdığında eve doğru attığım adımlarım sekteye uğradı. Dönüp ona bakmaya cesaretim yo...
Birinci kitabın finaline doğru ilerliyoruz, dört yüz küsür sayfalardayız...
Dönüp ilk bölümlere bakıyorum da biz neler yaşadık be!!!
Sizi bilmem ama ben çok yoruldum ve sona doğru toparlamaya çalıştığımda bir burukluk da var üzerimde...
Finale doğru çok sevdiğim bir karakterin ölümü de gerçekleşecek tabii.:((
Neyse öyle işte, bölüme geçelim biz.:))
Keyifle okuyun.💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ALACA KIZI
BÖLÜM: 19 – SIZIM!
"El alemin kötülüğünden bahsettiğin taktirde, sözün doğru olsa bile özün kötü sayılır!"
Sadi Şirazi
"Dün gece anneme Tolga'yı sevmediğimi ve onunla evlenmek istemediğimi söyledim," dedim babaannemin dizlerinde yatarken. Bir tepki vermeyince seslice nefesimi vererek devam ettim konuşmaya: "Bana zamanla seversin, dedi. Levent abime de aynı şeyi yaptılar, bak kaç ay geçti ama Zümra'yı sevmiş değil. Ben abim ve Zümra gibi mutsuz olmak istemiyorum babaanne. Ben Tolga'yla evlenmek istemiyorum, neden anlamıyorlar beni?"
"Güzel kızım benim," dedi babaannem kahırlı bir iç çekişle nefes alıp verdiğinde. "Keşke," dedi elini saçlarımda gezdirdi. "Keşke elimden bir şey gelse," derken çok çaresiz çıkıyordu sesi. "Her gece dua ediyorum; Rabbim karşına öyle birini çıkarsın ki saçının teline zarar gelse, dünyayı yıksın başlarına."
Bir yorumda bulunmadım, zira o kadar çaresizdim ki geleceğe dair umutlu hiçbir istekte bulunamıyordum. Babamla da konuşmuştum ancak hiçbir şekilde fikrini değiştirmemiş, yalnızca gönlüm olsun diye düğünü ertelemelerini sağlamıştı. Okulumu bitirene kadar rahattım, gelgelelim okul bitince ne yapacaktım, hiçbir fikrim yoktu.
"Babam anneme âşık olup da mı evlendi?"
"Seviyordu elbet," dedi babaannem kaçamak bir cevapla. "Kendi istedi, biz de evlendirdik. O istemese zorla evlendirecek halimiz yok ya!"
"Tamam istedi de aşık mıydı?" diye üstelediğimde, "Ne bileyim ben kızım," diye çıkıştı babaannem. "Geldi bana Zarife'yi isteyin dedi, deden de tamam dedi, öyle gidip istedik."
"Ama geçen gün kavga ederlerken bir şey duydum ben," dediğimde babaanneme döndüm. "Dedem arkadaşının kızı diye evlendirmiş onları. Bir de şey," derken seslice yutkundum. "Annem babama dedi ki; o kadını unutamadın değil mi? Öldü gitti ama aramızda hâlâ."
