RUNAWAY | TAEKOOK ✓

XI.

Ben geldim diz çökün lan.
150 vote ve 500 yorum görme duası 🤲🏻

Neyse iyi okumalar.

///

Uslanmaz Bir Çocuk Gibi

///

Taehyung;

Gözümün önünde yatakta yatıyor ve ben de onu izliyordum. Yaklaşık iki- üç saattir uyuyordu herhalde ve uyuma şekli benim içime işliyordu. Serum takıp çoktan çıkarmıştık. Sanırım bir belaya bulaştığınızda bu zincirleme devam ediyordu çünkü henüz bunu durdurabilmiştim değildim.

Bu benim oynayış şeklim değildi.

Gözlerim doluyordu galiba yorgunluktan. Ona bakmak içime işliyordu. Ben aptaldım. Zekasını ve yeteneklerini kötüye kullanıp katil olan bir aptaldım. Bunu fark ettiğinde nasıl olurda benle kalmak isterdi?

Belki de o sevmemeli, ayriyeten beni hiç ve ben de hiç kimseyi. Bunu ona asla açıklayamadım.

Ben çok aşıktım. Aptallığım da bir yerden buradan kalıyordu. Dabin'e olan sevgimi bilse beni yine sever miydi? Bir dönem hayatımı sadece bir kadına adamıştım. Yüzlerce kadın veya adam tanımıştım ve ben birinde takılı kalmıştım. O yüzden üzerimde inanılmaz bir güce sahipti. Bunu kullandı, beni yıktı. Beni aldattı. Öfkemden buradaydım şimdi, bir yükü daha kaldıramazdım. Aşık olmak benle ilgili bir kavram değildi.

Bir katildim ve onun ailesi yüzünden yakalandım. İçerde beni yalnız bırakarak o görünmez moloz yığınlarının altında kalmamı sağladı. Benim de gözlerim doluyordu arada, ağlamazdım, o kadın için yakıştıramazdım ağlamayı ama gözlerim de dolardı. O nasıl ağlamasını durduramıyordu? O nasıl onu defalarca reddeden bir adam için ağlıyordu?

Şimdi Jungkook... Onunla nasıl olurum? Beni herkesten çok seviyor demeye dilim varmazdı, bir hastaydı ve o bu konuda ciddiydi. Ona bakmak çocuk bakmak gibiydi. Sadece sevgili olmak değildi onunla mesele. Sevgilisi olmak bir yana dursun, annesi, babası, eşi, suç ortağı, doktoru olmak demekti. Ben şimdi onunla uğraşabilecek bir adam mıydım? 

Onun ben de yeri ayrıydı da işte o yerin adı neydi bilmiyorum, o ise her şeyi olmam için zorluyordu.

Yerimden kalktım ve birkaç ağır adımla yatağın dibine gelip geniş yatağa çıktım. C pozisyonunda yatıyordu ve gövdemi onun sırtına yasladım. Bir kolumu ona atıp gözlerimi dinlendirdim. Yorgun kapaklarım zaten buna meyilliydi. Burnumun hassasiyeti de bir kana bir de Jungkook'un kokusuna hassas diye burnumu saçlarına yasladım. Gözlerimi kapattığımda siyah ve Jungkook'un kokusu aidiyet hissettiriyordu, yalan yok.

"Artık eski hayatıma... nasıl döneyim? Yanlış zamanda denk geldiğimizi sen de düşünmüyor musun?"

Jungkook benim ciddiyetimi umursayan biri değildi. Tek ciddiyeti ya ayrılırsak diyeydi, ben giderim ve ben ona onun tabiri ile küserim diyeydi. Bu yüzden biz pek ciddi konuşamazdık. Ben de içimi o uyuyunca dökerdim.

"Seni seviyorum ama hiçbir şeyin olamam. Bunu neden sana anlatamıyorum, sen niye anlamıyorsun? Sana yanık olamam, sana yara olurum. "

Elim onun koluna çıktı ve okşamaya başladı. Bunu yaptırmayı severdi. Teninin üzerinde dolaşmamı çok severdi. "Dabin'in biraz yarası kaldı ama o da geçmek üzere, hatta sen kaçmasan çoktan geçmişti."

O kadını yok ettiğimde öyle bir rahatlayacaktım ki sonrası çorap söküğü gibi gelirdi. Güzel planlarım vardı, mahvolmuştu hepsi. "Sikik kadın."